Agressie

Agressie. Waar agressie is, is het onmogelijk te doen wat liefde van ons vraagt; niet alleen rekening houden met ons eigen welzijn maar ook met het welzijn van anderen. Het effect van agressie hoeft niet veel uitleg. We weten allemaal wel onder welke vormen agressie zich uit, in de onderstroom en de bovenstroom.
Agressie zoekt een territorium en valt daar binnen, zowel bij mensen als bij dieren; agressie heeft als doel anderen te domineren, te controleren en te straffen als ze weigeren zich te laten controleren. Agressie dringt zich op waar ze niet thuishoort. Agressie loopt zonder om te kijken weg van degene die ze heeft verwond. Agressie gelooft in haar eigen mythen en zwelgt in zelfrechtvaardiging. Agressie negeert het welzijn van anderen en veroorzaakt leed.
Respect voor jezelf en voor anderen is afhankelijk van je vermogen om je agressieve neigingen in toom te houden; het vuur of de vrieskou van agressie om te zetten in creatief enthousiasme en idealisme, in positieve en helende uitingen van liefde. Agressie vernietigt op termijn elk gevoel van integriteit en respect.
Agressie toont zich op veel manieren; verbaal, fysiek, instrumenteel, emotioneel en ook non-verbaal. In de buitenwereld lijkt fysiek geweld het ergste te zijn, doch we moeten de impact van verbale en emotionele agressie zeker niet onderschatten. Welke vorm van agressie ook wordt gebruikt: elke vorm van vertrouwen en intimiteit verdwijnt.
Diegene die agressie als enige manier van reageren op stress-situaties hanteert, is zich meestal pas nadien bewust dat dit niet okay is. Het is sterker dan henzelf, ze reageren agressief vanuit machteloosheid, ze kunnen die diepere boosheid en frustratie niet bij de wortel aanpakken en laten zich volledig gaan.
Meestal trekt diegene die de agressie over zich heen krijgt, zich terug en ook dat kan een patroon zijn uit het verleden, of slaat terug. Beide reactiepatronen vragen om aandacht.
Degene die geleerd heeft zich terug te trekken, mag de ander erop wijzen dit gedrag niet te accepteren. Degene die agressie als overwegende communicatiestijl gebruikt, zal ook moeten onderzoeken vanwaar de repetitieve onderstroom van onderdrukte agressie vandaan komt om er anders mee om te gaan.
Er zijn koppels die nadien lachen omdat hun servies gesneuveld is, maar ik stel me toch serieus de vraag of dit wel de bedoeling is.
Agressie in relaties is een signaal dat iets goed fout loopt in de onderstroom, al kunnen ze wel van elkaar houden. Vroeg of laat zijn de barsten van geweld niet meer te lijmen. Een vaas kan een keertje vallen en gelijmd worden, maar hoe vaak een vaas gelijmd kan worden?