Dieren en mensen

Dieren en mensen. Ik krijg heel regelmatig aanvragen om een dierenconsult te doen of contact te leggen met overleden dieren.
Uiteraard vraag ik ook de toestemming aan het dier of het dier zich laat raden of healen.
Recentelijk vroeg mijn goede vriendin-kattenvrouw, wat ik als moeilijker ervoer in consulten, mensen of dieren. Een eerlijke open vraag waarop ik niet anders kan dan om daar een eerlijk antwoord op te geven.
Spontaan antwoordde ik haar: mensen
Daar wilde ze wel iets meer over weten en met een knipoog schreef ik haar dat ik daarover wel een blog wilde schrijven.
Ik kijk even terug naar mijn professionele loopbaan. De rode draad is ruim 40 jaar werken met kinderen, jongeren en ouderen. Door de komst van ons Caspertje, voelde ik de behoefte om me te verdiepen in het leven van dieren, meer bepaald ons Caspertje.
Thuis keken ze me aan met een overduidelijk verwonderde en verbaasde blik. Ik begon te twijfelen door de verbaasde reactie en dacht dat het misschien een ‘bevlieging’ was. Ik liet het bezinken en voelde steeds duidelijker de behoefte om me met de ziel van dieren te willen verbinden, hen te kunnen begrijpen, en natuurlijk draaide aanvankelijk alles om ons katertje. Hij werd mijn ‘leraar’ tijdens de eerste opleiding die de start vormde om me enkele jaren te specialiseren in alles wat met het leven van dieren te maken heeft.
Ik ontdekte dat dieren zich helemaal in hun essentie laten zien. Willen ze communiceren, dan doen ze dat. Hebben ze geen zin, nou dan doen ze het niet. Geen staart aan hun lijf denkt eraan om zich te laten verleiden. Ze zijn die ze zijn. Wat je ziet is wat je krijgt.
Dieren veinzen niets, doen zich niet anders voor, zijn maskerloos.
In essentie zijn ze heel ontvankelijk en ‘open-hartig’. Tijdens de eerste twee jaar heb ik heel veel geoefend met dieren, voor ik naar buiten kwam als energetisch dierentherapeut, communicator en stervens-en rouwbegeleider voor dier en mens. Het werd een zeer intens parcours als mens en professioneel.
Omdat de liefde voor katten zo diep in mijn hart zit, heb ik me een jaar gespecialiseerd in alles wat katten betreft. Ik weet niet alles, ik ontdek dagelijks nog veel meer over katten en dieren in het algemeen. En nog steeds is mijn inspirator en leraar Casper. Ik wou nog dieper gaan in het ontdekken van onze verbinding en had het geluk om een persoonlijk diepteconsult van Jaap Hiddinga in Nederland te ontvangen. Hij bevestigde wat ik voelde, en het voelde als een herkenning. Het is niet omdat we medium of paragnost zijn, zelf geen behoefte hebben aan een neutrale kijk op de dingen.
Dieren laten ons zien waar onze blinde vlekken zitten, waar we ontsporen, niet trouw zijn aan onszelf én dat doen ze zonder te oordelen. Ze tonen het ons, heel eenvoudig.
Het is in feite heel simpel: dieren laat hun hart zien, zelfs in het geen zin hebben. Je weet het meteen. Daar is de grens. Don’t push it, accept it.
In consulten met mensen, behalve de privé-consulten, krijgen wij allemaal te dealen met alles wat ik niet kan vergelijken met dieren. Sommigen testen mediums uit, vertellen een leugen om te achterhalen of we de leugen doorhebben, halen anderen door het slijk, willen enkel maar horen wat ze willen horen, manipuleren en chanteren onbeschaamd, zetten collega’s tegen elkaar op en degenen die het niet doorhebben spelen het spelletje mee, onbewust of bewust, dat laat ik in het midden. Dat het gebeurt, weten we.
Het kan wellicht rauw of ruw lezen, maar als we hier eerlijk naar durven en willen naar kijken, dan weten we dat het nog maar een topje van de ijsberg is.
Natuurlijk moeten we daar niet wakker van liggen, alleen stel ik me daar wel vragen bij.
Waar zijn we in naam van ‘spiritualiteit’ mee bezig dan? Houden we elkaar zo graag voor de gek dan? Wordt het dan eens geen tijd om, net als dieren, ons zo helder tonen, al die maskers te laten zakken?
Is het niet ironisch dat er volop over spiritualiteit, bewustzijn en ontwaken wordt ‘gepraat’, en we in gedrag het tegenovergestelde doen? Ik wil er graag nog aan toevoegen dat mensen problemen met hun dieren kunnen krijgen, precies omdat ze iets tonen, spiegelen in het gedrag van mensen. Dieren worden over het algemeen niet ‘zomaar’ agressief, depressief of ziek. Elke situatie vertelt iets meer en soms nog veel meer. Net zoals een kind in een gezin de symptoomdrager kan zijn van een disfunctionele gezinssituatie. Het kind wordt als het probleem gezien. De context ontbreekt in het grotere plaatje. Heel jammer.
Het is heel bijzonder hoe dieren ons in hun wijsheid laten zien en die wijsheid willen delen, op ‘dieren-eigen-wijze’. Dat dieren voor de komende tijd nog een veel grotere rol zullen spelen, is duidelijk. Veel mensen ervaren nu reeds het toenemende belang en dat is heel mooi om te ervaren.
Betekent dit dan dat ik minder graag met mensen werk? Neen. Ik neem enkel waar, waar ik het grootste verschil in ervaar. Ik voel hierbij de dingen niet te willen verbloemen, na 40 jaar werken met mensen, neem ik de ruimte in om dit te delen in de ‘hoop’ dat iedereen die ons belt, zo openhartig kan zijn en hun ziel laat zien.
Ik weet nu al dat mijn vriendin-kattenvrouw nu al een volmondige ja zegt aan dit blog en met ons nog veel meer.

Inspirerende hartegroet
Mieke Box 45