Totaal Zijn

Totaal Zijn. Herinner je je toen je als meisje ‘vadertje en moedertje’ speelde? Ja, als meisje. Van jongens wordt dat niet verwacht. Althans, voor zover ik me in mijn kindertijd kan herinneren, speelden wij, zeer vaak ‘vadertje en moedertje’. Ik herinner me nog dat ik vaak een kussen onder mijn kleedje stak, want ik keek als kind met bewondering en verwondering naar vrouwen met ‘dikke buiken’.

Meisjes creëren dus anders dan jongens, lijkt het wel. Het is wél aangeleerd, want vanaf het aller vroegste moment ontstaat er een splitsing in de totaliteit van het wezen dat we zijn. We zijn niet meer totaal en we staan er niet bij stil.

We weten nu wel dat een man geen man is, maar ook vrouw. Een vrouw is niet enkel vrouw, maar ook man. Velen schieten hierbij soms in een kramp. Er ontstaat angst.

Een man denkt bij zichzelf dat hij mannelijk moet zijn, niet verwijfd moet overkomen. Een vader zegt aan zijn huilende zoontje zich niet als een mietje te gedragen. Gedraag je als een echte kerel, een echte man.

Hetzelfde geldt voor het meisje. Moeder ziet haar dochtertje in bomen klimmen, spelletjes spelen die voor jongetjes zijn bestemd. Een meisje krijgt al snel te horen zich als een meisje te gedragen.

Meisjes horen niet in bomen te klimmen, de robbedoes uit te hangen. Meisjes spelen met poppen, lopen met een verpleegsterstasje rond, spelen vadertje en moedertje en traantjes laten vloeien is oh zo lief. Toch?
Even bij stilstaan waarom er traanklieren in de ogen zitten? Waarom zouden jongens, mannen dan niet mogen huilen? Een jongen, een man die niet mag huilen, kan evenmin lachen, omdat de helft is lamgelegd.

Bij een meisje wordt verondersteld niet hardop te lachen, dat staat niet vrouwelijk, een dame doet dit niet en ook daar is de helft bij lamgelegd.
Toch wel iets om over na te denken.

We zijn beiden. Man en vrouw. Waar we ook maar een tegengestelde polariteit waarnemen: we zijn beiden en onze keuze dient op geen van beiden te vallen. We hebben het maar te accepteren en van allebei te genieten. En daar is totaal niets fout mee! Als je een man bent, dan is er helemaal niets fout aan om af en toe naar het andere uiterste te gaan en gewoon vrouwelijk te zijn. Huil maar als een vrouw, lach maar als een man. So what?

Ontspan erin, dan hoef je er niet eens over te mediteren. Mediteren lijkt het medicijn te zijn. Als je kunt ontspannen in je totale Zijn, heb je geen meditatie nodig. Wat betekent dit eigenlijk voor onze mensheid? Cru geschreven en wel zoals we het zouden kunnen waarnemen: de hele mensheid is een ziekenboeg en is ziek.

Het lost de dualiteit en polariteit in jezelf niet op. Het kan voor even verzachten. Natuurlijk kan dat een manier zijn om een zuchtje zachtheid te voelen. Maar het lost niet het gespleten zijn op. Hoeveel uren, dagen en maanden je daarop zou mediteren. Er is nog steeds geen diepe ervaring van totaal één zijn.

Inspirerende hartegroet
Mieke Box 45