Paragnost Eddie en Consulenten

Mitote Deel 2

mieke mediumMitote Deel 2, In het vorige blog heb ik geschreven over de overheersende stemmen en overtuigingen die we hebben gevormd over hoe relaties zouden moeten en horen te zijn. Relaties worden nog niet op onvoorwaardelijke liefde belichaamd, hoe we onszelf ook willen overtuigen dat we onvoorwaardelijk van iemand anders kunnen houden. Vanaf het moment dat een partner maar iets doet of zegt dat niet overeenstemt met die overtuiging, ontstaat strijd. Tot zolang een partner aan het ‘plaatje’ voldoet, is er niets aan de hand.

Kijk eens in de spiegel. Kijk eens naar jezelf. Neem eens de tijd om op een andere manier naar jezelf te kijken. We kijken overwegend in de spiegel om te checken of we er goed uitzien. Wat voel je als je naar jezelf kijkt? Wat denk je? Wat gaat er werkelijk door je heen? Hou je diepzinnig van wat je ziet en voelt voor jezelf? Hou je écht van jezelf, kun je ook verliefd op jezelf zijn? Of ben je angstig dat iemand zal oordelen dat je een narcist bent?

Waarom maken zoveel mensen aan de lopende band selfies? Zijn we dan in potentie vermomde narcisten?
Liefde najagen hoeft niet. De liefde in jezelf vinden is de enige stap naar waarachtige verbindingen. We hebben zoveel vertekende reflecties van liefde, dat we niet eens op de reflex komen om de liefde in onszelf te ervaren.

Hoeveel stemmetjes, welke stemmetjes hoor je als je in jouw spiegel jezelf ziet? Het begint al met: te dik, te dun, te groot, te klein enzovoort. Je gaat op dieet want je bent te zwaar geworden. Waarom? Zal een dieet je naar je diepe pijn leiden door een dieet te volgen? Ik vrees van niet. Het gaat om iets veel diepers.
Je hebt een afkeer van je eigen lichaam en je hoopt iemand te treffen die van je houdt zoals je bent. Het werkt in de omgekeerde richting.

Houd van jezelf zoals je bent, dan trek je ook iemand aan die van je houdt zoals je bent. Nog even dieper belicht: wat heeft ervoor gezorgd dat je fysieke lichaam is uitgezet? Wat betekent voeding voor jou in de diepe essentie? Wat heb je misschien weggevreten? Waarom? Je verlangt naar intimiteit en toch prop je jezelf vol met eten. Waarom? Je duwt de ander weg, want je bent zodanig gegroeid dat de ander je niet meer kan bereiken. Je lichaam straalt uit dat je niemand toelaat. Je houdt zelf de ander op een afstand en je verwijt dat de ander niet van je houdt. Omdat je niet van jezelf houdt. Je zadelt de ander met een schuldgevoel op, want dat is het gemakkelijkste.
Hoe waardig voel je je zonder dit vast te pinnen op uiterlijkheden? Want wat er vanbinnen wordt gevoeld, kun je weerspiegeld zien aan de buitenkant. Je kunt nooit de ander verantwoordelijk maken voor jouw pijn, jouw lijden en verdriet. En dat is het spel in relaties dat keer op keer weerspiegeld wordt.

Vaak hoor ik dat iemand zich afgewezen voelt, alleen zit die afwijzing in onszelf. Wij wijzen onszelf af waar wij het meest kwetsbaar in zijn. En dat wordt in relaties herhaald. Tot zolang we niet hebben begrepen dat wijzelf iets te helen hebben in onszelf, herhalen we in alle relaties diezelfde thema’s.

Als we van onszelf kunnen houden en de verantwoordelijkheid voor onszelf nemen, de pijn niet langer verhalen op onze ouders en onze partners, kunnen we gezonde relaties aangaan. De ander verantwoordelijk stellen voor jouw geluk is niet fair en doet een afbreuk aan wie de ander is.

We verlangen allen naar een authentieke liefde en zoals ik dat voel kan het maar pas als we ook onze eigen authenticiteit ZIJN. Anders is een relatie een poppenkast van gedachten, aannames en overtuigingen en projecties.

Inspirerende hartegroet
Mieke Box 45