Mitote Deel 1

Mitote Deel 1. We zijn bewust of onbewust heel sterk gehecht aan het ons uitdrukken in woorden. Sommigen of soms met heel veel woorden, sommigen of soms met weinig woorden. In de Tolteekse traditie wordt het druk gebabbel in onze geest symbolisch mitote genoemd. Heel veel stemmen doen hun tegelijkertijd hun zegje en de stemmen die het hardst doorklinken creëren in onze geest gehechtheid.
Over liefde en relaties hebben we zeker te dealen met gigantisch veel stemmen en de stemmen die het hardst doorklinken zijn gebaseerd op ervaringen uit het verleden, op het denken over de liefde die zus of zo hoort te zijn. In het begin van een relatie ben je hevig verliefd en dat gevoel is wederzijds. Na een tijdje ontstaat er gewenning en je merkt bij elkaar kanten op die je niet als prettig ervaart, je ontdekt zogenaamd fouten en tekortkomingen bij elkaar. Er ontstaan ruzies, want er is het verlangen aan elkaars verwachtingen te moeten voldoen om een perfecte relatie te hebben.

Die vele stemmen vertellen je wat jij ervaart en voelt, maar je hebt er geen idee van wat je geliefde ervaart en voelt. Verwijten worden heen- en weergeslingerd. De stemmetjes overheersen vanuit het ideale beeld dat je geliefde dit of dat zou moeten doen, dit of dat zou moeten laten, om de perfecte partner te zijn. De stemmetjes vertellen je dat liefde op een bepaalde manier ‘zo hoort te zijn.’ Herken je de gehechtheid aan het ideaalbeeld van hoe een relatie ‘zou moeten zijn’?

Het volgende stadium is elkaar bestrijden door elkaar te analyseren, te controleren, te manipuleren. De uitspraken hierrond snijden door mijn hart: ‘hij is een narcist, een psychopaat, een bedrieger, een vreemdganger…’ Ik oordeel niet over dit soort uitspraken omdat het niet ondersteunend werkt in een relatie. Als ik hierin meega, help ik een veld mee te creëren waarin niet de liefdesenergie aangeraakt wordt. Ik creëer een veld van oordeel en dit voelt niet oké.

Alle verwachtingen die je meeneemt in een nieuwe relatie zijn gebaseerd op ervaringen uit het verleden en ook door de overtuigingen die je in de loop van je leven hebt opgebouwd. Er ontstaat op een zeer onbewuste manier gehechtheid aan een beeld en dat beeld wordt geprojecteerd op de geliefde. Je legt het beeld onbewust op aan je geliefde. Je communiceert niet uit liefde in liefde, maar vanuit verwachtingen. We doen het in min of meerdere mate allemaal. Dat kan veranderen als we ons bewust worden dat we het doen.
Ik merk in gesprekken op dat zelfs in beginnende relaties een heel groot spanningsveld is door de verwachtingen enerzijds en de ervaringen uit het verleden anderzijds. De fijne energie en uitwisseling om elkaar te ontmoeten, te ontdekken wordt overtrokken door angst en niet kunnen genieten van de reis. In liefde ben je altijd onderweg, je wisselt hoogstens van partner. De gehechtheid aan de idee de ware partner te moeten vinden of van elkaar de ware partner te moeten maken, mogen we gaan loslaten.
Dit soort liefde is voorwaardelijk, waardoor liefde een demon is geworden. De demon versterkt onze angsten, waardoor liefde helaas voor velen de hel is geworden.

We dragen allen zeer vertekende beelden mee op het vlak van liefde, omdat we nog niet in liefde met onszelf zijn. We zoeken de liefde bij de ander en ook de ander is nog niet in liefde met zichzelf.
Hoewel er zeer mooie beloftevolle zaken over dé liefde worden geschreven, in liefde met jezelf zijn vraagt iets anders. De weg afleggen; de lagen die zeer diep ingesleten en verborgen zitten naar boven halen. Alle aannames en overtuigingen die we al veel te lang verinnerlijkt hebben dat liefde iets hoort te zijn, mogen we onderzoeken in onszelf en loslaten. Liefde kent geen eisen noch voorwaarden, dwingt niets af van de ander, manipuleert niet, controleert niet, vergelijkt niet.

Wordt vervolgd.

Inspirerende hartegroet
Mieke Box 45