Hou vast- los

Hou vast- los. ‘Je weet wat je ‘hebt’, in werkelijkheid ‘heb’ je niets. Je hebt dingen vergaard, maar die heb je niet. Niet gekregen, maar wel bij gratie van ouders, banken enzovoort gekregen. Maar ze zijn niet van jou. Er moet maar even een tornado, zoals in China, voorbij komen. Wat heb je dan nog? In het beste geval heb je nog je schoenen aan je voeten en je kleren aan je lijf, maar in één zucht is alles weg.

De meeste mensen verzuchten vaak dat het niet bij hen is gebeurd. Dus gaat iedereen weer lekker door, tot het ongeluk aan hun deur heeft aangeklopt. Je wenst dat toch niemand toe, of wel?

De gehechtheid aan het oude vertrouwde is heel sterk. De idee om iets te veranderen geeft al aanleiding tot paniek en angst. De meeste verhalen zijn gebaseerd op angst. Soms een leven lang: angst voor dit, angst voor dat, angst om te leven. Levensangst. Angst om dood te gaan: doodsangst.

Levens -en doodsangst zijn verbonden met elkaar. Wat een kwelling is dat. Angst om te leven en angst voordat dat de dood een einde maakt aan het leven. Een verspild leven, als je het zo bekijkt. Een leven waarin angst de drijfveer is of is geweest. En toch zijn er mensen die geen moment zonder angst leven of kunnen leven. Angst is hun dagelijkse vertrouwde metgezel.

Het vraagt heel veel moed en doorzettingsvermogen om oude structuren op de schop te doen en angsten te overwinnen. Angst ondermijnt sowieso ons leven en we zullen ons hiervan moeten losmaken. En dat is veel moeilijker dan een vraagstuk oplossen. Onze ogen blijven sluiten is dus niet langer een optie meer.

Enkel onze liefdeskracht kan ons de moed geven het oude en het vertrouwde los te laten. Het is een uitdaging om een nieuwe weg te bewandelen omdat we vaak niet beter weten. Een radicale omslag maken in denken en handelen vereist lef om gevestigde normen te vervangen door eigen wijsheid.

Warme hartegroet
Mieke