Woorden. Is het herkenbaar

Woorden. Is het herkenbaar dat er wel eens wordt gevraagd minder woorden te gebruiken als je iets vertelt of wilt verduidelijken? Je moet maar proberen sneller to the point te komen.
Herken je het dat als je in stilte bent de vraag krijgt waarom je zo stil bent?

Veel woorden gebruiken kan in zakelijke contexten betekenen dat je linkerbrein in volle actie is en daardoor kan het gebeuren dat er minder aansluiting is op het gevoel dat zich in het rechterbrein bevindt.
Nu kan ik me ook voorstellen dat een gepassioneerd verteller best wel de beide energieën verbindt en zowel vanuit passie en overtuiging en gevoel vertelt. Zo ken ik toch menige bevlogen gepassioneerde sprekers wiens woorden spontaan uit hun hart rollen. Het moment dat ik met hen kan huilen en lachen voel ik verbinding.
Er zijn ook bevlogen inspirerende vertellers die minder woorden gebruiken en heel bedachtzaam elk gesproken woord wikken en wegen, waarbij ik dan de woorden voornamelijk vanuit hun denkactiviteit voel neerdwarrelen en niet onmiddellijk in mijn hart landen.

Soms hebben mensen in het algemeen in een bepaalde fase van hun leven zeer veel behoefte om zich uit te drukken in verhalen vertellen, met veel woorden. Betekent dit dan überhaupt dat die mensen dan niet vanuit hun hart praten of het hart van de luisteraar minder raken?

Soms vertolken mensen hun verhalen in het schrijven van een boek of meerder boeken. Anderen vertolken dit weer in een andere vorm van kunst en dat vraagt iets meer moeite van de waarnemer of luisteraar.

Op basis van de woorden die iemand gebruikt, leiden we snel af hoe we denken dat iemand is. Op basis van het aantal woorden die iemand gebruikt om zich te uiten, oordelen we over snel over wie die persoon is. Is dat de waarheid? Neen, het is wat je waarneemt en op die waarneming bouw je een idee of overtuiging over die persoon op. En daar krijgen we te maken met sympathie of antipathie, iemand is aardig of vervelend, positieve en negatieve discriminatie. We kijken door een gekleurde bril.

Er zijn mensen die niet houden van stille momenten in een gesprek, want die stille momenten voelen onwennig. Er wordt niet gezegd. Er valt een stilte en stilte betekent misschien voor jou of ander iets waar je nog niet bij kan. Stilte kan veel vertellen over wat in woorden niet vertolkt kan worden.
Stilte is afhankelijk van situatie tot situatie. Ik ga uit van een situatie waarin spreken, luisteren en stilte door elkaar heen kunnen voorkomen.
In stilte momenten fladderen soms gedachten en gevoelens door elkaar heen.

Ik herinner me een man die tijdens een lange rit aan één stuk door zonder onderbreking zijn hele leven vertelde. In de momenten waarin hij naar adem hapte viel een kort stiltemoment om daarna verder te luisteren naar zijn verhaal. Zijn ‘hart’ voelde excessief open en het enige wat hem opluchtte was mijn luisteren. De man heeft me ondanks de vele woorden heel diep geraakt in mijn hart.

Bij het afscheid zinderde het hele gesprek van de zeer lange rit nog na en ervoer ik een onbestemd gevoel.
Een korte tijd nadien heeft deze man afscheid genomen van zijn aardse leven, hij had niets meer te vertellen, hij werd heel stil, alles was gezegd. En blijkbaar was ik op het juiste moment op de juiste plek om er enkel te zijn als klankbord.

Laat ons dus maar niet te snel oordelen over het al dan niet gebruiken van veel of weinig woorden. We zijn geen machine, geen robot. We hebben geen aan-en uitzetknopjes, gelukkig maar.
We mogen ook wat met meer mildheid en zachtheid met elkaar omgaan en stoppen met elkaar om de oren te slaan met woorden én met stilte. Want niets is wat het lijkt. Al denken we alles te weten over wie de ander werkelijk is. Al denk je alle verhalen te kennen.

Woorden kunnen veel verbergen, en woorden kunnen veel vertellen. Het is niet allemaal zo zwart wit.
Jij mag je uitdrukken op jouw manier. Met veel woorden, met weinig woorden, met stiltemomenten, uitbundig, gepassioneerd, ingetogen, vertwijfelend, verwonderd…vanuit een drie-eenheid blijft het altijd kloppen in mijn hart.

Inspirerende hartegroet

©Mieke
Mieke Box 45