Paragnost Eddie en Consulenten

Wanneer de tijd is gekomen

Wanneer de tijd is gekomen Om afscheid te nemen van je geliefde huisdier.
Je geliefde huisdier is ziek, je weet het al enige tijd, en toch hoop je dat je beestje nog zolang als mogelijk is bij jou of in je gezin kan blijven. De dag komt dichterbij dat je in alles ziet en voelt dat je beestje verzwakt, pijn lijdt, niet meer eet noch drinkt en toch vecht je beestje dapper om in leven te blijven.
Er wordt soms snel de beslissing genomen dat je beestje beter van zijn lijden kan worden verlost, anderzijds is het ook wel belangrijk om heel goed na te gaan hoe het werkelijk met je beestje is gesteld. Misschien is je beestje wel nog te behandelen en hoeven de dingen die je waarneemt niet onmiddellijk een voorbode te zijn van het stervensproces.
Het is belangrijk om je vertrouwen in handen te leggen van de behandelende dierenarts. Enkel een dierenarts heeft de bevoegdheid om al dan niet aan te geven of je beestje zich in een terminaal stadium bevindt of uitbehandeld is. Je hebt ook altijd het recht om een second opinion te vragen en op basis hiervan de juiste beslissing te nemen.
Met een ziek beestje kom je onvermijdelijk in een overgangsfase terecht en kan je niet anders dan elke dag te nemen zoals die komt.
Om die reden is het zo belangrijk te communiceren met je beestje. Iedereen kan dit. Denken dat je je beestje niet dit begrijpt heeft te maken met onwetendheid of angst. Zet je hierover heen. Iedereen kan leren communiceren met zijn beestje.
Zet ook je schuldgevoelens opzij, want het is niet de bedoeling je schuldig te voelen over het ziek zijn van je geliefde huisdier. Als je beestje ziek is geworden, moet je niet denken dat je iets verkeerd hebt gedaan. Je moet jezelf niet verwijten dat je niet vaak genoeg de dierenarts hebt geraadpleegd. Als je beestje klaar is om zijn stoffelijk jasje af te leggen, is het klaar met het aardse leven.
In dit geval is het tijd om telepathisch met je beestje af te spreken welke de volgende stappen zijn.
Dat kan best zelf je eigen angst voor de eindigheid van het aardse leven aanraken. Praat met je geliefde beestje zowel voor je eigen duidelijkheid en gemoedsrust als om je te ondersteunen aan de wensen van je beestje te voldoen.
Stel korte gerichte vragen, tot in detail, hoe gek het ook kan klinken. Is je beestje klaar om zijn jasje af te leggen? Wat heeft het nodig om zich over te geven aan het fysieke afscheid?
Welk teken geeft jouw beestje dat het klaar is om te gaan?
Blijft het liever in de vertrouwde thuisomgeving of liever op een neutrale plek?
Binnen of buiten?
Wie wil je beestje er allemaal bij? Of eerder heel intiem?
Wil het beestje begraven worden en waar? Of wil het toch gecremeerd worden? Wat moet er gebeuren met de as?
Je geliefde huisdier zal je werkelijk alles vertellen, tot in detail. Het vraagt enkel vertrouwen in datgene wat je heldere kanalen je doorgeven.
We moeten ons voorbereiden op het komende afscheid en het is altijd te vroeg. Doch de vreugdemomenten met onze beestjes blijven in onze harten en we houden genoeg van onze geliefde huisgenoten om hen ook los te laten, hun een goeie reis te wensen.
Loslaten is een diep emotioneel proces. Ook met dieren. Zeker met dieren omdat onze dieren ons laten zien hoeveel onvoorwaardelijke liefde er van hen naar ons toekomt.
Een geliefd huisdier wilt soms blijven omdat het vrouwtje en/of de verzorger nog teveel verdriet heeft om los te laten. Dat kan het vertrek bemoeilijken.
De laatste fase is het laatste wat we samen mogen delen, het vertrek, de overtocht van het aardse naar hun thuisland.
Dit blog wijd ik aan iemand die me nauw aan het hart ligt, van wie het geliefde huisgenootje vandaag zijn stoffelijke jasje heeft losgelaten. De dankbaarheid om de prachtige ziel voor een tijdje gevolgd te hebben, te leren over onvoorwaardelijke liefde en overgave en nog zoveel meer.
Het is goed geweest. Ik wens hem een prachtige reis naar zijn Thuisland en hier op aarde delen we onze vreugdemomenten en ook ons gedeelde verdriet. Omdat afscheid nemen toch onze diepste gevoelens en emoties raakt.
Het verwerken doen we nooit alleen, maar dragen we samen, in verbinding, van mens tot mens, van hart tot hart en van ziel tot ziel.