Wachten, Waarop wacht je

Wachten, Waarop wacht je om hier en nu gelukkig te zijn? Of je je gelukkig of ongelukkig voelt, tevreden of ontevreden bent. Je weet ergens ook heel goed dat dit afhangt van de manier waarop je kijkt; de reden waarom jij je vandaag niet tevreden of gelukkig zou kunnen voelen.
De reden is dat je de omstandigheden of situaties niet kan veranderen en je je afhankelijk opstelt van die omstandigheden of situaties.
Je kan niet altijd een situatie veranderen. Je kan wel als het regent je paraplu openen, je kan ook suiker in je koffie doen als je dit lekker vindt. Maar wat als je ziek wordt of iemand van wie je houdt je kwetst? Hoe minder je om je heen kan veranderen, hoe meer je binnen in jezelf kan veranderen en dat betekent dat je de verantwoordelijkheid neemt voor hoe je een situatie bekijkt.
Je kan door met een andere bril te kijken naar een situatie plots inzien dat je ongeacht de situatie nog zoveel meer hebt om je blij en gelukkig te voelen.
Dat iemand van wie je houdt je kwetst is niet fijn. Doch is het niet zo dat we elkaar soms onbewust raken in oude pijn, die opnieuw aan de oppervlakte komt en geheeld mag worden? Het is gemakkelijker de vinger te wijzen naar diegene die ons heeft gekwetst. Je kan dit ook anders bekijken en naar binnen gaan en eerlijk naar het stukje kijken dat nog ligt te wachten om met zachtheid en liefde genezen te worden.
Er is altijd een moment waarop je kan kiezen om te stoppen met het voeden van ontevredenheid en frustratie in jezelf.
Je kan er ook voor kiezen om jarenlang in je eigen gecreëerde donkere gevangenis te leven. Je kan ook de hele dag zeuren om ’ s avonds te beseffen dat je enkel maar geklaagd en gezeurd hebt.
Je kan echt leren om de dingen anders te bekijken, maar dat moet je ook echt willen. Zelfs na een moeilijk leven vol spanningen en tegenslagen kan je jezelf op je sterfbed terugvinden en geluk en diepe vrede ervaren. Je kan te allen tijde veranderen, ook is het vijf voor twaalf. Maar ik geloof niet dat dit de bedoeling is.
Soms gebeurt het als vanzelf. Je wordt ouder en wijzer en je hebt al zovele ervaringen opgedaan dat je bewuster en emotioneel volwassen kan omgaan met het leven.
In NLP wordt dit proces als herkaderen benoemd. Dit houdt in dat je een andere zienswijze gebruikt, waarbij je heel bewust anders dan vanuit gewoonte en gewenning een situatie anders interpreteert. Je kan dus naar een glas kijken als halfleeg of halfvol. Je hebt doemdenkers en moeddenkers.
Als je echt wilt leren situaties anders te bekijken, dan moet je je ook afvragen of er ook kansen, voordelen, richtingwijzers in de situatie verborgen zitten.
Soms verlopen situaties of zaken helemaal anders dan je je had voorgesteld. Kijk eens welke mogelijke nieuwe kansen zich aanbieden?
In elk geval is het heel goed mogelijk dat je je blik verruimt, oude gewoonten en gewenning doorbreekt met als gevolg dat je je vrijer en gelijkmoediger voelt.
Er zijn heel wat lagen die ons flink in de maling nemen en ons gevangen houden in ons denken. Maar we kunnen hier ook écht verandering in brengen.
In plaats van een potverdorie, het zal toch niet waar zijn, waarom moet mij dat nu weer overkomen kan je ook naar binnen keren en rustig over een gebeurtenis of situatie nadenken of je iets wordt getoond wat je over het hoofd had gezien, of je iets te voortvarend bent geweest in het sluiten van een zakelijke deal, of je niet hebt geluisterd naar je buikgevoel.
Zelfs in situaties die ons helemaal uit het lood kunnen slaan, kan je er toch op een andere manier naar kijken.
Ik herinner me bijvoorbeeld een situatie dat ik met stressfracturen aan mijn linkervoet toch bleef werken. Elke dag pendelde ik 3 uur per dag naar school waar ik zorgcoördinator was. De pijn nam gigantisch toe want thuisgekomen had ik ook mijn huishouden te doen. Ik belandde in het ziekenhuis, maar wilde blijven werken. Dus ik kreeg een aangepaste blauwe grote ziekenhuisschoen met mijn voet stevig ingepakt. Ik wou per sé tot eind juni werken en dan pas zou ik wel weer verder zien. Resultaat: 6 weken gips en dat in de warme zomerperiode.
Had ik het ook maar even anders bekeken dat ik best onmisbaar ben, dat er best iemand anders mijn taken kon overnemen en beter voor mezelf moest zorgen, was het niet zover gekomen. Het heeft me dus wel veel geleerd. Vijf voor twaalf net geen operatie. Het universum liet me met aanvankelijk kleine hintjes zien dat ik dringend aan rust toe was.
Stel dat je ontslagen wordt op je werk, dit is wederom geen fijne ervaring. Maar hoogstwaarschijnlijk ontdek je hierdoor wat je werkelijk wil doen, wat je hartenwens is. Dit is een voorbeeld van een verborgen zegening. Ook al kan je het op het moment nog niet zo ervaren.
Er worden zoveel situaties op onze weg gebracht die we kunnen bekijken als hindernissen of nieuwe kansen en uitdagingen. We mogen dus collectief onze gedachten en invoegingen die ons onder controle willen houden, veranderen, willen we ons leven werkelijk veranderen.

Warme hartegroet
Mieke Box 45
www.miekecoigne.com