Waar loop jij naartoe?

Waar loop jij naartoe? Hoezo, waar loop ik naartoe? Het is niet zozeer de plek waar je naartoe loopt, maar de manier waarop je loopt; bewust van je lichaam, je benen, je voeten, je ogen enzovoort. Bijna alles doen we op automatische piloot. Het is pas als je een been breekt dat je de beperkingen ervaart en zo gaat dit zowat met alles is ons leven. Pas als de automatische piloot abrupt op non-actief wordt gezet, worden we bewust of bewuster. Dan nog hebben we niet altijd de onderliggende signalen begrepen waarom je iets ‘overkomt’. Vanuit het creatieveld weten we dat niets ons overkomt. Er is altijd een reden waarom iets ons zogenaamd overkomt.

Hoe zit het met jouw ‘lopen’? Heb je daar ook al eens bij stilgestaan dat lopen wonderbaarlijk is? Misschien nadat je in het gips bent beland, maar al even snel vergeten we het hele gebeuren en lopen we weer als vanouds op de automatische piloot. Niet?
Misschien neem je waar hoe moeizaam sommige mensen lopen, misschien helemaal niet kunnen lopen en gebruik moeten maken van een rolstoel en denk je bij jezelf hoe gelukkig je je mag prijzen op twee benen te kunnen lopen.

Heb je ooit al eens ervaren hoe je loopt? Altijd gehaast, op een drafje? O jeetje, ja, tuurlijk want je bent gehaast. Je moet op tijd het openbaar vervoer nemen, je hebt net nog een discussie gehad thuis en zet het op een lopen. Je werkt over en je haast je naar de opvang waar je kinderen al een tijdje wachten om opgehaald te worden. Bedenk zelf maar vanuit jouw leven voorbeelden waarin je voortdurend aan het lopen bent. Nog niet over je voeten gestruikeld? Ik wel. Lang geleden en meer dan 1 keer.

Je kunt je pas verlangzamen, bewust. Je kunt experimenteren op een moment dat je een vrij moment hebt, het weekend is. Tenzij je ook tijdens je weekend aan het hardlopen bent. Een goed moment om de uitdaging aan te gaan. Je loopt langzaam heen en weer, opmerkzaam bij elke stap. Je verbindt elke stap met je ademhaling. Je wordt je bewust van elke stap, je ademhaling. Je voelt misschien spanningen in je lichaam en dat is oké. Je laat alles er zijn. Alles is zoals het is. Je neemt bewust waar, wat je ervaart.
Je hoofd houdt zich in andere situaties bezig met het doel. Je loopt naar je werk, je loopt naar de winkel, je loopt naar de bibliotheek enzovoort.
En in dat voorwaarts lopen ben je niet in het hier en nu. Doordat je je focust op je doel, ben je niet in het moment.
Het doel van deze ‘oefening’ is het doel los te laten. Wees in het NU terwijl je loopt. Voel de bries en geniet van elke stap. Voel de sensaties in je voeten, je benen, je hele lijf en voel je ademhaling, bewust. Leid, elke keer je aandacht naar iets anders, ga terug naar het hier en nu.
Deze oefening kun je doortrekken naar alles wat je ‘doet’ en ‘bent’.

Inspirerende bewuste hartegroet
Mieke Box 45