Van leren naar Inspireren

Van leren naar Inspireren. Valt je dit ook op als je een verhaal, een tekst, een boek leest dat je ergens een onbehaaglijk gevoel ervaart bij het gebruik van werkwoorden als ‘moeten’?
Het tweede werkwoord is ‘leren’. We zijn op aarde om onze lessen ‘te leren.’

Even dieper schouwen. Onder meer dat taal een geprogrammeerd systeem is binnen de Matrix. Het systeem wil niet dat je een andere werkelijkheid ervaart dan de fysieke werkelijkheid of illusie. De deur wordt dichtgehouden om bewust te worden van het Oneindige Zelf, voorbij het systeem.
Als we geboren worden, opgroeien staan we er niet bij stil. We doen wat er van ons wordt verwacht, wat ‘normaal’ is in het leven binnen de Matrix. Eigenlijk is het een schijnvertoning en iedereen die het waagt om die schijnvertoning aan te vechten en te ontmantelen, wordt in vraag gesteld of verdwijnt plotseling onder verdachte omstandigheden.

Als je nu zelf even invoelt op de energie van het werkwoord ‘moeten?’ We moeten, moeten, moeten en moeten. We moeten gelukkig zijn, we moeten luisteren, we moeten groeien en ontwikkelen, we moeten begrijpen. Vul jij eens het lijstje aan en voel wat al dat moeten met je doet. Zelfs leuke dingen zoals naar een feestje gaan benoemen als moeten.
Onbewust heeft iedereen een programma van volgzaamheid gevolgd en onze toekomst en de toekomst van onze kinderen en kleinkinderen hangen af van de vele geprogrammeerde downloads. Ik herinner me een vriendin die hogere studies in taal had aangevat met veel succes. Eén fout tijdens een afstudeer-examenles kostte haar haar einddiploma. Een vriendin die me huilend belde dat haar neef zelfmoord had gepleegd omwille van de druk universitaire studies te moeten doen, terwijl hij een beroep wou leren.

Stellen we ons eerlijk de vraag waar we al die overtuigingen, aannames, meningen, visies vandaan halen? Gelukkig zijn er mensen die meerdere belastende programma’s filteren om tot een eigen conclusie te komen. Ik merk een zeer sterke verandering in het bewuster worden van mensen.
We gebruiken de taal op een vrijwel automatische piloot, zonder na te denken, in te voelen hoe woorden in de diepere lagen vibreren. Ik ben daar ook veel dieper gaan op invoelen en het werkwoord ‘moeten’ voelt belerend aan. Dit zou best een verklaring kunnen zijn waarom kinderen en schoolgaande jongeren zich intuïtief verzetten tegen programma’s die hen uit hun creatieve oorspronkelijke scheppingsveld houden. Hoe voelt dit voor jou als lezer? Voel je daar bij jezelf een geprogrammeerde reactie bij? Of niet?
We kunnen zelf gaan onderzoeken vanuit het waarnemen en invoelen op een diepere laag, hoe we dit kunnen doorbreken. Ik kies bewust voor die weg. En ja, ik struikel in de verandering ook nog wel. Niet erg, zolang we er bewust van zijn, is dit een krachtige stap voorwaarts.

We komen eigenlijk op aarde niet om ‘te leren’ want ook dat is een gedownload programma van het systeem waarop we aangesloten zijn. Leren heeft ook iets met ‘belerend’ te maken. En we gebruiken allemaal ook dit soort uitdrukkingen als: ‘Hij leert niets van de ervaringen’. ‘Hij leert het nooit’. ‘We moeten nog veel leren’.
Ik ervaar het leren meer en meer als een ervaren en als iemand me kan raken vanuit een inspirerende toon, dan ervaar ik hierbij openheid en ruimte, zonder ruis tussen de woorden en zinnen door. Het woord ‘ervaren’ voelt neutraler en laat alle wegen open. Het gevoel van dualiteit verdwijnt: het is goed of niet goed, het is dom of verstandig. We kunnen eerder elkaar inspireren in de ervaring dan te vertellen dat we ‘moeten leren.’
Ik geloof dat de essentie van onze incarnatie is ons te herinneren wie we werkelijk zijn. Dat we hierbij nog vele lagen mogen ontmantelen, is duidelijk. We kunnen tot op zekere hoogte bewust keuzes maken.
Ik eindig dit blog met een krachtig citaat van Einstein: ‘Verwerping zonder onderzoek is de hoogste vorm van onwetendheid.’

Inspirerende hartegroet
Mieke Box 45