Paragnost Eddie en Consulenten

ReflectieblognInformeren- Inspireren

ReflectieblognInformeren- InspirerenReflectieblognInformeren- Inspireren

Inleiding
Onlangs had ik een heel inspirerend gesprek met een dame rond de overvloed aan reclame, mails, advertenties die ze ontving. Ze zou hier komaf mee maken door zich uit te schrijven. Hoe snel doen we dit niet? We klikken op ‘ok’ of we vullen onze naam in op een formulier omdat het misschien wel eens interessant zou kunnen zijn.

Waarneming
Ik merk bij mezelf hoeveel onrust dit geeft. Elke dag stromen ettelijke mails binnen met informatie over alles en nog wat. En ja, ook ik stemde daarin lang geleden toe. Uit sympathie of de idee dat dit best wel eens interessant zou kunnen zijn. Uiteindelijk kieper ik op mijn beurt weer alles in de prullenmand. Door ons gesprek nam ik ook de beslissing om een grondige selectie te maken. Ik schrok wel even van de omvang ervan.

Nu heb ik dit niet impulsief weg aangepakt. Ik nam de uitdaging aan om te voelen wat precies in mezelf werd aangesproken en aangeraakt. In het overgrote deel was dit mijn hoofd en denken. Hm, interessant, ik kan hier iets bijleren. Ik ervoer dan op een diepere laag een shock want ik voelde mijn hart er niet bij betrokken. Ik ervoer een heen-en weergewiebel tussen mijn hoofd en mijn hart.
Velen herkennen dit gewiebel en vragen dan ‘ zal ik het doen, ja of nee.’ En dat is een heel interessant gegeven. Het moment dat je in je hart een ‘ja’ ervaart, volgt nadien het hoofd, omwille van de praktische regelingen. Maar je twijfelt dan helemaal niet. Je doet het gewoon, omdat je eerst je hart warm voelde stromen.

1. HOE BEREIKT INFORMATIE ONS?
Informatie overdracht bereikt ons altijd via ons linkerbrein. Het doel is om kennis te delen. Kennisoverdracht is linkerbrein. Ik herinner me mijn innerlijk verzet bij het moeten memoriseren van data, gebeurtenissen, feiten. Ik dramde mijn hoofd ermee vol voor een toets of examen en daarna was ik alles weer kwijt. De zinloosheid van het memoriseren van betwistbare en op onwaarheden gestoelde geschiedenis en godsdienst. Ik kon dit toen niet op die manier verwoorden, maar ergens voelde ik dat er niets klopte van dit soort onzin.
Hoeveel van diezelfde soort van informatie bereiken ons? De ene na de andere informatiebron wordt vermeld en jij en ik als lezer stellen ons daar meer en meer vragen bij. Is het om dat wij graag willen geloven dat Pietje het bij het recht eind heeft en Jantje niet? Pietje is een gekend persoon dus dat zal allemaal wel kloppen, maar Jantje is niet gekend dus Jantje wordt gemakkelijker in vraag gesteld.
We laten ons dus op veel vlakken goed misleiden, omwille van de rollen en bekendheden die we blind voor waarheid of onwaarheid geloven. Wie van ons gaat zelf op onderzoek? Neutraal en kritisch? Of het nou om Pietje of Jantje gaat.

2. AFLEIDING DOOR EENZIJDIGE INFORMATIE
We willen zo graag uit al die afleidingen van de matrix geraken en als we een paar lagen dieper gaan invoelen, laten we ons bepalen door aannames, verwachtingen enzovoort over het definiëren wie er wel of niet toe doet. Als ik naar het groter plaatje kijk dan schrijf ik vandaag dat iedereen er toe doet. Ieder levend wezen en hierbij betrek ik ook de wijsheid van dieren die ons de weg naar ons hart wijzen.
Informatie bevat het werkwoord ‘formeren’ of ‘vormen’. Ook al bereikt informatie ons op tal van manieren. In-formatie is nog niet gerealiseerd, nog niet gevormd. En dat is het deel wat wij ons nog niet realiseren. En dat is het verschil tussen mens en dier. Dieren doen dit niet. En die woordenstroom van informatie creëert heel veel onrust in het hoofd, omdat het vaak veraf ligt van het hart. Woorden vanuit het hoofd geformuleerd, gevormd, bereiken maar zelden ons hart.
Informatie waarin een lezer geïnspireerd wordt om in het hartsbewustzijn te landen, is voelbaar anders op diverse manieren. Kunnen we eerst aanvaarden dat we heel wat nonsensgedachten brouwen waardoor we onszelf nog meer op de kast jagen?

3. INNERLIJKE TRANSFORMATIE VAN HET HOOFD NAAR HET HART
Kunnen we dit veranderen? En hoe kunnen we in de stille ruimte van ons hart voelen hoe we onze oorspronkelijke scheppingskracht kunnen belichamen? Luisteren in plaats van volop delen van informatie waar ons hoofd nog meer op hol slaat. We doen het allemaal, we delen aan de lopende band. Er komt iets nieuws wat ons interessant lijkt te zijn, en we delen. De volgende keer komt weer iets boeiends voorbij en we delen opnieuw.

We blijven massaal in een soort van verslavingsgedrag delen, weliswaar zeker met de beste bedoeling. Ik betwijfel heel sterk en meer en meer of dit de weg is naar onszelf.

We willen altijd maar be-grijpen, ver-staan en ook dat is een mentale bezigheid. Er ontstaat niets nieuws, er is niets creatief, want het is een herhaling van wat we reeds hebben geleerd en ervaren. We denken ons vrij, maar we zijn het absoluut niet.
We zijn niet vrij zolang we ons verbinden met de illusie van oplossingen bedenken.
Onszelf in het diepe gooien, ons overgeven aan wat nog niet zichtbaar kan zijn, omdat het nog in vorming is. Dit gaat over jou, over ons, over iedereen.

Wat ik op dit moment voel is dat we eerst doorheen ons ‘stervensproces’ zullen gaan, om onze hergeboorte in wie we werkelijk zijn te kunnen vieren.

Een inspirerend stukje van K. Gibran om dit blog af te ronden: ‘Een man zei: ‘ Spreek tot ons over zelfliefde.’ En hij antwoordde met de woorden: ‘ Zeg niet:” Ik heb de waarheid gevonden”, maar,” Ik heb een waarheid gevonden.” Zeg niet:” Ik heb het pad van mijn ziel gevonden”, maar:” Ik heb de ziel op mijn pad ontmoet.” Want de ziel gaat over alle paden. De ziel loopt niet over een lijn, noch groeit zij als een riet. De ziel ontvouwt zich als een lotus met talloze bloembladen.’

Inspirerende hartegroet
Mieke Box 45