Reflectieblog Vermomd martelaarschap

Reflectieblog Vermomd martelaarschap. Mensen die zich als iemand voordoen als alles overhebben voor de ander nemen vaak de houding van martelaar aan. Voor hen is dat een manier van liefhebben. In de onderstroom is die liefde geïnfecteerd is met een zeer diep verdriet en een zeer diepe pijn.
Een gevoel van machteloosheid legt een donkere sluier over hun hart. Hun liefde en genegenheid geeft de ander zelden een fijn gevoel. Soms kun je hun behoefte voelen, maar die wordt niet als dusdanig uitgesproken. Het voelt voor de ontvangers dat je wegzakt in drijfzand.

Als we nog dieper invoelen gaat het om verbinding te maken met de ziel om vanuit mededogen vriendschap en liefde te kunnen geven. Wanneer je niet jezelf kunt houden,, kun je niet van anderen houden en kun je het niet verdragen dat anderen bemind worden. Als je jezelf niet goed kunt behandelen is het onmogelijk als anderen zichzelf goed behandelen. En als je niet van jezelf kunt houden wordt het liefhebben van anderen een zeer moeilijke onderneming met slechts uitzonderlijke momenten waarin je je comfortabel bij voelt.
Eigenlijk is houden van anderen een reflectie van hoe je mezelf omgaat. Het is als een medicijn voor jezelf dat je tegelijkertijd aan anderen schenkt.

Pijn en lijden hoeft je daarentegen niet tot een martelaar te vormen. Als je begrijpt dat je door bewust de evolutie van je ziel kunt dienen, zo goed als je kunt bijdraagt aan de wereld, word je iemand die bewust bijdraagt aan het welzijn en de spirituele ontwikkeling van hen die samen met jou menselijke ervaringen doorlopen.
Door mededogen en liefde voor jezelf te ontwikkelen, kun je voor elk levend wezen ook mededogen en liefde ervaren. Een manier om het verborgen martelaarschap te ontgroeien, waarbij anderen niet langer een wrang gevoel in dit soort van liefde en genegenheid ervaren.
Als we bereid zijn onze ziel te kennen, kunnen we eveneens onze persoonlijke reacties en handelingen beter begrijpen en veranderen.

We komen uit een tijd waarin het lijden centraal stond. De energie van het Vissentijdperk leeft nog sluimerend verder, soms nog heel onbewust. We kunnen er anderzijds bewust van worden dat het lijden aan het leven, het slachtoffer- en martelaarschap niet leiden naar innerlijk meesterschap. Het verlangen om over anderen te meesteren vanuit eigen diepe pijn leidt niet naar een creatief authentiek leven in de Nieuwe Tijd.
Goodfeelspiritualiteit blijft een magere troostprijs, verpakt in een doos met mooie zalvende woorden, zonder de uitnodiging om van binnenuit het puin van het verleden op te ruimen.
Aan ieder van ons rest de keuze te maken.

Inspirerende hartegroet
Mieke Box 45