Reflectieblog Stel je open, sluit je af

Reflectieblog Stel je open, sluit je af. Ervaar jij hier ook soms enige verwarring bij? Enerzijds wordt aan jou verteld dat je je moet openstellen en anderzijds moet je je afsluiten en onze grenzen stellen.
Als je je grenzen stelt, je afsluit krijg je wellicht te horen dat je je niet kwetsbaar opstelt, dat je niet bereikbaar bent.
Als je je kwetsbaar opstelt, dus open, dan krijg je misschien te horen dat je je niet zo kwetsbaar moet opstellen en meer op afstand moet blijven.
Ik beluister vaker mensen die me vertwijfeld vragen hoe ze zich moeten opstellen. In eerste instantie heb ik hierover geen oordeel. En ten tweede heb jij helemaal niets te moeten.
Zelf ervaar ik in heel wat gesprekken de afleiding van zichzelf. Het is ‘de ander’ die teveel binnenkomt, het is ‘de ander’ die voor ongemak zorgt, dus ik moet hem of haar uit mijn systeem weren. Hij of zij is wellicht met me bezig.’
De vraag wordt gesteld om dat gevoel te bevestigen. Het is een verhaal, zoals vele verhalen een afleiding zijn van wat er werkelijk speelt. Er speelt zoveel meer dan de idee te bevestigen dat iemand al dan niet met je bezig zou zijn, energetisch.
Als ik daar nog even dieper op inkijk zijn we voortdurend afgestemd op de buitenwereld. Uit het collectieve onbewuste kunnen we ook ervaringen hebben die we niet kunnen verbinden met een specifiek iemand. Alles is energie en energie-overdracht bereikt ons op gigantisch veel manieren.
Er zijn ontelbare multidimensionele werelden en tijdslijnen waar we ons niet kunnen voor afsluiten. Wijzelf hebben ons geïdentificeerd met ons lichaam en we ervaren alles via ons lichaam. Wat je gelooft vormt je waarneming en dat vormt weer je ervaring. Doch bestaat de zogenaamde werkelijkheid uit informatievelden die we decoderen naar de illusionaire ‘fysieke’ werkelijkheid.
En niets is wat het lijkt.
Het openstellen, afsluiten en grenzen stellen is wat de oude spirituele denkwereld vertelt. Het leidt af en maakt deel uit van een programma waarin we maar niet tot onze oorspronkelijke scheppingskracht komen.
Om op al deze vragen een antwoord te geven heb ik slechts één ding te schrijven: word wie jij werkelijk bent en laat je vooral niet afleiden door het programma dat je je moet openstellen of afsluiten. Het doel van al die verhalen is precies dualiteit in stand te houden. Dat wil je toch zelf niet langer?
Wil je echt weten wat er werkelijk speelt achter alle ingevoegde programma’s om ons ‘klein’ te houden, Het Fantoomzelf’ van David Icke is een gigantische eye- en hartopener. Zijn volgende boek verschijnt over twee maanden.
Zelf stel ik meer en meer in vraag, vanuit een dieper voelen en weten, of we niet uit onze soevereiniteit worden gehouden. We gaan nog liever door met de gewoonte om koningshuizen te bejubelen dan in onszelf het innerlijke licht, de soevereiniteit te zien. Met respect voor allen die met vlaggetjes wapperen en denken dat er verbroedering is. Wat wordt er werkelijk gedeeld? Dat is dan mijn grote vraag.
Houd je liever de illusie in stand dat dit jouw leven moet zijn? Maanden leuren en wachten om een deftig huisje toegewezen te krijgen? Niet de gepaste hulp krijgen als hulpbehoevende, want je staat op een ellenlange wachtlijst? Niet ziek genoeg bevonden te worden door de machtige elite om te kunnen voorzien in je basisbehoeften? Klopt dit écht voor jou? Leg je je erbij neer? Of is het je lot of stap om uit de greep van de onderdrukking te komen? Dus dat afsluiten of openstellen vervaagt als je echt bij de diepere lagen belandt.

Warme hartegroet
Mieke Box 45