Paradigmaverschuiving in relaties.
Paradigmaverschuiving in relaties. Het leven in de maatschappij berust op relaties. Welke soort relaties? Overwegend worden relaties aangegaan vanuit de ouder-kindrelatie. De vraag is of we een relatie hebben met een object of een subject. Wie is ‘ik’ en wie is ‘jij’? Maken we de ander tot een object en is een relatie eerder een verhouding tussen ‘ik’ en ‘het’?
We hebben het in spiritualiteit over de overgang van het ‘oude paradigma’ naar het ‘nieuwe paradigma’. Het kan niet uitblijven dat ook in relaties verschuivingen moeten plaatsvinden.
De vraag is hoe we in relaties de paradigmaverschuivingen kunnen belichamen? In consulten merk ik op dat relaties overwegend in het ‘oude paradigma’ ofwel in stand worden gehouden en ook in nieuwe relaties in diezelfde energie worden aangegaan.
In spiritualiteit wordt veel gediscussieerd en gefilosofeerd rond authenticiteit. Ik neem waar dat die gesprekken vanuit het hoofd worden gevoerd. En hoe meer woorden er worden gebruikt, hoe meer afleiding door het vormen van concepten, beelden en idealen.
Een authentieke relatie kan slechts plaatsvinden tussen twee (of meer) subjecten of personen die elkaar erkennen als authentiek wezen. Niet als een object dat aan een beeld of verwachtingen moet voldoen.
Een object is een ding dat wordt gebruikt en na gebruik weggezet of weggegooid wordt. Ook hier merk ik vaker in gesprekken dat relaties als een object worden gebruikt voor datgene wat in de ouder-kindrelatie werd gemist. De ander wordt een ‘het’. Je hebt een ‘ik-het’ relatie. Niet bewust van de dynamiek in de relatie. De relatie is een ‘het-het’ spel.
Het vraagt een zeer diepe introspectie in onze eigen natuur en oprechte communicatie van die natuur naar de ander. In authentieke communicatie spreek en luister je oprecht empathisch en respectvol vanuit je hart met en naar elkaar. Je houdt niets achter en je bent bewust aanwezig in het heden.
Om diep-authentieke relaties te creëren is authentieke communicatie vanuit deze belichting noodzakelijk. Het is een ontmoeting tussen de innerlijke werkelijkheid van twee of meer verschillende mensen.
In 1930 schreef Martin Buber († 1955), een Oostenrijks-Israëlisch-joodse godsdienstfilosoof over de ‘ik-jij’-relatie. Hij noemt ‘ik-jij’-relaties wederzijds open, direct, en plaatsvindend in het hier en nu.
Voordat we vanuit het ‘ik’ een authentieke verbinding met het zelf in ons eigen innerlijk hebben, kunnen we ons niet verbinden met het diepe bewustzijn van de ander als ‘jij’.
De paradigmaverschuiving juichen spirituele mensen van harte toe. In wat ik waarneem wordt een heel belangrijk aspect over het hoofd gezien. Onze eigen innerlijke paradigmaverschuiving en transformatieproces in relatie tot het ‘ik’, het ‘zelf’, van ‘wie ben ik werkelijk’. Het voelt als een diepgaande initiatie vanuit het hart, op weg naar onze goddelijke bron en essentie ‘in’ onszelf. We hebben nog een lange weg te gaan.
Een mooi inspirerend citaat van Martin Buber om dit blog af te ronden: ‘Het ‘ik-jij’ is de eeuwige pop, het ‘ik-jij’ de eeuwige vlinder. In elk afzonderlijk ‘jij’ is de glimp op te vangen van het ‘eeuwige jij’.
Inspirerende hartegroet
Mieke Box 45