Paragnost Eddie en Consulenten

Openen van het gepantserde hart deel 2

Openen van het gepantserde hart deel 2Voor je begint te lezen, neem even de tijd om even te voelen wat je bij de volgende oefening ervaart – oordeel niet – voel en ervaar.
Haal rustig je schouders op terwijl je rustig inademt. Hou een paar tellen die houding aan en laat in één beweging je schouders zakken terwijl je uitademt. Doe deze oefeningen bewust een paar keer na elkaar en voel. Je kan deze oefeningen mechanisch doen en aan het gevoel voorbijgaan. Doe deze oefening langzaam, heel langzaam en bewust. Dat is de essentie in emotioneel lichaamswerk: talking to the body. Wat voel je? Wat willen je schouders je vertellen? Censureer niets maar maak contact met je schouders. Voel je ademhaling. Hoe voelt je ademhaling terwijl je je schouders optrekt en laat vallen? Hoe bewuster je met deze oefening – en alles wat deel uitmaakt van lichaamswerk – aan de slag gaat, hoe duidelijker het wordt waar je in vastzit en waar je lichaam zich verstard heeft door ingehouden emoties.
Een tweede oefening gaat iets verder dan de vorige en kan vastzittende emoties losmaken. Misschien niet onmiddellijk, afhankelijk van hoe dik en zwaar het pantser is. Beweeg je armen langzaam omhoog tot ze recht omhoog wijzen, adem tijdens oefening ook rustig en vol in en laat je armen dan opzij zakken tot op schouderhoogte terwijl je uitademt. Wat voel je? Hoe trager je ook deze oefening uitvoert, hoe dieper je voelt waar er spanning is. Doe deze oefening een aantal keer en voel na. Beweeg je armen en schouders nu naar een ‘uitreik-beweging’. Je reikt uit naar liefde, genegenheid, verbinding, begrip, je partner. Adem rustig en vol in terwijl je uitreikt en zachtjes de woorden uitspreekt waar je naar uitreikt. Hou tijdens elke oefening je ogen open, zodat je helemaal bewust met elke oefening verbinding voelt. Soms denken mensen dat het sluiten van de ogen hen gemakkelijker verbindt met de binnenkant. Mijn ervaring is dat in het begin van lichaamsoefeningen de ogen openhouden bewuster inwerkt op de ervaring en beleving.
Wanneer de pantsering van onze borst en schouders begint op te lossen, komen we in contact met onze gevoelens van macht. We ervaren onszelf als sterk zonder agressief te zijn of het gevoel te hebben dat we iets moeten bewijzen: onze kracht is zachtaardig en dient om ons in staat te stellen aan onze behoefte aan hartsverbonden contact.
Huilen doen we zowel met onze borst als met onze ogen en onze mond. Drie belangrijke segmenten in lichaamswerk. We maken in lichaamswerk zacht waar verharding en verstarring is. In een foto-reading is dit een heel mooie ingang om iemands energie te lezen. Opgeslagen verdriet in de ogen, een verstarde, verkilde blik, verbeten verkrampte op elkaar geperste lippen, hangende mondhoeken met diepe gleuven. Het heeft heel weinig te maken met de lijntjes die kunnen ontstaan door de leeftijd. Ik geef slechts een paar voorbeelden hoe ik mijn kennis rond lichaams- en karakterstructuren intuïtief en met kennis verbind. Niet met het doel te oordelen uiteraard, maar wel dieper in te voelen in iemands foto.
Soms denken mensen dat ze huilen wanneer ze een paar tranen laten, zonder dat hun hart en hun hele wezen worden bewogen door diepe snikken. De pijn die gevoeld wordt, is in werkelijkheid veel dieper. Als die pijn ontladen wordt, kan het gevoel van bevrijding dat dit geeft, tot gevolg hebben dat ze zich op een diep niveau innerlijk gereinigd, opgeschoond en lichter voelen.
Dit is een totale overgave in het van diep binnenin de pijn laten uitstromen. Als ik me aangeraakt voel in nog dieperliggende stukken uit mijn persoonlijk verleden, kan ik niet anders meer dan me totaal overgeven aan het proces. Omdat ik weet dat dit proces me zachtheid, ontvankelijkheid en kwetsbaarheid brengt én de nog gevoelige herinneringen uit mijn kindertijd verder opschoont. Als ik heel diep ga in bepaalde stukken heb ik niemand om me heen nodig die me troost of een schouderklopje geeft. Dit leidt af van en dit is wat velen doen: troosten, een schouderklopje geven. Het is menselijk, omdat niet zoveel mensen kunnen omgaan met de diepere lagen van de ander en zich aangeraakt kunnen voelen in hun eigen pijnstukken. Ik kies liever voor iemand die, als ik het nodig heb, nabij is en aanwezig is. Ik heb in de tijd dat ik zelf tijdens mijn opleiding emotioneel lichaamswerk in therapie ging bij de voor mij best ervaren lichaamstherapeut, ervaren dat het aanwezig zijn in totale verbinding met mijn hele wezen het meest helend in- en doorwerkte. Iemand die eens niet de oren van mijn lijf kletste over mijn patronen, want die kende ik door mijn opleiding relatietherapie. Dit ging zoveel verder en dieper tot in mijn diepste essentie. Na mijn persoonlijke proces waar ik elke week heen ging, was ik klaar om groepen te assisteren met hem. Ik kijk terug op een diepe reis in mijn leven, mijn hart, de core-essentie die in mijn hele leven centraal staat, leven vanuit mijn hart. En oh, wat was mijn hart gepantserd, zonder dat ik het zelf voelde. Ik leefde vanuit mijn hoofd en dat voelde 40 jaar geleden veilig. Tot zolang had ik controle tot de dag dat ik me aanmeldde voor de weg, waar ik vaker met mijn valies klaar stond weg te lopen. Ik heb het niet gedaan en bleef door de liefde en het mededogen van de trainers uit zowel Nederland als België en mijn collega’s. Ik was niet alleen in het ‘ik kan het niet meer, ik wil weg, ik stop ermee’ gevoel. Elkaar dragen met zoveel liefde en compassie is een zaak van het hart en niet van de wil. Dit gaat veel verder en dieper.
En dat we zogenaamd nu in de tijd van hartsverbindingen leven laat mij even dit schrijven: ja en neen. Ja omdat we er nu niet langer kunnen omheen draaien dat relaties vanuit hartsverbinding relaties zijn die ons naar onze allerhoogste potentieel brengen, onze goddelijke essentie.
Neen, omdat het niet nieuw is. Voor zover ik me herinner sinds mijn kleutertijd, verlangde ik naar verbinding, contact.
En humor in dat proces is evengoed belangrijk! Denk niet dat ervaringen doorsloegen naar enkel pijn. Maar pijn en vreugde horen samen te gaan. Dat maakt ons juist mens onder de mens. Het vermenselijkt. Emotioneel lichaamswerk raakt op spiritueel, emotioneel en fysiek niveau en integreert alles wat ervaren wordt, via het lichaam.
Om het even ook wat speels af te sluiten. Kietelen kan heel effectief werken; het helpt de ribben van elkaar te halen en de onwillekeurige bewegingen van de tussenribspieren losser te maken. Weet je dat als dit segment gepantserd is, dit een negatieve uitwerking heeft op de hart- en longfuncties en deze vatbaarder worden voor ziektes. Er wordt een verband gelegd tussen onderdrukte woede en bronchitis en chronische verkoudheid; tussen diepe angst en astma, tussen hartziektes en een gebroken hart.
Reden genoeg om je emoties, gevoelens los te trillen en te laten uitstromen via je prachtige voertuig: your body, your temple!
Hoe kan je de liefde bedrijven met een gepantserd hart, zonder diep oogcontact, waarin je elkaars ziel ziet, zonder de zachte aanraking van elkaars tedere lippen en mond? En hiermee is de weg van tantra geopend als weg tot extase.
Wil je graag praten over deze twee blogs, voel je welkom en vrij.
Heel veel liefs
Mieke Box 45
www.miekecoigne.com