Omgaan met teleurstellingen

Omgaan met teleurstellingen. Alles wat ons als mens menselijk maakt zijn onze menselijke emoties en gevoelens. Teleurstellingen ervaren maakt deel uit van ons leven op aarde. En hoe snel we ons teleurgesteld voelen is afhankelijk van zoveel factoren. Verwachtingen en teleurstellingen. Ik hoor en lees wel eens ‘heb geen verwachtingen, dan raak je niet teleurgesteld.’
Ik weet niet wat ik met die uitspraak moet. Ik heb in ieder geval nog niemand ontmoet die vrij is van verwachtingen. We hebben om te beginnen verwachtingen over onszelf.

Als ik een blog schrijf, verwacht ik van mezelf dat ik het goed doe. Doe ik het niet goed, dan voel ik me teleurgesteld over mezelf. Ik kan het voor een volgende keer beter aanpakken, dus ik kan wel met mijn teleurstelling omgaan en niet in een kramp schieten.
Dit zijn onze intrinsieke verwachtingen. We willen iets goed doen niet in eerste instantie voor de buitenwereld. Het is een innerlijke drive en motivatie. En een natuurlijk gevolg ervan is dat bijvoorbeeld de blogs interessant zijn voor de doorsnee lezer.

Er zijn anderzijds ook situaties waarin onze verwachtingen naar elkaar toe heel hoog gespannen zijn. En als niet aan die verwachtingen wordt voldaan ontstaat teleurstelling. Verwachtingen worden soms als heel vanzelfsprekend aangenomen, stilzwijgend, zonder na te gaan of die verwachtingen realistisch zijn.

Het is eigen aan onze mens-zijn op aarde. Er ontstaat een soort van gewenning en evidentie om iets te verwachten van elkaar. Jezelf dan vertellen dat je niets meer verwacht van elkaar, is een uitspraak vanuit ontgoocheling en teleurstelling. We kunnen dus met teleurstellingen op een kinderlijke manier omgaan of onderzoeken waarop onze verwachtingen gebaseerd zijn.

Breng je zelf anderen van hun stuk als ze niet op jouw verwachtingen ingaan of niet doen wat jij verwacht? En als we even dieper invoelen; we hebben allen een kinderlijke kant in ons, die zich af en toe uitleeft in minder aangenaam gedrag. Elkaar blokken is een voorbeeld ervan. Heel erg in onder grote mensen. Eigenlijk houden we onszelf lekker voor de gek door iemand te blokken omdat de ander niet aan de verwachtingen voldoet.

Als we niet openstaan voor het feit dat een deel van ons zich op een niet zo fijne manier uit, is er geen kans dat we dat aspect van onszelf kunnen veranderen. We moeten ons hoofd niet vol met schaamte laten hangen, uiteindelijk heeft iedereen wel dat kantje in zich.
Het erkennen en je licht laten schijnen op emotioneel onvolwassen gedrag is het belangrijkste. Op die manier kun je zien dat je het jezelf en anderen heel moeilijk maakt.

We kunnen ook onze gehechtheid aan een bepaalde uitkomst loslaten. We kunnen ook onze verwachtingen bijsturen en helder uitspreken naar elkaar toe. En dan nog kunnen we teleurgesteld reageren. Niettemin ligt de weg helemaal open om gratieus te leren omgaan met ontgoochelingen. Ook dat leren uitspreken zonder anderen met een schuldgevoel op te zadelen, kan zeer verbindend doorwerken in de relatie tot anderen.

©Mieke
Warme hartegroet
Mieke Box 45