Je bent nooit alleen

©Mieke

Het grote verdriet van velen. Zich alleen voelen.
Sommigen vertalen het als zich eenzaam voelen. Taalkundig gezien is er toch een verschil tussen alleen zijn en zich eenzaam voelen. Alleen zijn verwijst naar de situatie dat je alleen bent. Je eenzaam voelen verwijst naar je gemoedsgesteldheid. Je voelt je eenzaam.
Herinner je je momenten dat je alleen bent geweest en je toch niet eenzaam voelde?
En hebben we niet allen die momenten nodig om alleen te zijn met onszelf? Zoeken we niet zelf het alleen zijn met onszelf regelmatig op, om bij te tanken, om na te denken, om iets af te werken waarbij je liever niet gestoord wordt?
Herinner je je ook momenten dat je je midden in de drukte van de omgeving bijvoorbeeld tijdens een familiefeestje eenzaam hebt gevoeld ook al was je niet alleen?
In relaties komt deze ervaring ook vaker aan de orde. Zich eenzaam voelen in de relatie. Gemis aan harts-en zielsverbinding.
De vervlakking en vervreemding zijn de valkuilen die in de doorsnee relatie langzaam maar zeker insluipen. Het enige wat nog wordt gedeeld is het huishouden, het gezin, de kinderen, vrienden. En toch is de verbinding die er wellicht ooit is geweest verwaterd door de impact van de zorg voor anderen en de buitenwereld.
Sommigen voelen zich eenzaam in hun alleen-zijn. En dat is weer iets om bij stil te staan. Het zoeken naar iemand die het leven inhoud en vervulling geeft. Het leven is de moeite waard maakt. Hierbij zit in de onderstroom het niet genoeg hebben aan zichzelf. Geen genoegen nemen met het eigen Zelf. Niet kunnen genieten van het eigen gezelschap.
Sommigen delen vanuit hun voelen dat ze niet alleen kunnen zijn met zichzelf. En zich daarom ook eenzaam voelen.
Ieder mens beleeft alleen-zijn en eenzaam-zijn op zijn manier.
De essentie is dat dit misschien wel eens een gelegenheid kan zijn om bewust alleen te Zijn met jezelf en van jouw gezelschap te genieten. Bewust aanwezig Zijn met jezelf.
Dit betekent niet dat je je verlangen moet wegduwen of ontkennen. Het is geen of/of maar een én alleen in verbinding met jezelf zijn en accepteren dat je verlangt naar verbinding met een ander wezen.
Het mag er allebei zijn.
In wezen ben je nooit alleen. Je bestaat en staat op jezelf. Je kan ook de liefde voor jezelf laten groeien. Van jezelf leren houden, totaal en al één worden met jezelf.
Ik ervaar het wel eens als jammer dat ik ook mensen beluister die zich fijn voelen in hun alleen zijn, zich niet eenzaam voelen én toch de buitenwereld laten bepalen hoe ze zich zouden moeten voelen.
Mijn boodschap is: laat de buitenwereld voor wat het je waard is. Jij alleen weet wat goed voor je voelt. Er zijn zoveel veronderstellingen rond alleen zijn en zich eenzaam voelen.
Wat niet overeenstemt mag je laten gaan.
Je hoeft je niet te verontschuldigen, schuldig te voelen of enig schaamtegevoel te voeden. Het oude denken wilt niets liever dan dit soort gevoelens in stand te->weg houden op een gewiekste manier.
De wereld zoals we die kennen in een schijnbaar gevulde wereld van liefde, relaties en geluk is niet de wereld die met jouw ervaring overeenstemt.
Glimlach naar wat je waarneemt en geniet van jouw tijd met jezelf en wat goed voelt voor jou. Dit is jouw leven en jouw realiteit. Omarm en koester wat hier en nu jouw werkelijkheid is. Leef het en wees vooral heel lief voor jezelf.