Het Universum

Het Universum als één groot collectief ideëenbank

Ik schrijf even een blog naar aanleiding van een droom gisteren….ik droom de laatste tijd heel veel, meer dan anders.
Misschien herken je dit ook bij jezelf….vage dromen, heldere dromen, verwerkingsdromen, dromen die in eerste instantie nergens op slaan, maar bij dieper ingaan op de symboliek ervan en met goeie dromenduiders, kan je je dromen ook leren begrijpen.
Dromen zijn geen bedrog, maar doorheen het loslaten van wat in ons dagelijks leven gebeurt, verwerken we ( gelukkig) tijdens onze dromen. Sommigen beweren dat ze nooit dromen…iedereen droomt, alleen, die mensen die beweren nog nooit gedroomd te hebben, herinneren het zich niet.
Er zijn ook heel goeie naslagwerken om iets meer te weten over de droomsymboliek in de ruimste zin van het woord, het is de bedoeling om een rode draad te ontdekken ,zeker als het gaat over zich vaak herhalende dromen, dan is het duidelijk dat er een diepere betekenis aan gegeven mag worden.
Als dromenduiders is het dus ook nooit de bedoeling de dromen terecht te wijzen of conclusies te trekken…dit vraagt de nodige professionele deskundigheid om objectief te kunnen interpreteren.
Ik weet vb al heel veel jaren dat ik een pionier ben ( en dat heeft vnl met mijn geboorteteken te maken in eerste instantie, en bij nader onderzoek van mijn persoonlijke chart, is dat overduidelijk geworden), ik zet dingen in gang, plant de zaadjes en dan laat ik het ook weer los en nu meer en gemakkelijker dan ooit, vanuit die kennis en het weten dat het zo is.
Ik zie het eigenlijk ook meer als een cyclus….de zaadjes die geplant worden worden op één andere manier ook weer geoogst voor het groter geheel en zo heb ik eigenlijk, bij nader reflecteren, heel veel ideetjes aangepord in instanties vb die vrij verticaal ( hiërarchisch) georiënteerd waren. In de meeste gevallen te veel voorop in de tijd die we toen waren…waar ik in het ziekenhuis waar ik als therapeute werkte, stelde ik al dingen voor waar menige dokters en personeelschef de wenkbrauwen fronsten…spirituele stervensbegeleiding vb…ouderen niet elkaar uit elkaar halen, maar gezellig bij elkaar laten slapen ( als echtpaar), met aromatherapie werken, healende muziek , snoezelruimtes opzetten…ja, Mieke, kreeg ik te horen, jij moet je pij aantrekken en gaan prediken. Daar zat ik dan , boordevol ideetjes, vanuit alles wat ik al wist dat de ouderen op de geriatrie afdeling het herstelproces kon bevorderen.

Ondertussen, 25 jaar later , zien we op veel plekken ( in de ziekenhuizen dan) snoezelruimtes, massages, ontspanningsmuziek en relaxatie, aromatherapie opduiken. Ik zeg nu ook wel eens : dit had ik al zolang aangekaart, omdat ik dit toen al wist….en nu is dit blijkbaar de juiste tijd hiervoor. Heb ik nu die zaadjes geplant, en wellicht ook met mij nog veel andere pioniers.. Ik geloof van wel…het mooie ervan is: het is het Universum niet ontgaan, de zaadjes werden toen geplant, maar het had ook groeitijd nodig. Ik was in die tijd ook heel ongeduldig, omdat ik het allemaal kon ‘ zien ‘, alleen…het bleef bij het weten en zien. Nu snap ik wel waarom dit zo moest verlopen. Toen zag ik dit niet zo duidelijk en voelde ik me niet begrepen. Hoe kan dat nu dat leidinggevenden dit niet konden zien, er zelfs niet over nadachten, maar me glimlachend en bijna sussend toespraken dat ik toch teveel droomde.
En zie nu eens…nu lees je in wetenschappelijk populaire tijdschriften hoe heilzaam dit alles is…dan was ik toch duidelijk een dromer met een vision en een weten in een geloof in ànders en beter.

Nu kreeg ik me toch weer een droom vannacht en werd wat kregelig wakker. Ik had een eerste deel van een ‘ blog ‘ geschreven en ook al herinner ik me niet helemaal het thema, het was wel vrij persoonlijk, ik had ook aangegeven dat er een vervolg op dit ‘ blog ‘ kwam, maar ik wou alles wat ruimte geven om zich dat rustig verder te laten ontwikkelen. Dat vervolg kwam er….maar iemand had een vervolg op mijn blog geschreven, ik schrok toch wel even, want dit was niet wat ik in mijn mind zitten had. Ik las ‘mijn ‘ vervolg ‘ wel op een open manier, maar het einde voelde als ‘ dit klopt helemaal niet ‘, dit was even balen zeg. Ik voelde me iets ontnomen, ‘ mijn ‘ vervolg en vertelde dit aan mijn partner die eenvoudig zei ‘ Maak jij dat vervolg dan …’ waarop ik enigszins beduusd en wat ontgoocheld antwoordde met een ‘ Ach ja, het is nu al geschreven, waarom zou ik hier nu nog iets over schrijven….’ en zo kwam ik deze morgen met een wat wee-ig gevoel wakker. Bijzonder was de naam die ik ook kon zien…niet iemand die ik bij leven of dood ken….maar toch. Ik kon in mijn droom de naam duidelijk zien. Dus ik ga voor ik de nacht inga mijn vraag richten hierover meer te mogen weten of zien….wie weet?

En al wat ik hieraan vooraf heb geschreven is naar mijn gevoel verbonden met de droom van gisteren.
Overal maken we aanspraak op teksten, het komt zogenaamd uit ons eigen kokertje, ons eigen vernuftig brein.
Is dat echt zo? Kunnen we hier zomaar beweren dat wij de creators zijn van iets nieuws, iets uniek, dat we zo bijzonder zijn in onze creaties…nog nooit ergens gehoord, gelezen, gezien…..?
Ik was al een tijdje aan het onderzoeken, hoe werkt dit hier eigenlijk….
In consulten hoor ik wel eens een cliënt jammeren ‘ het was mijn project, het was mijn idee…en hoe kan dit nu gebeuren dat iemand anders er mee gaat lopen; ik had echt niets verteld, aan niemand en toch is het gebeurd…’.

Wat ik ervan weet en voor zoveel ik ervan weet is ons Universum één grote opslagplaats van ‘ ideeën ‘ en waar we ons ook bevinden, al is het aan de andere kant van de wereldbol….sta er misschien eens even bij stil of jij dit herkent, of al hebt ervaren: je hebt een schitterend idee om iets neer te zetten….je laat het even voor wat het is en na een tijdje ( of zelfs vrij snel) kom je te weten dat dit schitterend idee zomaar het project is geworden dat jij wou neerzetten, zelfs aan de andere kant van de wereldbol.
Als je nu weet dat ons Universum één grote ideeënbak is van iedereen die met creëren bezig is, dan kan je er van uitgaan dat er eigenlijk iets wonderbaarlijk aan het gebeuren is, alleen jij hebt er zelf geen grip meer op ( al denk je dan van wel).
Stel dus dat je een lumineus idee hebt vanuit de vijfde dimensie en jij wil dit op jouw manier vorm geven dan kan het zelfs zijn dat er mensen zijn die dit idee ‘ oppikken ‘ ( en zo zou je kunnen zeggen: mijn ideëen zijn gepikt, van me afgenomen, dus dit is het in dit geval NIET). Je hebt toch bijgedragen ( onbewust) om dit idee van jou in een zodanige vorm te gieten, zodat anderen dit verder kunnen gebruiken en weer bewerken….op hun manier.
Maar jij bent wel diegene die dit idee het opgepikt vanuit een andere dimensie.
Het is dan de kunst je niet ontgoocheld te voelen en dit idee niet als ‘eigen ‘ te beschouwen, maar ook los te laten.
‘ Ja’, krijg ik wel eens als antwoord…’ maar hij / zij gaat wel met de pluimen lopen ‘.
Eigenlijk gaat het erom dat alles wat we mogen ontvangen, ten dienste staat voor de Aarde en heeft het niets meer te maken met de overtuiging ‘ het is van mij ‘…een idee is niet altijd voor jezelf, maar dient een andere weg af te leggen via iemand anders/ of anderen.

Als we erin slagen ons ‘ het is van mij ‘ denken los te laten, vanuit het weten dat we aangesloten zijn op de ideeënbank uit de hogere dimensies, dan blijven we ontvangen, blijven we een kanaal om ideëen om te vormen die het hoogste doel voor iedereen en alles wat leeft op Aarde dienen.

Op die manier ( en dat geloof ik echt) dragen we bij aan de verdere transformatie en vernieuwing op onze Aarde en blijven we verder groeien in een hoger bewustzijn.

Ik ben eigenlijk opgelucht dat ik een deler van nature uit ben, doch ik ben er vaak op gewezen ‘ Mieke, vertel toch niet altijd je ideëen doen, een ander kan er zo mee gaan lopen ‘…en ja hoor, dat is ook vaker gebeurd, ik kon dan wel eens mopperen dat ik maar best eens mijn mond kon leren houden, maar zo zit in nu eenmaal niet in elkaar.
Omdat ik ergens heel diep in mijn hart weet dat de dingen die we met ons allen creëren in dat grote magnetische Universum terechtkomt en daar geen geheimen zijn dan enkel alles waarin we zelf geloven dat ons kan helpen een beter mens te worden en te zijn. Ik ben eigenlijk ergens wel blij dat ik mensen op ideëen kan brengen, en dat is toch ook al heel wat, vind ik.

En uiteraard gaat het om respect naar elkaar toe, het zomaar ontnemen van iemands werk vind ik gewoon grof en not done, maar ook dat mag diegene dan ook wel voor een volgende keer anders gaan doen…en ik ben heel blij dat ik me ook weer kan laten inspireren door anderen en zo dragen we allen ons hartje bij op een leuke manier.
Eénmaal we zover zijn op deze manier te denken en te leven dat alles aan ons wordt gegeven en dat wij dit samen mogen delen, komt er ook zoveel meer rust in ons denken , in ons hart en in ons leven.

Een tip: ga nooit andermans droom analyseren, want dit is niet jouw droom…help diegene die met zijn droom bij jou komt te kijken naar wat de mogelijke boodschap is en daar kan de dromer dan ook weer even verder mee.

Heel veel liefs

Engelenmedium Mieke
www.paragnost-eddie.nl