Eten als lust en last

Eten als lust en last. Veel mensen zijn heel sterk gefocust op eten. Kijk eens hoeveel boeken er rond eten en wat goed en gezond eten zou zijn. Zou jij het nog weten wat goed eten en gezond eten is? De ene raadt bepaalde voedingswaren aan en de ander raadt die dezelfde voedingswaren af.
Misschien heeft iedereen wel ‘gelijk’, maar de vraag is vooral de aandacht op de manier waarop we eten.

Er is een diversiteit aan voedingswijzen van alles eter, makrobiotisch, vegetarisch tot veganistisch eten. En dan zijn er nog de vele soorten diëten omdat die diëten wel iets beloven. Om niet te vergeten de crash-diëten.
Soms is er de hoop om via het volgen van bepaalde voedingswijzen te genezen, terwijl dit het lichaam uitput en verzwakt. Hoe weet je dan dat die of deze voedingswijze goed is of beter is of zelfs door iedereen zou moeten gevolgd worden?
Ik geloof dat in elke voedingswijze een grond van ‘waarheid’ is, maar wat ik altijd als heel vreemd heb ervaren is dat voeding op de eerste plaats wordt gezet. Terwijl voedsel een middel is.

Als je je geestelijk en emotioneel behoorlijk in balans voelt, zul je minder de verleiding voelen om emoties weg te eten, wat veelvuldig gebeurt. Emo – en wegstress-eten. Dan maakt het niet meer zoveel uit tot welke voedingsstijl je je richt. Ook van zogenaamde gezonde voeding kun je meer dan nodig is naar binnen halen. Is dit dan nog gezond eten? Ik heb hier mijn bedenkingen bij.
Als ik nu het verband doortrek naar eten en het omgaan met emoties dan zie ik ook dat mensen die vegetarisch of veganistisch eten als mens niet noodzakelijk beter omgaan met emoties dan iemand anders. En dan stel ik mezelf de vraag of we ook op het vlak van eten niet terecht zijn gekomen in een programma van overtuigingen en aannames die ons afhoudt om de behoeften van ons lichaam werkelijk te doorvoelen.
Wist je dat Hitler vegetariër was? En wat zegt dat nu over Hitler en hij was vegetariër? Dat is toch onmogelijk dat iemand die vegetariër was zulke gruweldaden heeft verricht en nog even verder, was ook hij niet in het web gevangen binnen een veel groter programma?
Hoe dan ook, kun jij garanderen en met volstrekte zekerheid weten dat wat je eet 100% zuiver is? Ik weet dat het antwoord bij velen zal luiden: beter dit dan dat want dat is helemaal niet zuiver en wat ik eet is dan toch weer beter. Precies dat creëren die programma’s: eten en strijd. Wie heeft gelijjk?

Er zijn dus ook bijzonder vele lagen van gevoelens en emoties verbonden met voedsel en eten. En dat we vanaf onze geboorte geprogrammeerd werden met drie maaltijden per dag is gezond, je moet elke dag een lap vlees eten, je moet melk drinken, je moet, moet , moet en hoe verwarrend zijn de zovele boodschappen ondertussen geworden. Melk is toch bij nader onderzoek niet goed, rode wijn drinken bezorgt je een kater, maar bij nader inzien zitten er stoffen in rode wijn waardoor je minder vatbaar zou zijn voor kanker. Oh ja, en van witte wijn blijk je bij nader inzien af te vallen.

Gedachten en gevoelens waarmee wij onszelf voeden (meestal onbewust) zijn factoren waarmee we onze verschillende lichamen vormen tot een ‘vuinisbelt’, hoe graag we dan ook denken ‘gezond’ te leven via ingevoegde programma’s dat eten en voeding het allerbelangrijkste is.
Ik geloof dat ons lichaam in oorsprong over zeer veel wijsheid beschikt en ons heel goed laat ervaren wat ons lichaam nodig heeft om in een vitaal lichaam te leven. En natuurlijk is iedereen vrij om in zijn waarheid te staan en overtuigd te zijn van wat goed en niet goed zou zijn. Ik zie eten niet als hoofdzaak nummer 1, het is een middel om mijn lichaam te voorzien van wat het nodig heeft. En dat staat niet haaks op genieten van eten, het zijn de gedachten die ons afleiden, de oordelen eromheen.

Misschien heb je wel door het lezen van dit blog honger gekregen en wil je zo dadelijk genieten van een wijntje? Of ervaar je iets helemaal anders. Alles wat je voelt en ervaart mag er zijn. Ik schrijf dit blog niet om gelijk te halen- in geen enkel blog trouwens- het zijn vragen die regelmatig aan de orde komen en waar ik ook dieper over invoel.

©Mieke
Hartelijke groet
Mieke Box 45