Een nieuw hoofdstuk deel 2
Een nieuw hoofdstuk deel 2. Het eerste blogje vormde het begin van enkele wegwijzers om meer vanuit zelfliefde te leven.
Vriendelijk zijn voor onszelf. Hoe vriendelijk gaan we om met onszelf in situaties waarin we onszelf vaak veroordelen? Hoe vriendelijk praten we over ons uiterlijk? Onze kwaliteiten? Hoe klein of onbelangrijk (wat een oordeel is) je kwaliteiten ook ‘lijken’ te zijn. Ben je je ervan bewust? Het gaat niet over wat anderen over je ‘vinden’, want in ‘vinden’ schuilt meestal een oordeel, een mening, waardoor we anderen niet kunnen ‘zien’ zoals ze werkelijk zijn. Uniek en authentiek. Meestal gaan mensen op zoek naar negatieve kanten van zichzelf en van elkaar. Kijk maar eens in je eigen omgeving, neem waar en luister naar de woorden die mensen over zichzelf uitspreken en over elkaar. Het is niet evident en niet eenvoudig om vriendelijk tegen onszelf te zijn, vooral in situaties waarin de innerlijke criticus zijn stem laat horen.
Hoe vaak neem je jezelf iets kwalijk, kun je jezelf niet vergeven? Vergevingsloosheid houdt verband met niet perfect zijn. Gebukt gaan onder onze schuldgevoelens, waar hebben we die ooit als imprint meegekregen? Religie. Religie heeft een bijzonder overheersende impact op veel mensen. Schuld, schaamte en boetedoening. ‘Iedereen maakt fouten’, wordt gezegd. Het leven is dag in dag uit ervaren. ‘Het is de manier waarop we met ervaringen omgaan’, zegt weer een andere wijsheid. Mochten we alle prachtige wijsheden toepassen, dan zouden we echt vanuit zelfliefde in ons leven staan.
Als je inziet dat je niet perfect hoeft te zijn, niet voor jezelf, niet voor anderen, dan maak je het voor jezelf gemakkelijker.
Weet dat het allemaal aardse programma’s zijn die ons uit onze zelfliefde hebben gehaald en nog steeds houden
.
En vooral het ‘dankbaar’ zijn, daar kan vanuit geloof een zeer dubbele energie in vastgehaakt zitten. Dankbaar dat je gezond bent, dat je in een huisje woont, dat je eten en drinken hebt, dat je een baan hebt zodat je je rekeningen kunt betalen. Zijn we dan dankbaar omdat we in een gigantisch systeem geprogrammeerd werden. Is dat niet zo een vorm van ‘dankbaarheid’ dat ons afhankelijk heeft gemaakt van het ‘materiële’?
Dankbaarheid gaat in mijn gevoel en ervaring niet in essentie daarover. Eigenlijk zijn we geboren op aarde en zijn onze geboorterechten, onze oerrechten volledig in handen genomen van de machtige elite. Dus moeten we hiervoor dankbaar zijn?
Dankbaarheid ervaren als je in de mogelijkheid wordt gesteld om je zielsbestemming neer te zetten en bij te dragen aan de transitie naar deze Nieuwe Tijd. Hoeveel mensen kunnen hun ware zielsbestemming NIET leven, precies door de impact van de vele systemen? En dat laatste stukje heb ik wel zeer bewust geschreven naar aanleiding van een gesprek met iemand die zich zeer bewust is van wat er zich afspeelt. Dankbaar zijn voor dit bewustzijn en tegelijkertijd ook ‘weten’ dat we tegengewerkt wordt door systemen.
Dankbaarheid is zoveel meer dan wat velen onder dit woord verstaan. Het gaat om iets veel groters, belangrijkers dan onze eigen kleine wereld, waarvoor we dankbaar zijn.
Inspirerende hartegroet
Mieke Box 45