De mens is in wezen goed

De mens is in wezen goed. De mens is een wezen en elk wezen is in wezen goed. Er zit geen kwaad in op moment dat we op de aarde onze plaats innemen. En geen enkel mens is zich van kwaad bewust als die de eerste stappen op de aarde zet.

Hoe kan het dan dat als de mens in wezen goed is, er zo ongelooflijk veel mensen rondlopen die een ander kwaad willen doen. Die zo ver weg zijn geraakt van het in wezen goed zijn, dat ze geen geweten meer hebben.

Het geweten dat aan je knaagt, als een soort van stem, die jou terecht wijst. Omdat elk levend wezen heel goed weet als die iets heeft gedaan, wat niet mag. Heel goed weet als die een ander pijn heeft gedaan. Daarvoor heeft elk levens wezen een geweten.

Het geweten moet je zien als de rechtspraak. Die zal jou toespreken en je straffen door middel van je schuldig voelen, boete doen, een ander gaan helpen, als je geweten aan je aangeeft dat je niet goed bezig bent geweest.

Zolang de mens een geweten heeft, is de mens in wezen goed. Het is de cultuur en de omgeving, maar ook de aanleg, traumatische ervaringen en beïnvloeding hoe ons geweten functioneert. Vele aspecten spelen hierin een rol, maar we kunnen gewetenloos worden. We noemen dat ook wel radicaliseren of in de criminaliteit terecht komen. Niets deert ons meer, we zijn als een robot zonder geweten.

Deze mensen zijn in wezen nog steeds goed, maar het zijn de omstandigheden die het er naar hebben gemaakt, dat het gewetenloze mensen zijn geworden. Dat betekent, dat deze mensen geen eigen rechtspraak meer hebben en ook de rechtspraak van anderen niet meer accepteren en tolereren. We zeggend dan wel, ze staan boven de wet.

Als de mens in wezen goed is, omstandigheden ons gewetenloos maken, waarbij uiteraard ook de aanleg een rol speelt, doen wij dan allen niet mee aan het maken van gewetenloze mensen? In feite wel. We kunnen ze afwijzen, terecht stellen, we hebben meegedaan aan hun ondergang.
Hoe komt het dat mensen gewetenloos kunnen worden? Als j als klein kind altijd wordt terecht gewezen, altijd wordt bekritiseerd, alles moet leren door straf te krijgen. Waardoor je het gevoel krijgt, ik ben niet belangrijk, ik tel niet mee. Ik stel niets voor, dan stop je te luisteren naar anderen. Je gaat aan je eigen geweten voorbij. Je tolereert en accepteert niet meer wat anderen zeggen en van je verlangen, je slaat door.

Zo zie je dat het ongelooflijk belangrijk is om anderen te laten voelen dat ze goed zijn. Dat ze er mogen zijn, dat ze meetellen, belangrijk zijn. Ieder mens verdient dit en zal ook heel lang zich hier aan vast blijven houden, tot er een moment komt, dat er iets in deze persoon knapt. Dan is het hek van de dam.

Je kunt het als volgt zien. Jij, de gulle gever, iemand die zijn grenzen niet aangeeft, zich snel schuldig voelt als die een keer voor een ander niet klaar kan staan, bij jou knaagt je geweten de hele dag aan je. Dit is precies het tegenovergestelde van die persoon die op een gegeven moment gewetenloos wordt.

Ook bij jou knapt er een keer iets, ook dat is voor jou het moment om anders in het leven te gaan staan. Je geweten minder aan je te laten knagen. Meer voor jezelf op te gaan komen. Nee te durven zeggen, jezelf belangrijk te gaan vinden. Zo zie je dat er altijd twee kanten zijn waar iets naartoe kan gaan. En de mens in wezen een goed mens is. De goedheid in een mens moet op een juiste manier gestimuleerd worden.

Medium Claire
Paragnost Eddie