De bron in jezelf

Elke keer dat we oordelen over onszelf, zijn we niet in verbinding met wie we in essentie zijn.
Iedere keer dat we niet met medeleven en mededogen over onszelf praten, zijn we uit de verbinding met wie we in essentie zijn.
Vitten, twijfelen, onszelf straffen, negatieve gedachten en overtuigingen over onszelf houden ons uit onze essentie.
De eerste stap is vriendschap met jezelf te sluiten. Beste vrienden met jezelf worden. Het enige wat je echt gelukkig maakt van binnenuit is mededogen praktiseren met jezelf.
Het is mooi om mededogen en compassie te hebben voor mensen, maar je mag dit ook best voor jezelf toepassen.
Kijk eens naar 1 ervaring waarin je over jezelf uitspraken doet die je regelrecht de grond intrappen en hoe je tegelijk iemand die je bewondert de hemel inprijst. Als je die ene ervaring terughaalt, voel eens wat dit met je doet. Is het dit wat jij denkt wie jij werkelijk bent? Is het dit wat jij werkelijk vindt dat jij waard bent?
Draagt dit bij tot gelukkig zijn met jezelf om jezelf naar beneden te halen en de ander de hemel in te prijzen? Wat bereik je hiermee uiteindelijk?
Zie je jezelf als slachtoffer of ben je klaar om jezelf te zien met ogen die je laten zien wie je in essentie bent? Lijd je aan onwaarheden die je werden verteld hoe jij bent en ben je die onwaarheden gaan geloven? Ook ik ben erin getuimeld. Iedereen met wie ik contact had, had wel iets te vertellen over wie ik was. Ik ervaarde dit als heel verwarrend en het was onbegrijpelijk hoe het kwam dat iedereen die me iets gefragmenteerd vertelde over wie ik was. En ik stelde mezelf meer de vraag wat ik verkeerd deed en of ikzelf al die beelden creëerde.
Ergens zit in ons een heel diep verlangen om gezien te worden zoals we werkelijk zijn. En daar prikt het. Het risico om het in onszelf helemaal laten zien, is de angst om afgewezen te worden, kritiek te krijgen, niet goed genoeg en perfect te zijn, want dat zijn de eerste ervaringen die me meeslepen uit onze kindertijd.
En die halen ons regelrecht uit onze bron en scheppingskracht. We krijgen verhalen te horen over wie we zijn vanuit andermans perceptie tot zelfs projecties. De manier waarop ons dit gecommuniceerd werd, kwam binnen als de waarheid, stel je dus even voor dat er zoveel waarheden zijn binnengekomen. Een hele klus om al die opgedrongen waarheden te filteren. En enkel die te houden waarnaar je bewust kan kijken: dit is een welkome uitnodiging, dit is een blinde vlek, hier kan ik iets mee. Dank je wel.
Ik heb heel veel van die waarheidsverkondigers over wie ik ben, losgelaten, één voor één. En het ging eigenlijk helemaal vanzelf, het contact verwaterde omdat het hardnekkige beeld dat die mensen over me hadden, wilden vasthouden en me niet zagen in mijn groei- en veranderingsproces.
Ik geef dit ook soms mee aan mensen die me de vraag stellen om een contact te verbreken. Meestal ontgroei je op een heel natuurlijke manier mensen die je (nog) niet willen of kunnen zien zoals jij werkelijk bent. Als jij bereid bent je masker helemaal te laten vallen, komen mensen op je weg die je heel graag ontmoeten op dezelfde wijze. Ontmakserd.
Meestal wordt het werkwoord ontmaskeren gebruikt om aan te geven dat je iemand betrapt hebt. De leugenaar is ontmaskerd. Ik geloof eerder het omgekeerde. Meestal zorgt de zogenaamde leugenaar voor het script waarin de leugen zichtbaar wordt, om zichzelf te bevrijden van de leugen. Om het even hierbij te laten. Wat is de grootste leugen dan niet te kunnen, te durven zijn wie jij werkelijk bent. Dàt dus.
Ik denk hier ook zo even over alle woorden die we gebruiken om iets te bekrachtigen en nog het liefs vanachter het masker. Dat masker is wat wij geleerd hebben op te zetten om zovele redenen die totaal niets te maken hebben met onze essentie.
Hoe gemakkelijk is het niet om vanachter het masker onszelf in een wereld van onwaarheden te wentelen, onszelf incluis.
Wiek kent niet het verhaal van de witte en de zwarte wolf ?De zwarte wolf loert om de hoek en moeten we niet proberen te vernietigen. Ik vergelijk de zwarte wolf met onze schaduwkanten en de witte wolf laat ons keuzes maken vanuit vreugde en vertrouwen.
We kunnen wel anders omgaan met de zwarte wolf in onszelf: hoe gaan we om met boosheid, verdriet, twijfel, jaloezie, want ook die gevoelens zijn er, al denken we die gevoelens te kunnen verbergen.
De enige manier om ermee om te gaan is ze te accepteren op een vriendelijke manier. Dit zijn onze schaduwkanten. Hoe harder je probeert die schaduwkanten weg te duwen, hoe krachtiger ze naar buiten worden gestuwd. En vaak heel vervormd.
Wat je ook voelt, je mag het voelen. Welke vergissingen je maakt, je mag vergissingen maken. En als die zwarte wolf – die in onszelf zit – kritiek geeft, oordeelt, laat hem dan. Neem waar wat hij jou laat zien en bedank hem. We hoeven hem niet nog meer te voeden.
Je leert meer en meer zorg te dragen voor de witte wolf in jezelf. Je bent je ervan bewust dat jij net zoals iedereen zich mag vergissen, fouten mag maken. Je leert ook beter te luisteren naar jezelf, wat je nodig hebt, wat jou voedt en wat niet voedt.
Langzaam maar zeker kan je vanuit innerlijke rust en vrede, vanuit je scheppingskracht jouw leven neerzetten. Het is de grootste uitdaging op de Aarde om de verbinding vanuit wie jij bent neer te zetten.

Warme groet
Mieke Box 45
www.miekecoigne.com