Paragnost Eddie en Consulenten

Reflectieblog Alsmaar meer

Reflectieblog Alsmaar meerReflectieblog Alsmaar meer. Er was eens een koning die heel spoedig zijn troon zou afstaan aan zijn zoon. Hij maakte zich wel wat zorgen, omdat zijn zoon in overvloed en luxe was opgevoed. Zou zijn zoon zich echt kunnen inleven in de noden van het volk?
De koning bedacht een plan en nam zijn zoon mee op reis door het land. Ze bezochten samen de armste delen van het land en brachten hun tijd door op de boerderij van een boer.

Onderweg naar het paleis vroeg de koning aan zijn zoon wat hij had zoal had ervaren. De koning was uitermate nieuwsgierig naar wat zijn zoon hem te vertellen had. ‘Nou vader, ik heb deze reis als heel bijzonder ervaren, ik heb zoveel gezien aan rijkdom wat mijn hart heeft geraakt.’ De koning moedigde zijn zoon aan om verder te vertellen, hij was één en al oor.
‘Ik heb een klein hondje waar ik voor zorg en de boer die had een overvloed aan dieren waar hij met heel veel liefde en zorgzaamheid voor zorgt. Wij leven in een gouden paleis, baden ons in een ontelbare badkamers met gouden kranen, de boer heeft een prachtige vijver met kikkers, allerlei soorten vissen, eenden, prachtige planten. Wij hebben een gigantische grote tuin met vele zitplaatsen en de boer kijkt naar de sterren en wij kijken uit naar de omheiningen van ons paleis. Ja vader, ik heb gevoeld en waargenomen en ik ben je dankbaar dat we samen die reis hebben gemaakt.’
De koning voelde zich aangenaam verrast. Teder nam hij zijn zoon in zijn armen en fluisterde zachtjes: ‘dank je wel zoon, ik vertrouw op de wijsheid van je hart.’

Als we eenmaal kijken met de ogen van ons hart, ontdekken we dat rijkdom te vinden is in de eenvoud. Vrij van alles wat in wezen overbodig is. We staan hier niet zo vaak meer bij stil, want alles wat we nodig hebben, is aanwezig in overvloed. Kijk jij nog ’s avonds in stilte naar de sterren, terwijl je als kind vol bewondering naar de sterren keek? Kun jij nog tijdens een wandeling in de natuur stilstaan en de heerlijke geuren in een bos ruiken en opsnuiven? Hoor jij de boodschappen van de boom waar je soms tegenaan leunt, omdat je je moe voelt?
Het probleem is niet dat we te weinig hebben, maar dat we te weinig zien wat we hebben. Het ‘meer hebben’ maakt ons niet gelukkiger. Het wordt stoffig en levenloos. Het geeft je niet de energie waaruit je kunt putten. In veel vormen van overvloed komen we vroeg of laat helemaal in vast te zitten. Nog meer geld, juwelen, kleren, boeken, vrienden, erkenning, succes. Alsmaar meer.
Word jij het wel eens niet moe van het ‘alsmaar meer’?

©Mieke
Inspirerende hartegroet
Mieke Box 45