Leven in een zichtbare en onzichtbare wereld

Leven in een zichtbare en onzichtbare wereld. Dat ‘hier zijn genoeg is’ kan heel verwarrend overkomen bij mensen die ingesteld zijn op succesvol zijn. Het leven van de ene mens loopt over van projecten, prestaties en in hun perceptie ervaart deze mensen die genoeg hebben aan het ‘zijn’ als onbetekenend, passief, leeg en niet interessant.

Oppervlakkig gezien kan dit zeker die indruk wekken. Als we daar even dieper op invoelen en inkijken kan het wel eens zo zijn dat iemand die een schijnbaar leeg en passief leven heeft, zeer bewust bezig is met de vervulling van zijn wezen. Wat we waarnemen is de buitenkant, prestaties en succes. Wat we niet waarnemen is de binnenkant. Het is uiteraard geen of/of verhaal. Ook succesvolle mensen kunnen afgestemd en bewust bezig zijn met de vervulling van hun wezen.

Het is anderzijds in veel verhalen van succesvolle mensen herkenbaar dat ze hun leven lang de angst voor leegte ontlopen. Dat is wat we niet zien en niet weten en niet waarneembaar is. Wij zien enkel wat er aan de buitenkant gebeurt.

Eigenlijk hoef je niet deel te nemen aan het voortdurend najagen van doelen. Het moment dat je daarbij stilstaat, ervaar je een glimp van je wezen. Op datzelfde moment ervaar je dat ‘hier zijn’ je fundament is. Je ervaart daarin een stukje ‘bewust-zijn.’ De kwaliteit van je bewustzijn bepaalt de kwaliteit van je leven, maar het is het ego dat ons duwt om ons te identificeren met de veranderende buitenwereld. Daardoor wordt de aandacht gericht op wat buiten ons ligt en niet op wat in onszelf om aandacht vraagt.

We kunnen bij onszelf onderzoeken welke creaties vanuit het ego ontstaan of zijn ontstaan. En met welke creaties we ons allemaal vereenzelvigen. Dit alles wordt in het concept van ‘tijd’ gepropt. Zijn we ons dan niet bewust dat we in twee realiteiten leven?
Welke realiteit overheerst in jouw leven?

Realiseer jij je dat de zichtbare wereld slechts het toneel van een schimmenspel is? Je kunt ook als het ware door een venster naar de onbegrensde, tijdloze realiteit kijken waar het hele universum is uit ontstaan.
In de aardse realiteit blijft niets hetzelfde, alles is aan verandering onderhevig. Constante transformatie ondersteunt elk proces, als het leven op zich. Je zou dus ook je ware essentie of ware zelf kunnen omschrijven als een stiltepunt dat door die transformatie omgeven wordt.

Temidden van alle chaos en turbulentie ben jij in jouw stiltepunt. Daarentegen vertellen we dat we lijden, pijn of vreugde ervaren. Hoe je het ook belicht: situaties doen zich voor en verdwijnen weer. Slechts het HIER EN NU is de eeuwige constante. Zelfs de meest extreme situatie kan getranscendeerd worden, maar het is ons denken dat ons gevangen houdt.

Transcenderen doen we niet door dagelijks of wekelijks op een matje te zitten, maar door een ander bewustzijn te cultiveren. Waarnemen in vol-heid van wat in elk moment gezien wordt. En dat is zeker niet gemakkelijk omdat onze waarneming zeer gekleurd is en ingekapseld zit in gecondtioneerd denken. Onze geest is niet afgestemd op innerlijke aandacht aan ons wezen.
Laat ons even een kijkje nemen en neem aandachtig waar wat je hierbij herkent:
– Je bedenkt allerlei plannen om een situatie naar de hand te zetten of te controleren
– Je bent vaak aan het piekeren
– Je denkt heel vaak terug aan het verleden, herinneringen
– Je merkt dat je vaak zit te dagdromen
– Je ervaart dat je heel snel afgeleid en gespannen bent
– Je komt heel fel op voor je waarheden en overtuigingen
– Je bent het grootste deel van de dag bezig met dingen bedenken
…
Ervaar jij momenten van ‘rust’ in je geest, zelfs als je zou mediteren…

Is men à priori spiritueler omdat men mediteert? Is het hele leven niet als één meditatief gegeven, waarbij je bijvoorbeeld met aandacht kunt genieten van een kopje thee? Aanwezig Zijn in het hier en nu, hoe lastig het ook is.

Inspirerende hartegroet
Mieke Box 45