Karma als een spiegel voor jezelf

Karma als een spiegel voor jezelf. Als ons iets overkomt en een ander doet ons dat aan en het komt hard binnen, het raakt ons, dan zeggen we vaak, die gaat zijn karma nog wel krijgen. Datgene wat jou op dat moment overkomt, is jouw karma, maar daar staan we vaak niet bij stil. Dat is een spiegel voor jezelf om eens te kijken waarom gebeurt dit, en hoe kan ik het voortaan voorkomen.

Karma is een gevolg op iets wat je eerder al hebt gedaan, of hebt besloten, misschien onbewust. Eigenlijk roept elk mens zijn eigen karma op. Als je het een ander verwenst, dan moet je ook in je eigen spiegel durven kijken. Datgene wat je overkomt en niet fijn vindt, kan dus zomaar iets zijn wat jij zelf hebt veroorzaakt door je eigen handelen en denken.

De mens in de huidige wereld vindt het lastig hand in eigen boezem te steken en zelfredzaam te zijn. De overheid, gemeentes komen met allerlei pilots en initiatieven om de mens te ondersteunen. Natuurlijk zijn er mensen die dit nodig hebben. Maar wat werken we hiermee in de hand?

Juist, uitgaande dat de mens van nature lui is, is het toch fijn als een ander voor jou de dingen regelt en oplost. Wat we doen is mensen twee vissen geven, eet die maar lekker op. Oh je hebt geen eten meer, kom maar, ik heb nog wel wat voor je. Diegene die er om vraagt, leert niets. Leert niet aan de slag te gaan om er voor te zorgen dat die zelf 2 vissen gaat vangen. Hij krijgt ze in de schoot geworpen en zal niet bedenken dat hij het zelf ook iets aan kan doen. Diegene die het aanbiedt, ontneemt de ander zijn groei.

Als we vanuit deze optiek kijken naar karma, kun je zeggen, ja maar die is zielig, die kan het niet, die heeft de middelen niet. Dat klopt, maar alles kan een mens voor elkaar krijgen, als die maar wil. Zal dit dan ook niet een vorm van karma kunnen zijn. Het overkomt je en je kunt er niets aan doen. Dan kun je er later toch wel iets aan doen.

We wijzen te snel naar een ander, die doet ons iets aan en met name op gebied van de liefde zijn we heel snel in het wijzen naar de ander en kijken we niet naar onszelf. De ander verlaat je, je hebt enorm verdriet daarvan en dat mag er zijn, maar het compleet bij de ander neerleggen en niet kijken of je er zelf ook een aandeel aan hebt gehad. Dan bellen met een medium of paragnost van Paragnost Eddie en vragen waarom je dit allemaal overkomt en ook de vraag stellen of de ander terugkomt, klinkt dat allemaal niet wat gek.

Vaak verbaas ik mij daar als medium over dat de bellers van Paragnost Eddie niet kijken naar zichzelf. Dat ze iemand terug willen die niet goed voor ze is. Deze mensen gaan compleet voorbij aan hun eigen karma en kijken niet in de spiegel. Ze zien niet dat ze zelf hebben meegewerkt aan de breuk en het onheil waarin ze terecht gekomen zijn.

Ze zijn verdrietig, teleurgesteld, de wanhoop nabij. Hun gedachten draaien overuren, willen maar één ding de ander terug, dan is hun leven weer compleet. Waar is dit misgegaan, waar ligt hun karma?

Hun karma ligt in dat ze zelf zich niet gelijkwaardig opstellen en hebben opgesteld in de relatie. Ze hebben nooit zichzelf laten zien. Ze hebben geleefd met een plaatje in hun hoofd, zoals ze het graag zouden willen zien. Ze hebben niet gekeken of diegene met wie ze samen iets zijn begonnen dat plaatje met hun samen zou kunnen verwezenlijken.

Dan vertrekt de ander, dat kan niet anders, want altijd maar ruzie en horen dat je anders moet zijn, dat trekt geen mens. De spiegel die de beller niet ziet, is dat deze zelf aan de breuk heeft meegewerkt en nu karma krijgt en er iets mee mag gaan doen. Mediums en paragnosten leggen het je graag uit.

Medium Claire