Met je ziel praten
Hoe praat je met je ziel? Kan dit wel? De ziel is een zo abstract begrip? Hoe weet je nou dat je met je ziel praat? Is dat niet iets voor mensen die ongelukkig zijn of de grip op hun leven kwijt zijn?
Ik geloof dat het net anders is. Wij willen de grip op het leven houden en zijn bang om de grip te verliezen. We willen elke dag, elk moment van de dag in een roes van gelukzaligheid leven. Dat is ook een vorm van in de greep zijn van de overtuiging dat dit zo hoort te zijn.
We willen het leven met onze fysieke zintuigen ervaren, dat is wat we hebben geleerd. Alles wat niet grijpbaar, niet zichtbaar, niet verifieerbaar is, bestaat niet. Emoties en gevoelens zijn evenmin grijpbaar noch verifieerbaar. Ze zijn er en ook hier zijn velen bang om ze toe te laten, ruimte te geven, uitdrukking aan te geven. Ook hier wordt liefst de grip op gehouden.
Om patronen die niet in liefde zijn te kunnen transformeren, is het belangrijkste die eerst onder ogen te zien. Op het eerste gezicht lijkt dit heel moeilijk, omdat het in ons onderbewustzijn opgeslagen zit.
En dat is het moment dat onze ziel om de hoek komt kijken. Er is niet zo een methode of een weg om met je ziel te communiceren; het gaat erom je in stilte en rust af te stemmen. Je hoeft niets speciaals te doen om de stem van je ziel te horen of te voelen. Je kan bijvoorbeeld je ziel horen en voelen terwijl je een kopje thee drinkt, een boek leest. Het enige wat je hoeft te doen is een teken geven waardoor jij weet dat ze jou iets te vertellen heeft. Verbind er geen voorwaarden aan. De manier waarop jouw ziel met jou communiceert mag je helemaal vrijlaten. Ook dat is de grip en de controle over de manier waarop jouw ziel zich kenbaar maakt, loslaten.
Je kan je ziel voorstellen als een vriend die alles kan overschouwen of overzien.
Zelf stel ik me mijn ziel voor als een vriend, die me via mijn heldere kanalen aanspreekt, laat horen, zien, voelen en weten. Iedereen heeft de kanalen om met de ziel te communiceren, alleen zijn veel mensen zich hier nog niet echt van bewust of zijn er bang voor.
Ik communiceer heel vaak met mijn ziel, de ene keer komt iets naar me toe via een idee, de andere keer via een gevoel, soms voel ik me aangestuurd om naar iets te kijken, mijn ogen worden naar een plek getrokken, en vaak is het weten heel diep. Ik heb zelf met mijn ziel afspraken gemaakt om al mijn kanalen te gebruiken. De manier waarop laat ik altijd bij mijn ziel omdat ik mijn ziel, als mijn vriend, vertrouw.
Als ik te ongeduldig ben, weet ik dat ik even een pas op de plaats dien te houden. Als ik te lang aarzel, hoor ik mijn ziel zachtjes fluisteren dat ik mijn twijfel mag loslaten. Mijn ziel zal me nooit forceren of afremmen, want ik realiseer me dat ik het ben die dit doe. In die zin ben ik zelf verantwoordelijk als ik niet handel vanuit liefde voor mezelf.
In die zin kunnen we de ander niet verantwoordelijk stellen voor onze handelingen. Onze handelingen komen voort uit ofwel liefde ofwel angst. En waar angst is, is geen liefde. Angst wil de grip en controle houden, liefde laat zijn , eist niets, maar IS.
Het moment dat we voelen in angst te zijn, kunnen we naar binnen keren, contact maken met onze prachtige ziel en angst in liefde omzetten. Onze ziel laat ons elke keer zien waar we nog niet voldoende in eigen-liefde Zijn.
Om onze diepgewortelde overtuigingen die niet in liefde zijn te kunnen herkennen, moeten we op de signalen van onze ziel vertrouwen. Elke keer ik niet in liefde ben, keer ik naar binnen, en zoek in mezelf naar het deel waar nog geen liefde doorheen stroomt.
Elke keer ga ik een laagje dieper, en blijf op de laag waar een overtuiging me onthoudt in liefde te zijn. Mijn ziel laat me ervaren hoe ik die laag met mededogen bewust mag onderzoeken wat die laag me gegeven heeft tot op heden en loslaten voor mijn verdere groei.
Mijn ziel laat me de emotie ervaren die verbonden is met de overtuiging. Het moment dat ik dit in liefde ruimte geef, voel ik me innerlijk lichter worden. Het licht stroomt meer en meer van binnenuit. Ik schuw de lagen niet langer, omdat ze hun functie hebben gehad, ik veroordeel die lagen niet meer, omdat dit niet meer mijn weg is naar zelfliefde. Doe ik het, dan is daar mijn ziel die me laat weten dat ik lief mag zijn voor mezelf, in dit proces.
Ik gun iedereen een weg naar zelfliefde doorheen alle lagen die vragen naar liefde en bevrijding.
Warme groet
Mieke
www.miekecoigne.com