Liefdesbewustzijn versus angstbewustzijn

Eén van de vele oorzaken waardoor het angstbewustzijn overheerst in het aardse leven is het najagen van zinloze doelen die niet tot rust noch geluk leiden. De vraag die hieruit onmiddellijk volgt is dan logischerwijze: ‘ Wat moet ik dan doen ‘? Een eenvoudig antwoord kan hierop zijn: ‘ Concentreer je en focus je op wat voor jou belangrijk is ‘.

Wanneer jij je er niet druk om maakt wat anderen zullen denken, of ervan zullen vinden, is er geen reden meer om dingen te verkrijgen, het is evenmin nodig om indruk te willen maken op anderen, want dat is het onzekere pad van ‘ angst ‘.

Wanneer je stopt met najagen, concurreren en je bezighouden met andere op het ego gebaseerde gewoonten, kan zich een periode voordoen van verwarring en verdriet: verwarring omdat je je de vraag stelt wat je volgende stap is.

Het ‘ ego’ houdt graag controle en zeker als je je leven wil wijden aan dienstbaarheid. Als dit bedreigt wordt door anderen, ontstaat angst.
Als je anderen inspireert vanuit liefde en onbaatzuchtigheid, is er geen angst aanwezig. Stel dat je besluit een boek te schrijven, of je wil healer worden, of kinderen helpen en je wilt hier graag je inkomen mee verdienen, dan is het ook heel belangrijk helder te focussen op je doel, je te laten begeleiden ( eventueel) door bekwame mensen die het beste in jou naar boven halen, samenwerkt met mensen die geen angst hebben voor jouw potentieel en je niet als mogelijk gevaar of concurrent zien. Alles wat je onderneemt is gebaseerd op liefde voor hetgeen je doet of wilt doen en je aanvaardt ook dankbaar de ondersteuning die je op je weg ontvangt.

Wanneer je hart niet echt ligt of op een bepaald moment niet langer ligt op hetgeen je dàcht dat dit het was, is het vooral bevrijdend en eerlijk naar jezelf toe en na te denken waar je hart ligt. Misschien waren de redenen om iets te doen gebaseerd op het verlangen iets te betekenen voor de ander, terwijl je jezelf nog steeds naar beneden haalt, continu klaarstaat met je geinterioriseerde kritische stemmetje ( Ik ben niet goed genoeg…ik haal mijn zelfwaardegevoel bij de ander die me nodig heeft). Je initiatieven komen niet tot bloei, je verlangen ebt weg, de energie glijdt weg en wordt minder en minder en je voelt niet meer de passie om op die manier verder te gaan, ondanks je alles ( of bijna alle mogelijkheden) hebt geprobeerd.
Je zit voor je uit te staren, de verveling slaat toe, je voelt irritatie naar anderen, en angst overvalt je. Het is een teken dat je op een andere golflengte zit dan je doel; het ego verlangt vaak direct resultaat en instant geluk dus worden losse zinloze activiteiten gepland en uitgevoerd, die van binnenuit niet leiden naar een fijn gevoel.

Je kan evengoed je tijd en aandacht richten op iets wat belangrijk voor je is dan iets na te jagen wat voor eventjes voor tijdelijk excitement zorgt.

Het ego gebruikt dus angst om je focus te richten op het zoeken van geluk in uiterlijkheden. Het ego kan je echt op een dwaalspoor zetten: het probeert jou ervan te overtuigen dat je boven anderen staat, dat je doel je aanzien zal geven, dat anderen jaloers op je zullen zijn want succes is de beste wraak. Het ego laat jezelf als beter of slechter dan iemand anders te zien, wat kan het je ego schelen dat je jezelf boven of onder iemand anders plaatst! Het ego wil alleen maar de illusie van ‘ afscheiding ‘ in stand houden. En dat zijn de valkuilen van het ego.

Het zijn echter artificiële manieren voor de waarachtige paden van geluk en liefde. Anderen jaloers willen maken is een heel eenzame en koude kille manier en schept afgescheidenheid , je kan heel veel lof toegejuicht krijgen, of je kan de jaloezie van anderen zien als teken van ‘ ik word gezien ‘ en toch kan je je ondanks alles heel eenzaam en leeg en ongelukkig voelen. Hoe zou het voelen om mensen te helpen die het echt nodig hebben, of anderen te inspireren hun bewustzijn mee te helpen veranderen naar liefde?

Velen voelen zich rusteloos, angstig en in paniek, er is een rusteloze zoektocht naar die sleutel om het geluk te vinden, je kan het vergelijken met het zappen van het ene naar het andere, voortdurend een gejaagde rusteloze zoeken naar…maar is het duidelijk wat men zoekt? Is het echt helder?
Nog zoiets: het ego belooft het volgende: ‘ Als je het vindt, zal je het herkennen ‘, zonder ook maar één aanwijzing te geven wat er eigenlijk gezocht wordt. Het ego belooft alleen maar bevrijding van de verveling aan degenen die de race zijn begonnen om de sleutel van geluk te vinden. Het wordt niet gevonden op deze manier….wat gebeurt er dan? Het ego wordt kwaad, woedend en gebruikt manipulatieve plannetjes om je te overtuigen dat rust ( in plaats van racen) heel vervelend is. Wat zegt het ego : ‘ Kijk maar eens naar al die rustige mensen, die hebben zeker mindfulness gevolgd, zo saai zijn die mensen, niets mee te beleven , zo wil je toch niet zijn ‘ . Hmmmm….je kijkt wel en je denkt bij jezelf ‘ Ik wou dat ik ook wel in die rust kon komen ‘ . Daar komt het ego weer aan en verzekerd je ervan dat het helemaal niets is, niets interessant en ja, je bent overtuigd en wat dan het resultaat is: drama. Het pad van drama en natuurlijk angst en wat kunnen die tekeer gaan! De wereld van het ego is gefocust op ‘ winnen ‘ kost wat kost, zelfs ten koste van anderen! Er is in dit geval geen besef meer dat iets van anderen ontnemen of anderen kwetsen zonder omkijken. Er is zelfs niet het besef dat door anderen te kwetsen, men zichzelf ook kwetst: wat je een ander aandoet, doe je ook aan jezelf.
Het ego probeert je dus te verleiden om niet te kijken naar pijnlijke patronen en belooft je dat het dit keer anders zal worden en dat je uiteindelijk wél gelukkig zal worden als je die uiterlijke doelen wél bereikt zal hebben, ten koste van wie of wat dan ook ‘ . Dit is leven vanuit angst en dit is leven vanuit angstbewustzijn. Het besef dat niemand en niets buiten jou gelukkig kan maken is dé sleutel tot echt geluk. Onderzoek dus voor de komende periode of je je laat leiden en misleiden door het ego die alles uit het doosje haalt om jou te overtuigen dat winnen, concurreren, met modder gooien enz….jou zal gelukkig maken.
Je hoeft helemaal niet te ontkennen een menselijk wezen te zijn, niemand heeft de staat van Enlightment bereikt en daar moeten we niet naar streven, vind ik. We zijn spirituele wezen met menselijke ervaringen ( een clichéke, mag wel eens, niet? ) waar licht is is ook duisternis, laten we dat niet vergeten, het dwangmatig achternajagen van het licht is misschien zelfs ook iets dat het ego influistert, waardoor anderen ‘ verontmenselijkt ‘ worden. En dat, is voor onze samenleving een gevaarlijke en kwalijke zaak.

Misschien vind je blog maar niets, negatief, whatever….ik meen te mogen stellen dat ik een heel nuchter aards wezen ben die met heel veel liefde voor mens en dier en natuur verbonden ben, sinds mijn kindertijd. Ik heb geen podium nodig, en nog minder applaus. Ik doe net zoals velen op aarde hun ding, waarvoor ze geboren zijn en ik heb het geluk gehad niet te moeten zappen, of niemand te agresseren of in de schaduw te duwen, waarom niet? Het licht schijnt voor iedereen, we ademen allemaal dezelfde lucht in, we gaan allemaal op een dag ons aardse jasje of kleedje of broek uittrekken. Dus…is toch eigenlijk allemaal eenvoudig?

Dus voor diegenen die blogs graag gebruiken om frustraties ‘los ‘ te vieren, of zoals in dit blog helder is uitgelegd: ook dat is een valkuil van het ego.
Een strijder van het Licht blijft altijd rechtop staan en vecht niet met dezelfde wapens als worden gebruikt.

Heel veel liefs en hopelijk voor de nuchtere wakkere lezers, van angst naar liefde.
Namasté
Mieke Moon Box 45
www.miekecoigne.com