Gooi er een beetje humor in

We nemen onszelf (allemaal) wel heel serieus deze dagen.
De ene tendens is nog niet voorbij en de ander is er al weer aan het aankomen.
Hollanders kunnen werkelijk overal over zagen.
En het ligt er dan ook nog aan waar je wieg heeft gestaan want in elke stad een andere schat aan gewoonten.
Zo zijn de Friezen ‘’stijfkoppen’’ tenminste daar staan ze om bekend, en zijn de Groningers direct in hun antwoorden en zijn de Rotterdammers te rechtdoorzee, en de Amsterdammers te arrogant, en de Drentenaren?, wel daar versta je geen hout van dus laat maar even.

Gooi er een beetje jus over ‘’wie zei dat ook al weer’’?
Oh ja Wim Sonneveld had zo een act waarin hij het over humor had.
Tegenwoordig begrijpt niemand meer het woord humor.
Want inhoudelijk betekent het dus wel iets anders dan wat er tegenwoordig als zodoende wordt bedoeld.

Humor is niet iemand te kakken zetten, of iemand te kijk zetten op FB of noem maar op welke site je kan gebruiken om mekaar af te branden.
Ach mensen waar is de humor gebleven?
Kun je nog echt met elkaar de slappe lach krijgen zonder leedvermaak om een ander?
Of gewoon lekker zelf spot te hebben om de dingen die je bv (verkeerd) doet.
Twee verkeerde sokken dragen en er pas achter komen als je al onderweg bent.
En je bv in de trein o.d. zit en je naar beneden kijkt. ‘’Zelf wel eens meegemaakt in het donker in de ochtendwinter’’.
Blij dat ik mijn voeten kon verwarmen met mijn kniekousen. Zwart en donkerblauw zie je niet in het donker dus ja.
Ik kon er zelf om lachen, een kniesoor die daarom zeurt.

Vroeger en ja daar ga ik weer, maar toch is dat een heerlijke tijd geweest. In die zin kwam er zo vaak humor op tv, dat wij ons allemaal verheugden op de zaterdag avond met de Andre van Duin show.
We zaten dan allemaal vol verwachting te kijken naar de zo heel erg leuke sketches van van Duin en van Dusschoten.
Wat een koppel was dat met Corrie van Gorp erbij.
Dat was humor van de bovenste plank waar de mensen zelf nog het meest om lachten.
Heerlijk om naar te kijken en het mooiste was dat niemand elkaar afbrak.
Er was gewoon een heel fijne en warme samenwerking met mensen die de humor wilden brengen soms op een simpele maar menselijke wijze.

Tegenwoordig is dit wel iets anders, het is meer leedvermaak geworden.
Hoe kun je zo snel mogelijk iemand anders afbranden en voor gek zetten en zelf dan de man/vrouw zijn.
Er is geen humor meer, maar snel assertief zijn en jezelf vol coke snuiven zodat je heel ad rem kunt antwoorden.
Lol?, nou nee want de onderliggende toon is agressief en bijtend naar elkaar.
De een brand de ander af om zo veel mogelijk te scoren.

Humor is ver te zoeken tegenwoordig, maar men weet blijkbaar niet beter.
Nu is het ook wel zo dat humor erg subjectief is. Wat de ene persoon scheur buikende humor vindt , daar kan de ander heel melig over zijn.
Verschil in cultuur, leeftijd en opleidingsniveau speelt ook een rol.
We houden niet allemaal van dezelfde humor, en humor over taboe of gevoelige kwesties worden ook niet door iedereen leuk gevonden.
Choquerende en of beledigende grappen laten ook zien wie de persoon achter de (humor) is. Daar kan ik persoonlijk niet ‘’warm’’ voor worden.

Laten we elkaar gewoon in elkaars waarden laten, en humor nog als iets zien wat en waar we om kunnen lachen omdat het grappig is, en niet omdat we het tegenwoordig maar normaal vinden dat we elkaar afbranden om zo lollig mogelijk te zijn.

Dit laat wel zien hoe respectloos we zijn geworden naar elkaar.
Humor mag een tikkeltje zelfspot bevatten, een beetje jus, een beetje relativering, een beetje vriendelijkheid, een beetje zachtheid maar vooral de intentie om mensen te amuseren zonder te choqueren, want dat maakt mensen ook liefdevoller en dat is wat wij nodig hebben, of niet soms?

Ik sluit af met de woorden van Carlos Fisas:
Het leven moet met liefde en humor worden geleefd: liefde om het te begrijpen en humor om het te dragen.

Hartegroet,
Lis