Niemand heeft gezegd dat het leven makkelijk zou zijn.

Heel vaak overschaduwen zorgen en verdriet het levensgeluk.
Dit is inherent aan het mens zijn, het hoort er nu eenmaal bij.

Maar er is altijd weer licht achter de wolken, en weten dat niets blijvend is kan toch weer een sprankje hoop geven.
Alles is en blijft in beweging. Niets blijft hetzelfde, en dat is goed. Het leven is een grote golfbeweging waar men immers van alles in kan verwachten.

Net als je denkt,-ik heb het aardig voor elkaar zo, dan gebeurt er wel weer iets waardoor je wereld weer even instort.

Een schrale troost, dat het bij ieder mens op aarde zo is of je arm bent of rijk, je ontkomt niet aan de lessen in je leven.
Ook pijn en verdriet, en/of loslaten hoort daarbij.

Dat er vaak veel weerstand is tegen het loslaten veroorzaakt de meeste pijn, want we willen vaak niet uit onze comfortzone stappen.

Daarmee bedoel ik ,dat wat je kent ”ondanks de vele narigheid waar men in kan zitten”- toch eerder kiest voor het veilige gevoel.

Zelfs al is een relatie slecht ,of is je baan niet je van het , of blijf je toch nog steeds omgaan met die vriend of vriendin die maar niet wil groeien- ‘’ze heeft ook niemand anders en ze heeft het al zo moeilijk’’- moet ik haar dan ook in de steek laten?

Dat is dus een keuze die je maakt, of het goed voor je eigen ontwikkeling is dat is een andere vraag.
We hebben er soms ook wel eens genoeg van om steeds maar weer mee te gaan met de stroom, toch?

Waarom moet ik altijd de wijste zijn, en waarom moet ik altijd alles oplossen voor die ander?
Daar kun jij alleen maar zelf antwoord op geven.

Voel jij je dan verantwoordelijk voor die ander? Omdat je voelt dat het anders kan misschien? Heb je al zo veel gegeven, of te veel ingeleverd?

Hoe dan ook lieve mens, je mag nooit de verantwoording bij een ander weghalen omdat we allen die verantwoording dragen voor onszelf.

En als je iemand zijn of haar lessen ontneemt dan groeit die persoon niet en blijft diegene dus in hetzelfde patroon rondhangen en creëer je afhankelijkheid.

Niet doen dus. Een mens is heel goed in staat om zijn eigen boontjes te doppen mits diegene de juiste tools heeft meegekregen in zijn leven.

En als jij een verandering in je, eigen leven kunt aanbrengen schroom dan niet om het te doen.

Het is jouw leven, en jij alleen kan voor jouw levensgeluk zorgen.
Keuzes maken is daar een onlosmakelijk onderdeel van.

Kies voor jezelf zonder egoïstisch te zijn. Betrek mensen in je omgeving bij je leven. Deel je gedachten je gevoelens je emoties zonder angst om daar op te worden aangesproken.

Ieder mens heeft een bepaalde manier van reageren en dat is ook weer inherent aan bepaalde factoren. Men kan heftig reageren naar elkaar omdat bv er iets niet lekker loopt in het leven van deze persoon.

Men kan ook generaliserend zijn en daardoor voel jij jezelf niet begrepen niet gehoord. Of men kan je de mond snoeren omdat men te kortzichtig is en omdat men er bv een andere levenshouding op na houdt. Laat het dan bij diegene. Maar laat je nooit de mond snoeren door een ander want dat is iets dat je keelchakra op slot zet met alle gevolgen van dien.

Laat het verleden gaan het is geleefd, en hopelijk heb je geleerd van de dingen die je zijn overkomen of die je over jezelf hebt afgeroepen. Je kan daardoor anders naar het leven en  je mede mensen kijken. De ene mens heeft een groot karma af te werken en de ander mag het leven wat luchtiger beleven. Dat is iets wat we onszelf niet te vaak moeten afvragen ook. Waardoor en waarvoor heb ik het zo moeilijk en de ander zo (ogenschijnlijk) makkelijker?

Bemoei je niet te veel met anderen tenzij ze er zelf om vragen.
En leer te leven zoals jij je werkelijk gelukkig voelt, en de donkere wolken verdwijnen als sneeuw voor de zon.

Geef de ander zijn/haar verantwoording voor het eigen leven terug, en laat Gods water over Gods akkers stromen.

Wees buigzaam als het riet en zoals de Chinezen zeggen laat een kwart van het bord voor je eigen  vertering. Wat wel wil zeggen als -geef niet te veel weg aan anderen bewaar ook energie voor jezelf. In deze zware tijden op aarde is dat een broodnodige en absoluut geen overbodige luxe.

We zijn wie we zijn -maar wie we werkelijk zijn- daar zijn we nog niet allemaal zo zeker van.

Hou het goed voor jezelf er is maar  jij.

Warme omhelzing.
Eliza-Lis