Paragnost Eddie en Consulenten

Wat jij denkt, denk ik niet, veroordeel mij dan ook niet

Wat jij denkt, denk ik niet, veroordeel mij dan ook nietWat jij denkt, denk ik niet, veroordeel mij dan ook niet. De mens denkt dat we allemaal hetzelfde zijn. Om die reden denkt de mens ook dat we allemaal hetzelfde denken. En ook hetzelfde zien. Vergeet het maar, we denken helemaal niet hetzelfde, juist het tegenovergestelde.

We oordelen aan de lopende band. Een tuin bij de buren die er in jouw ogen niet uitziet, een vrouw met een lelijke jurk. Een stem die niet om aan te horen is, een auto te oud, een auto te duur. Een huis met een lelijke kleur verf.

Ga maar door, je kunt het zo gek niet bedenken of we hebben er wel een oordeel bij. Want ja, iedereen denkt en kijkt en doet toch hetzelfde? Waar komt deze gedachte vandaan? We vragen het aan een spiritueel consulent van Paragnost Eddie.

Kijk, zegt de paragnost, we krijgen in feite allemaal dezelfde kennis mee, daar vullen we iets bij in. Dat invullen is, dat we, omdat we allemaal hetzelfde meekrijgen, dat we dus ook dezelfde kennis hebben.

De aandacht is namelijk gericht op kennis. Kennis opdoen is helemaal niet verkeerd. Maar het zou zo fijn zijn als we ook wijsheid mee zouden krijgen. Wijsheid is bijvoorbeeld dat we leren dat ieder mens zijn kijken anders ontwikkeld. Waardoor ook zijn denken over dingen en dingen doen, anders is.

Dat het zelfs zo is, dat elk mens op zijn eigen manier dingen, woorden, situaties interpreteert. Dat wat jij er bij invult, kan een ander precies het tegenovergesteld er bij denken. En ja, wat gebeurt er door dat wij gaan denken, dat iedereen hetzelfde denkt? We krijgen ruzie. We gaan oordelen.

Er is dan schijnbaar een “normaal” een soort van ongeschreven wet, waarvan iedereen vindt, want dat is het bijzondere, dat er een normaal is. Begrijp je nu wat er gebeurt en waarom we zo oordelend zijn naar elkaar?

We hebben een “normaal” bedacht, maar dat kan helemaal niet. Vraag maar eens aan een paar mensen wat is voor jou normaal. Je zult zien, dat iedereen dan eerst begint te stuntelen, dan er iets bij bedenkt. En je tot de ontdekking komt, dat iedereen iets anders aangeeft bij “normaal”.

Wat jij denkt, denk ik niet, dus oordeel ook niet. Als we dit allemaal zouden weten, wat een heerlijkheid zou dat zijn. We gingen heel anders naar elkaar kijken, anders met elkaar om. Er zou zo ongelooflijk veel onaardigs gaan wegvallen.

Niemand die dan meer denkt, wat een zooitje in die tuin, wat een lelijke jurk. Of in zo’n oud barrel rijd je toch niet rond! Allemaal oordelen, die niet terecht zijn. Waarmee we elkaar enorm te kort doen. Waarmee wij ook te kort worden gedaan.

Wat je er ook door veroorzaakt is dat mensen dan op iemand willen lijken. We willen dan graag hetzelfde zijn als die ander. Want die is zo mooi, of rijk, of heeft alles wat jij ook zou willen. Mensen gaan hierdoor aan de slag om zichzelf te verliezen. Kunnen dan over lijken gaan om maar net zo te worden als die ander.

Zeer ongezond gedrag en toch blijven we het zo doorgeven. Net alsof niemand het ziet, hoe we elkaar hiermee te kort doen. Echt, niemand denkt hetzelfde. We denken allemaal vanuit ons eigen perspectief.  Laten we stoppen met oordelen, de wereld en de mens en jij wordt er zoveel mooier van!