Omgaan met agressie.

Wat ik vaak hoor van mensen die bezig zijn met spiritualiteit en die graag liefde en rust willen uitstralen. Is het oke om af en toe even uit de slof te schieten? Moeten we altijd maar lief en aardig zijn en alles over ons heen laten komen? Het antwoord hierop is een grote NEE.

Wat is er mis met af en toe eens je geduld te verliezen? Moeten we altijd maar lief zijn voor de ander. Ik denk dat het antwoord hier een beetje in het midden zit. Natuurlijk is het niet goed om altijd maar uit de slof te schieten, bijvoorbeeld om de kleine dingen. Af en toe eens ergernis voelen, of je ergens niet comfortabel bij voelen, maakt ons tot wat we zijn, mens.

Kijk het zit zo, ik ken een vrouw die er voor heeft gekozen om voortaan enkel en alleen uit liefde te handelen. Zij was hier heel erg enthousiast over. Ze heeft het hier met veel mediums, paragnosten en top consulenten over gehad. Toch bleef er iets aan haar knagen wat ze niet kon uiten.
Ze werd namelijk al een tijdje lastig gevallen door een vervelende buurtbewoner. Als zij het vuilnis aan de weg wilde zetten, schopte hij de vuilnisbak omver. Hij vertelde leugens en onwaarheden over haar. Ook zette hij hardop de muziek aan, om haar vervolgens de schuld ervan te geven.

Dit brak haar emotie zo erg, maar alles wat ze deed was positief blijven. Als maar blijven geloven in het goedheid van de mens en de weg gedrongen agressie maakte plaats voor haar spiritualiteit. Toen hij voor de zoveelste keer weer eens haar tuin overhoop had gegooid met afval, was bij haar de mand vol. Dit kon zo langer niet doorgaan.

Nu was ze finaal uit de pan gevlogen, alle opgekropte agressie van de laatste maanden kwam eruit. Ze vloekte, ze schelde, iedereen was bang voor haar. Maar toen besefte ze, de agressie stopte. Als ze dit allemaal veel eerder had uitgesproken, haar agressie had toegelaten, was de emmer nooit volgelopen. Dit bewijst maar weer waarom het goed is om een balans tussen lief zijn en agressie te hebben.