Het leven is ontleren

Het leven is ontleren. Als tiener denk je de wijsheid in pacht te hebben. Je hebt school op een gegeven moment achter de rug, de wereld aan je voeten. Wat heeft een mens nog meer nodig. Nou, een leuke baan dat veel geld oplevert, liefde.

Dat zijn dan de zaken die aan de orde komen. En waar we niet voor hebben gestudeerd, we zullen het dus al doende moeten gaan leren. Die baan die lukt wel, daar ben je voor klaargestoomd. Op gebied van liefde en relaties gaan we het allemaal nog ondervinden.

Terwijl de hormonen door het lijf gieren, we een beeld hebben bij ons leven en zoeken naar dat gevoel wat we er allemaal bij willen voelen, start een proces. Het proces van ontleren. Daar is niemand zich van bewust.

Toch overkomt het ons allemaal. Ook wij mediums en paragnosten van Paragnost Eddie, zijn door deze fase heengegaan, die als een helse ervaring kan worden gevoeld. Een grote zoektocht naar iets. Naar wat! Naar hoe we ons willen voelen. Maar ook de rust in ons leven willen krijgen.

Het leren hollen, vliegen, moeten, het loopt ons allemaal op een gegeven moment voor de voeten. Al dat moeten, het voelt op een gegeven moment als dwang. Dat je jezelf dan vragen stelt, als waar doe ik het allemaal voor, hoe komt het dat ik toch zo vreselijk moe bent.

Je zult namelijk alles wat je hebt geleerd moeten gaan ontleren. Waardoor je jezelf gaan ontmoeten. Enerzijds jezelf ontdoen van alles wat je van jezelf zo nodig moet, waardoor je jezelf als mens zijnde ontmoet.

Dat is de reden van het ontleren, jij als mens jezelf ontmoeten. Best vreemd, geeft een paragnost van Paragnost Eddie aan. Dat je alles wat je hebt geleerd moet gaan ontleren. Je ontdoen van alle gedachten zoals je denkt dat het leven geleefd dient te worden, in elkaar steekt.

Dat het leven geen hollen en vliegen is en alleen maar te leven voor je werk. Dat geld verdienen niet de weg is om gelukkig te worden. Dat liefde goud is en relaties. En daar hebben we totaal geen wijsheid over mee gekregen.

We hebben geleerd er voor anderen te zijn, klaar te staan, onszelf weg te cijferen. Om er vervolgens achter te komen, dat dit alleen maar ellende en drama met zich meebrengt. Dat je er best voor een ander kunt zijn, maar ook nee mag zeggen.

Ontleren dus van alles wat ons is aangeleerd, dat is de levenstaak van een mens. Dat je jezelf tijdens de rit verzuchtend afvraagt, waar doe ik het allemaal voor, is een duidelijk teken aan de wand. Alleen dringt het nog op geen enkele manier tot je door.

Stoïcijns blijven we doorgaan met alles wat ons is aangeleerd. Dat zit zo vastgeroest in ons systeem, dat we eerts bakken ellende moeten tegenkomen, meerder tegenslagen op hetzelfde vlak. Als verbroken relaties, werk dat niet loopt, vriendschappen die klappen.

Dat we op een gegeven moment weer denken, zegt een medium van paragnost Eddie, waar doe ik het allemaal voor. Dan begint het tot je door te dringen, dat alles wat je hebt geleerd en is meegegeven, de mens niet dient.

Dat het de maatschappij en de economie dient. Langzaam word je wakker, zoek je andere wegen die je rust brengen en geven. Je leven begint nu het geluk te geven waar je al die tijd naarstig naar op zoek bent geweest.