Help eens niet meer, kijk wat er gebeurt

Help eens niet meer, kijk wat er gebeurt. Je hebt het al zo vaak gezegd, ruim je kamer op, maar er gebeurt niets en van lieverlee doe je het zelf. Je kunt die kinderen soms wel iets aan doen, net als of ze het niet horen, je in de maling nemen en ze je als voetveeg gebruiken.

Dan hebben we het nog maar niet over je partner. Hetzelfde laken en pak. Je bent al ruim 20 jaar samen, maar soms heb je het gevoel zijn huishoudster en zijn moeder te zijn. De laatste tijd wordt het erger en erger. Alles lijkt wel niet meer binnen te komen, het ene oor in en het andere oor uit. Je hebt hem al flink de les gelezen, (zijn moeder;-)) het helpt niet. Zin om nog samen met hem er op uit te trekken, is al lange tijd verdwenen.

Dan je ouders nog, echt twee zorgenkindjes, het lijkt wel of ze niets zelf meer kunnen. Bij het minste of geringste bellen ze je op, of je even langs kan komen. Je gaat, want je weet niet beter en je gaat morrend op pad. Je wil al weken een keer naar de kapper, het komt er gewoon niet van, er is ook nog werk wat gedaan moet worden. Ook daar lijkt het wel of niemand zelf na kan denken.

Het leven van een vrouw, die moeder is, partner, mantelzorger en werknemer. Ze sleept zich voort, haar eigen gedachten voor zich houdend en niet uitspreekt. Daardoor als een kort lontje de dag doorbrengt en ze op ontploffen staat. Het zelf in de gaten hebben, absoluut niet. Zoals ze leeft is ze haar hele leven gewend. Zorgen voor anderen.

Dat ze een keer in de zoveel tijd ontploft, weten haar naasten ook. Dan laten ze haar gaan, of lopen weg. Ze wordt hier zo machteloos van en zo moedeloos. Niemand die haar op waarde schat, maar ze gaat door en ze hoopt dat er ooit een tijd komt waar ze wel een keer tijd voor zichzelf heeft.

Wat deze ongelooflijk lieve vrouw aan het doen is, is zichzelf compleet wegcijferen. Ze heeft van haar moeder het voorbeeld meegekregen en ze denkt en gelooft er heilig in, dat wat ze doet de juiste weg is. Zorgen voor. Ze heeft nog nooit stilgestaan bij haar eigen behoeftes. Ze weet ze wel, zeker weten, ze weet heus wel wat ze wil, maar ze doet het niet. In gedachten vervloekt ze alles en iedereen. Voor de buitenwereld zet ze een glimlach op, ik doe het met liefde hoor. Ondertussen met zichzelf een conversatie hebbend dat wat haar betreft iedereen aan een hoge boom mag hangen.

Dit lezend, zullen velen zeggen, heel herkenbaar en ze wordt omringd door ondankbare honden. Als medium zeg ik, nee hoor, er zijn geen ondankbare honden. Diegene die ze zo heeft gemaakt, is deze vrouw zelf. Diegene die zichzelf te kort doet, is zij zelf en niet de ondankbare honden. We leren het verkeerd aan en we kijken om die reden verkeerd. De meeste mensen zullen het voor deze vrouw gaan opnemen. En dat is precies wat er niet moet gebeuren. Als ze een klein beetje over zou nemen van de in haar ogen ondankbare honden, liep ze met een stuk minder negatieve gedachten rond.

We zouden haar wel willen helpen, Maar ze moet juist niet geholpen worden, ze moet net zo lang doorgaan met wat ze doet, niemand die haar in tegen kan houden, onbegonnen werk. En kijk dan eens wat er gebeurt. En hetzelfde geldt voor de in jullie ogen ondankbare honden. Als zij er mee stopt ze te helpen, dan eens kijken wat er gebeurt met hun.

Wat er dan gaat gebeuren, is een vrouw die lief is voor iedereen, niet meer kan en gedwongen wordt, door haar eigen gedrag, te stoppen met helpen. Dat daar een periode van boosheid, frustraties, ruzie aan vooraf gaat, kun je op rekenen. Iedereen moet het dan bij deze vrouw ontgelden.

Dat hierdoor kinderen kunnen vertrekken, een huwelijk op de klippen loopt, kan zo maar gebeuren. Deze vrouw heeft dat ook aan zichzelf te danken. Zij kan niet meer en moet rust nemen. Dat zal een pittige opgave voor haar zijn. Ze moet zich gaan ontdoen van haar eigen destructieve gedrag. Een gevolg hiervan is dat diegenen waar ze altijd voor klaarstond ook geen hulp meer krijgen en zelf iets moeten gaan doen. Of ze dat doen, is aan hunzelf.

Zie je wat je moet doen, goed voor jezelf zorgen, helpen waar jij kunt, maar niet ten koste van jezelf. Dat bereik je niet door naar anderen boos te worden. Dat bereik je door te zeggen, zo nu is het mijn tijd. Ik tel mee, ik ben ook belangrijk. We gaan de taken verdelen. Je bereikt het door nee te zeggen, maar niet als het te laat is. Door bij jezelf te voelen of je er nog de energie voor hebt ja of nee. En de ondankbare honden gaan nu zelf dingen doen, ze moeten wel, willen ze hun was schoon in de kast hebben en eten op het bord. Allemaal winnaars!

Behoefte aan een gesprek hierover? Bel dan gerust eens met een spirituele hulpverlener van Paragnost Eddie

Medium Claire