Paragnost Eddie en Consulenten

Ga aan de slag

Ga aan de slag

Ga aan de slag. Je zit vooruit te staren, je hebt nog zoveel plannen en elke avond, als je weer wat energie in je voelt, neem je je voor. Morgen, ja morgen, dan ga ik echt aan de slag. En na een onrustige nacht, waarin de slaap niet echt tot je kwam, het opstaan je zwaar valt, heb je de eerste paar uren nodig om voor je uit te staren.

Al lange tijd leef je je leven zo. Je zorgen hebben het van je overgenomen. Waar je vroeger niet tegen een rommelig huis kon, nemen niet alleen de zorgen je over, het lijkt wel of ook je huis je aan het overnemen is. Het voelt allemaal zo verschrikkelijk leeg, het maakt je niet meer uit of er ergens nog iets rondzwerft. Af en toe sta je op, dan pak je iets vast en leg je het op een andere plek neer. Jezelf wijsmakend, ik heb iets gedaan. Ik heb iets opgeruimd en daarna ga je weer zitten, val je op de bank in slaap, de nachtrust inhalend.

Sinds dat hij weg is, overmand door gevoelens die je energie uit je lijf hebben gerukt. Ook al wil je hem niet meer terug, je kunt nog steeds niet vooruit. Er is een nieuw patroon je leven ingeslopen. Elke dag zit je te zitten, neem je je van alles voor, zit je jezelf in de weg, is de koffiemachine je vriend, sla je het ontbijt over. Tegen lunchtijd zoek je in de kast naar iets zoet en sleep je jezelf onder de douche.

Dit is toch geen leven, en je weet het zelf ook. Je moet weer aan de slag. Maar hoe, wie sleept mij hier doorheen, wie doorbreekt dit patroon waarin ik al een jaar vastzit? Als je terugdenkt aan een jaar geleden, waarin je de vrolijkheid zelf was. Elke dag je bruiste van de energie, begrijp je niet dat je nu zit waar je zit. Al het leven is uit je vertrokken, nadat de liefde van je leven er vandoor ging met een ander. Na 20 jaar samen, stond hij ineens met de sleutel in zijn hand voor je neus en gaf zonder enige emotie aan, dat het voor hem klaar was en vertrok. Je ontredderd achterlatend, en hij zocht je nooit meer op.

In de wandelgangen hoorde je van vriendinnen dat hij een nieuwe vriendin heeft. In eerste instantie maakt het je intens verdrietig, maar de tranen droogden op en nu zit je al een jaar zo. Je werk ben je mee gestopt, het kon niet meer. Je kon je er niet meer toe zetten, de concentratie voor opbrengen. Alles glipt door je vingers, ook je vriendinnen haken een voor een af. Ach, het zij zo, denk je dan. Voor jou heeft nu het leven geen zin meer.

Alles maar dan ook alles waar je voor leefde, is weggevaagd door een zo’n zinnetje. Dat jou dit kon overkomen, je had het nooit van hem verwacht. Een paar dagen daarvoor waren jullie nog een weekend weggeweest, werd er gelachen en gevreeën. Je begrijpt er niets van en je vraagt je nu al een jaar af, waarom. Waarom is dit gebeurd, wat heb ik verkeerd gedaan, ben ik niet goed genoeg. Je krijgt geen antwoorden op de vragen die je jezelf stelt.

De verbinding met je ziel is compleet weg, maakt je niet uit, het leven heeft zo toch geen zin meer. Je wilt slapen en alles zo snel mogelijk vergeten, je wilt die malende gedachten uit je systeem. Maar hoe. Je sleept jezelf naar de winkel, om iets gezonds te halen, je bent inmiddels ook al 10 kilo afgevallen, ondanks een ongezond eetpatroon en leven. Een klein lichtpuntje in de duisternis, er mochten wel wat kilo’s vanaf.

Je leven heeft tot op heden in het teken van anderen gestaan. Je dacht, wie goed doet, goed ontmoet en moet je zien. Alles wat je dacht dat je goed aan deed, het is er niet meer. Je vertrouwen in de mens is compleet weg. Wie zou je eens kunnen raadplegen. Je kiest voor een medium, je bent er sceptisch over, want wat kan die nou voor jou betekenen. Die haalt mij heus niet van de bank af.

En toch, ondanks dat je sceptisch luistert, raken de woorden van het medium je ziel. Ze geeft je precies wat je nodig hebt nu. Ze zet je aan de slag. Je zoekt haar regelmatig op en elk woord dat het medium je zegt, zuig je op. Je kan het niet uitleggen, maar zij is je reddende engel geweest. Ze heeft je uit het slob gehaald. Je patroon doorbroken. Je vindt jezelf weer terug, je voelt je bevrijd van een enorme last. Je kunt hem loslaten, je kunt de misère loslaten. Het leven krijgt weer zin. Je energie begint weer te stromen. Je zoekt je vriendinnen weer op, die zijn blij met je belletje. Het leven is na een scheiding zo slecht nog niet.

Medium Claire