Durf jij hardop uit te spreken dat je waardevol bent!

Durf jij hardop uit te spreken dat je waardevol bent! Er zijn dingen in het leven die niet kunnen. Als het goed is, wordt ons dat meegegeven in onze jeugd. Een van die dingen die we meekrijgen is, zet jezelf niet op de voorgrond, dat is niet nodig. Doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg. Ook word je verteld dat als je jezelf te veel laat gelden, dat dat niet mag Je krijgt er ook bij mee dat je jezelf er niet populair mee maakt. Dus luisteren we braaf en zorgen er voor dat we ons netjes. Beleefd gedragen en niet te veel op de voorgrond zetten.

Wat is het gevolg hiervan op latere leeftijd! Dat je misschien schuchter bent, jezelf op de achtergrond neerzet, niet te hoog van de toren blaast. Waardoor je over je heen laat lopen. Je hebt immers geleerd, niet te veel jezelf te laten zien.

Een ander gevolg er van is, geen eigenwaarde hebben. Want jou is verteld, laat jezelf niet zien, wees lief en aardig. Laat anderen voorgaan. Dat alles heeft er voor gezorgd, dat je je bij elke stap die je zet, eerst naar anderen kijkt en die het beste geeft en dan ben jij pas aan de beurt. Herkenbaar voor velen.

Het is heel mooi als we leren dat we anderen de ruimte moeten geven, bijvoorbeeld, voor jou de trap op laten te gaan, voorrang te geven door anderen eerst door de deur te laten gaan. De deur open te houden voor anderen. Maar het kan je ook zomaar heel erg voor de voeten gaan lopen.

Als je een hond hebt, kun je dit heel mooi zien. Je staat samen voor de gesloten deur, na de wandeling. Je opent de deur en de hond vliegt direct naar binnen. Als je dat overkomt, weet dan dat je jezelf klein maakt en te weinig waarde geeft. Je hond is je immers de baas. Jij hoort de baas over de hond te zijn. De hond moet respect voor je hebben en jou voor laten gaan.

Hoe kan het dat we leren beleefd en netjes te zijn, anderen voor te laten gaan en daaruit onbewust een bepaalde conclusie trekken. Die conclusie is, ik heb geen rechten. Ik ben een niksnut. Ik tel niet mee, ik ben niet belangrijk genoeg zoals anderen.

Aan alles zit twee kanten. De twee kanten aan dit verhaal is. Ja we moeten leren wat wel en niet kan, maar we moeten ook leren hoe we onze eigen ruimte innemen. Dat laatste ontbreekt vaak. Het gevolg is dan heel duidelijk. Door je aan de normen en waarden te houden zoals ze aan je zijn meegegeven, zo denk je dat het hoort en moet. Helaas betekent dat dan ook dat niemand met jou rekening zal gaan houden. Ze hadden je ok moeten vertellen dat je wel belangrijk bent, heel belangrijk zelfs.

Je houding nu is namelijk gericht op het naar de zin maken van anderen. Je kan zelfs boos worden op anderen die het niet zo doen, zoals jij. Die vind je brutaal en egoïstisch. Maar deze mensen laten je wel een hele mooie spiegel zien. Pak ook eens je ruimte, je telt mee ook jij. Je hoeft niet altijd anderen voor te laten gaan voor jezelf.

Want zeg nou zelf. Als jij zo leeft, ben je dan gelukkig met het leven dat je leidt. Heb je het gevoel dat mensen je op waarde schatten en voldoende rekening met je houden? Of heb je juist een gevoel van, ik doe alles keurig en krijg nooit eens iets er voor terug, wat mij een gevoel van waarde geeft en dat zou ook wel eens een keer fijn zijn.

Dat je dit overkomt, komt omdat je de waarde van jezelf niet ziet. Zolang als we onze eigen waarde niet zien, laten we die ook niet aan anderen zien. Maar ja, je hebt niet geleerd jezelf iets waard te mogen vinden vroeger. De hoogste tijd dus, die waarde te gaan zien. Doe dat samen met een paragnost of medium van Paragnost Eddie.

Durf hardop uit te gaan spreken dat je jezelf waardevol vindt, en voel dat ook en leef er naar, want het grappige daarvan is, dan gaan mensen jou ook als waardevol beschouwen.

Medium Claire