Als je de weg kwijt bent…
Als je de weg kwijt bent… Als liefde in ons leven er niet is zoals we het graag zouden willen zien. Als de liefde ons verlaat en ons dat intens verdriet geeft, dan raken we de weg kwijt. De weg die van de ene op de andere dag niet meer duidelijk is en we geen idee hebben, hoe nu verder.
Dan zijn we compleet de weg kwijt. We willen niet eens meer weten wat onze weg is. We willen terug het pad op, alles terugdraaien, zoals het was. Toen was het goed, nu is er geen weg meer. Die ander is er niet meer en nu weet ik het niet meer.
Als we onszelf verliezen door een ander te verliezen, raken we heel ver verwijderd van onszelf. Het voelt alsof je geen hart meer hebt, dat leeft los van jou. Je hart had je gegeven aan die ander en die is er niet meer. Die heeft jouw hart meegenomen, uit je lijf gerukt en dat geeft een helse pijn.
Als de pijn zo heftig is van een gebroken hart, en het enige wat je wilt is de weg terug te bewandelen, zijn we onszelf kwijt. We horen, zien, voelen niets meer, alleen onze gedachten die ervaren we wel. Die draaien overuren, dag en nacht. Compleet weg bij ons eigen hart.
Jouw hart klopt ook voor jezelf en heeft je zoveel te vertellen. Er naar luisteren, helaas, het lukt niet. Althans niet de eerste tijd. Ook al vraagt het leven van je, de draad weer op te pakken, je weg te vervolgen, in jou is iets dood gegaan en dat moet weer tot leven worden gebracht.
Naarmate de tijd verstrijkt, begin je weer iets te voelen. Je begint te voelen en anders naar de situatie te kijken. Waar eerst alles gericht was op de ander, begin je dingen in te zien. Het besef begint binnen te druppelen dat de relatie niet alleen maar rozengeur en maneschijn was. Dat er ook dingen waren die jullie voor elkaar verzwegen, de waarheid niet aan elkaar werd verteld.
Ondanks dat je de weg even niet meer zag, begint de weg weer vorm te krijgen. Je was in een diep dal gevallen en moest de berg gaan beklimmen. Die berg, die zag je eerst niet, nu wel. Je hebt contact gezocht met een paragnost van Paragnost Eddie. En die liet jou de berg zien en het diepe dal.
Ze liet je ook zien waarom je zo diep was gevallen. Waardoor dat gekomen was. Je bent er achter gekomen door de fijne gesprekken met de paragnost dat je de weg wel kwijt moest raken, want je hele leven was je bezig het pad van anderen te bewandelen.
Nu zijn je ogen open gegaan. Je eigen pad begint vorm te krijgen en al kun je het nu heel goed zelf, je belt af en toe toch nog even met jouw favoriete paragnost, want tijdens elk gesprek met haar, krijg je meer inzichten in jezelf. En die zijn zo waardevol.
Als je de weg kwijt bent, weet je nu, is dat niet zonder reden. Dan ligt een nieuw begin voor je klaar. Dan ga je leren voelen wat belangrijk is voor jezelf. Je zult nooit en te nimmer meer een andere weg bewandelen, dan je eigen weg. Je weet nu hoe je het moet aanpakken. Je weet nu wat jijzelf belangrijk vindt.
Je ziet nu ook in dat het moest gebeuren. Als je door was gegaan op het pad dat je aan het bewandelen was, dan was je jezelf nog meer kwijtgeraakt. Ondanks het verlies van de liefde van een ander, zie je nu in dat er eerst liefde voor jezelf nodig is, om een ander lief te kunnen hebben. Een relatie starten zonder je eigen weg te weten en te kennen, is een weg rollend van de berg af. Dan moet je de berg op, alleen en aan je lot overgelaten.
Jouw pad ontvouwt zich als je de weg kwijt bent….
Medium Claire