Vastklampen aan wat er is

Vastklampen aan wat er is, is het toppunt van egoïsme. De huidige mens raakt steeds meer vervreemd van zichzelf. Hij is aan het vergaren, geld, spullen, huis afbetalen, want daarna is het in je bezit, een auto, kleding, het liefst kasten vol, dan kun je kiezen. En al dat vergaren, voedt het ego.

Je vastklampen aan wat er is, sta je stil in het leven, durf je niets nieuws toe te laten. Oh zo bang datgene wat je hebt vergaart, kwijt te raken. De mens is hier niet voor op de aarde, de mens is hier om zijn leven voluit te leven en dat gaat niet met zo’n enorme zak op je rug vol rommel.

Het ego voedt zich, met datgene wat jij niet los kunt laten. Diegenen die bang zijn, iets kwijt te raken, zijn egoïstische mensen. Dat vinden ze niet van zichzelf, in tegendeel. Ik werk er hard voor, pak mijn verantwoordelijkheid, neem alles en iedereen serieus. Dat mag beloond worden. Dat ik door dat harde werken mijn huis heb af kunnen betalen.

Ja, ben er wel bang voor geweest dat het me niet ging lukken, toen ben ik nog maar een dag extra gaan werken. En nu is het van mij. Nu ben ik trots, want kijk eens wat ik heb bereikt! Je hebt je ego gevoed, je hebt jezelf weggegeven, je hebt niet geleefd. Ben je daar trots op?

Je bent misleid, net zoals iedereen. Het is namelijk helemaal niet de bedoeling van het leven, te streven naar meer. Het is de bedoeling dat je komt om te leven. Al dat meer, is ontstaan vanuit het ego. De mens zijn ego lacht zich rot en vindt ons allemaal maar sukkels.

We zien het gebeuren, weten niet beter, het word je op een presenteerblaadje aangeboden. Sterker nog, niemand komt er onderuit, je kunt dwars gaan liggen wat je wilt, dan word je voor gek verklaard. Je moet naar school, het ego heeft de mens zelf zover gekregen dat we het verplicht hebben gesteld. En jij, jij hebt met jezelf hele andere plannen, maar oh wee, als je je onttrekt ergens aan.

Dan worden alle registers opengetrokken, dan heb jij last van ego, ben je egoïstisch, omdat je niet meeloopt in de pas. Jij wilt niet kiezen voor datgene wat je wordt voorgeschoteld. Jij wilt zelf kiezen, maar dag mag niet. Dan word je bestempeld, als eigenwijs, lastig, tegendraads.

Het is zelf zo erg geworden, dat als je het anders doet, dan zoals de regels zijn, jij de outcast bent. En je kijkt rond, je denkt, ben ik nu gek geworden, of is de rest gek geworden. Je bent niet gek, jij begrijpt het. Jij hebt het als een van de weinigen door. Jij wilt niet mee in de massa hysterie waarbij de drang naar meer het hoogste genot is wat een mens kan bereiken. Dat wordt ons verteld hè, dat maken ze ons wijs en ondertussen lacht het ego zich rot.

We klampen ons wat vast zeg. Aan het behalen van goede cijfers op school, aan een partner, aan onze kinderen, aan het huis waar we krom voor liggen en oh wee, als er iets verandert. Dan slaat bij al die egoïstische mensen de angst om het hart.

Dan zoeken ze hulp, gaan ze bellen met een medium of paragnost, om te horen of hun toekomst nog wel veilig is en datgene wat ze nu kwijtraken, voornamelijk liefde, weer terug zal komen. Ze begrijpen er niets van. Het is het ego dat je dan helemaal in zijn macht heeft, dat is zijn ultieme genot.

De mens zo gek maken, dat als die de liefde van een ander kwijtraakt, jou er helemaal door onderdoor te laten gaan. Zo is de mens verworden. Vastklampen aan wat is, bang om te leven. Het toppunt van egoisme.

Medium Claire