Keuzebewust

Keuzebewust.  Alleen onze eigen waarneming en ervaring kunnen ons brengen tot het besef van de zinloosheid van een leven in de ellende van een vastgeroeste negatieve toestand. Alleen onze eigen nauwkeurige waarneming en ervaring kunnen ons brengen tot het besef van onze “normale” onvrede en haar ontstaan uit onze “normale” obsessieve manier van leven.

Ook alleen onze eigen bewuste waarneming kan ons brengen tot het besef dat deze fundamentele obsessie en onvrede de oorzaak zijn van ons onvermogen om werkelijk vrij, onvoorwaardelijk en onbevangen te kunnen genieten van ons bestaan. Daarom kan ook alleen onze eigen ervaring van het leven ons brengen tot de werkelijk bewuste definitieve keuze voor een leven in een zo veel mogelijk ontspannen positieve kwaliteit van het leven.

Wanneer je die keuze dan op een bepaald moment gemaakt hebt, kun je haar echter toch in de spanning van alledag makkelijk weer vergeten. Daarom vraagt zoveel mogelijk “zijn” en leven in een ontspannen positieve levenstoestand om een totale gerichtheid hierop en de bewuste beslissing tot een andere manier van leven.

Dit moet gaan vanuit het diepe besef dat dit eigenlijk het enige reële belangrijke is in je leven. Deze manier van leven vraagt (vooral in het begin) om een soort continue keuzebewustheid. We kiezen dus steeds te leven: heerlijk ontspannen, ongedwongen, speels en optimisme. Of obsessief, gespannen, gefrustreerd, negatief en agressief in onze voortdurende bezetenheid door allerlei wanen en angsten. (zorgen, problemen, geld, bezit, aanzien, waardering, falen, afkeuring, etc.) In eerste instantie lijkt dit misschien op sommige momenten een wat al te gemakkelijke vraag. Echter wanneer we ons in een negatieve toestand bevinden, hebben we er toch direct of indirect – bewust of onbewust zelf voor gekozen in deze toestand te zijn. Een voorbeeld: we zijn b.v. boos omdat we bestolen zijn. Onze boosheid komt dan uit het terug verlangen naar onze gestolen spullen.

Onophoudelijk keren onze gedachten dan steeds weer terug naar die gestolen spullen en waarom het zo vervelend is dat we ze kwijt zijn, etc. Wanneer we onmiddellijk gekozen zouden hebben voor het loslaten van dat terug verlangen en we in het moment de dingen aanvaard hadden zoals ze waren, zou onze negatieve toestand nooit ontstaan zijn. Acceptatie wordt makkelijker, naargelang we dingen minder belangrijk maken.

Zeer belangrijk is juist ons directe besef dat wat gebeurd nu eenmaal gebeurd is en dat frustratie en boos zijn daar niets aan kan veranderen. En wat nog belangrijker is, is dat we vooral de waarde beseffen van onze mentaal ontspannen positieve toestand in dat moment. Wanneer het gaat om de aanvaarding van een groot onherstelbaar verlies, is hiervoor wel eerst verwerking nodig.

Door zoveel mogelijk inzicht te krijgen in de diepere oorzaak mede ook besef van het definitieve van het verlies. Want door realisme en de dingen beter te begrijpen kunnen we ze makkelijker accepteren. Besef van ons keuzevermogen in de beschreven situatie voor het terug verlangen met frustratie en woede, of voor acceptatie en voortzetting van onze positieve kwaliteit van ons leven is heel belangrijk, want deze bewustheid van keuzevrijheid creëert ook het besef van onze eigen verantwoordelijkheid voor onze eigen kwaliteit van ons leven. Een volgend voorbeeld van een onbewuste keuze voor een negatieve kwaliteit van ons leven is de keuze voor de spanningstoestand van het perse iets “willen”. (een agressief verlangen).

Wanneer blijkt dat wat we willen niet mogelijk is en dit agressie verlangen dus gefrustreerd wordt, is er in dat moment keuzevrijheid voor onvrede en boosheid. Of voor het direct loslaten van dat agressieve verlangen en je bewegen naar totale aanvaarding van de dingen zoals ze zijn, om dan nadien te kiezen voor een ontspannen optimistische toestand, geheel vrij van frustratie, woede en alle negativiteit. Dit loslaten kun je dan misschien even ervaren als een pijnlijk gevoel van toewijding, maar nadien als een bevrijding van de verkrampte wurggreep van je eigen agressieve verlangen waar je zoveel energie in stopte.

In deze ontspannen toestand waarin alles weer goed is, kun je nu een moeiteloze, belangeloze innerlijke vriendelijkheid toelaten – in totale weerstandsloosheid en aanvaarding van de dingen zoals zij zijn. Er is nu een totale innerlijke rust en een heerlijke ontspanning en een verlossing. In feite kies je hier voor totale toewijding van je agressieve slechte toestand, die je in het volgende moment kunt ervaren als een overwinning van die negatieve toestand. In onze hectische samenleving van afspraken en doelstellingen is het heel belangrijk te leren op een ontspannen manier met die doelstellingen om te gaan.

Doelstellingen op langere termijn zijn meestal niet zo moeilijk in het moment van ons leven even totaal los te laten en er vervolgens op een ontspannen manier mee om te gaan. Waar het op aankomt is onze keuze voor onbelangrijk of niet te belangrijk. Wanneer we ons ervan bewust zijn dat de dingen in ons leven vaak heel anders verlopen dan we gedacht hadden, kunnen we onze doelen wat meer de waarde geven van slechts een koersbepaling in ons leven.

Wanneer dat doel dan toch gehaald wordt is dat prima. Echter wanneer zij niet gehaald wordt is dat dan ook goed, want we waren immers niet geobsedeerd door die doelstelling. Het meest zinvolle in je leven is te leren de zin van je leven te ervaren.

Warme groet, medium Chantal