Je kunt een proces om twee manieren doorlopen

. Als het leven een proces is van geboorte tot overlijden en jij in de tussentijd bezig bent aan een proces dat leven heet, heb je twee mogelijkheden dit proces te doorlopen.

Je kunt het doen vanuit angst of vanuit de kracht. Angst zegt, wat is het leven moeilijk, wat is het zwaar, ik durf niet, dit is eng. Kracht zegt, wat leuk, mijn leven wil ik zien als een groot avontuur, ik zie wel wat er op mijn pad komt, graag zelfs nieuwe dingen.

Zo kun je elk proces in je leven wat je voor je voeten krijgt tijdens het leven op twee manieren doorlopen. Je begrijpt zelf ook wel dat leven vanuit kracht een veel fijnere manier is, dan vanuit de angst.

Er zijn veel mensen die liever kiezen voor een leven waarin de angst de boventoon voert. Ze hebben het niet eens in de gaten dat ze het doen. Als je als Wicca soms aan een cliënt vraagt, je geeft aan bang te zijn, waar ben je bang voor! Dan hoor je bijna altijd, ik weet het niet. We zijn ons er niet eens van bewust dat elke stap die we zetten in een proces, doorspekt is van angst.

Als mens kiezen we zelf hoe we willen leven. Althans, we hebben als volwassen persoon die keuze. Als kind niet. Als kind ben je afhankelijk van wat je aangeboden wordt, daar zul je het mee moeten doen. Tezamen met jouw eigen blauwdruk vorm je jezelf of tot een angstig wezentje, of tot een krachtige persoon.

Diegenen die opgroeien bij krachtige ouders, zijn ook vaak diegenen die daarna krachtig zijn. Voor de duvel niet bang. Groei je op bij angstige ouders, te beschermend, zelf ook angstig in het leven staand, dan ben je op volwassen leeftijd automatisch ook bang.

Als we dan de huidige mens eens onder de loep nemen en zoveel mensen zien die overspannen zijn, uitvallen door ziekte als een burn out, de weg kwijt zijn, relaties maar met moeite in stand kunnen houden. kunnen we dan niet een hele voorzichtige conclusie trekken, dat er iets misgaat.

Dat het misgaat in onze jeugd met datgene wat we aangeboden krijgen. Anders zouden toch niet zovelen de weg kwijt zijn, angstig zijn. Want ieder mens zou toch willen kiezen voor een leven zonder angst?

Jouw leven is een proces, dat start bij je geboorte, daar ligt jouw basis voor je volwassen leven. Als je leven niet is zoals jij op volwassen leeftijd het zou willen zien, kun je twee dingen doen. Het proces blijven voortzetten, zoals je het kent.

Of je gaat je leven, het proces bijsturen, veranderen, voor jezelf aangenamer maken. Als dat betekent, de relatie beëindigen, of ander werk willen, dan doe je dat toch! Als iets vastloopt, al heeft het eerst goed gewerkt, het kan toch verouderen en aan vernieuwing toe zijn.

Dan kunnen we het blijven doen zoals we gewend zijn, dan gaan we het proces tegenwerken, en vallen we uit. Dan wordt er voor ons een keuze gemaakt. Dan wordt je misschien ontslagen, vertrekt je partner, dan verandert het proces van het leven ook.

Dan kun je daar in blijven hangen, tegenwerken, het oude terug willen, maar dat werkte niet meer. Je zult aan de slag moeten het proces te blijven vernieuwen. Anders roest het vast en wordt het steeds moeilijker het los te wrikken.

Laat het leven een doorlopend proces van vernieuwingen zijn, die je met kracht, de liefde voor jezelf tegemoet durft te treden.