Hulpverlening aan kinderen zou overbodig moeten zijn

Hulpverlening aan kinderen zou overbodig moeten zijn. Zoek maar eens op internet naar hulpinstanties speciaal voor kinderen of cursussen, begeleiding en je ziet zoveel hits, dat je op zo’n moment je toch wel iets gaat afvragen. Is dit nu echt allemaal nodig!

Schijnbaar wel, want anders was er geen markt voor. Maar toch, hulpverlening aan kinderen zou overbodig moeten zijn, want. Als het goed is hebben diegenen die het kind op de wereld hebben gezet, hier van te voren goed over nagedacht. Hebben ze met elkaar goed alles besproken, bekeken. Of ze het aan kunnen, of ze er geschikt voor zijn. Weten ze wat ze te wachten staan en zijn ze er van doordrongen wat een kind nodig heeft.

Helaas wijst de praktijk anders uit en zijn veel kinderen tegenwoordig het kind van de rekening. En als je als kind al een rekening gepresenteerd krijgt, krijg je die later ook. Want wat je jong leert, is oud gedaan. Met andere woorden, waar gaat het nou eigenlijk mis?

Zijn volwassen mensen wel in staat kinderen op een juiste manier te begeleiden naar hun volwassenheid. Je vraagt het je af en toe af, gezien ook de vele volwassenen die heil zoeken bij zorgverleners waaronder mediums en paragnosten om daar om raad te vragen. Hun bij te staan, omdat ze het zelf niet meer weten.

E als volwassenen bij bosjes omvallen, vallen de kinderen met hun mee. Het is natuurlijk niet zo dat elk kind terecht komt in de hulpverlening, godzijdank niet, maar er is wel een trend gaande die zeer zorgwekkend is.

Als we het nu eens anders zouden gaan bekijken. We heeft er dan eigenlijk hulp nodig! Het kind of de ouders? Die laatsten, zou ik zeggen. Ze hadden eigenlijk al getraind moeten zijn voordat ze aan kinderen beginnen.

Ze hadden al moeten weten dat het opvoeden van kinderen de zwaarste taak is, die er bestaat. Dat het geen werk betreft van 9 tot 5, maar 24 uur per dag doorgaat en dat 20 jaar lang. Hoe leuk die reclame ook is, waar een kind aan zijn moeder vraagt, mam zou je wat minder aandacht willen geven aan je telefoon en meer aandacht aan mij. Het is in feite heel triest.

Maar weet je wat nog triester is, dat die zelfde telefoonprovider ons eerst gebrainwasht heeft, zeg maar verslaafd heeft gemaakt om vooral die telefoon aan te schaffen en nu hun handen in onschuld aan het wassen zijn met zogenaamde goed bedoelde reclames. Stel voor dat je geweten gaat knagen, daar moet je voor waken.

Zo is het met alles, als je niet stevig in je schoenen staat en alles gelooft wat je wordt voorgeschoteld, ben je drukker met niets, dan met jezelf en je kinderen. En ja, dan ben je zelf niet alleen de persoon van de rekening, je kinderen ook.

Er ontbreekt een bewuste vorm van levensstijl bij velen met de gevolgen die we dagelijks als medium en paragnost ondervinden. Volwassenen die niet zelf in staat zijn zelfstandig tot oplossingen te komen. Die ons vragen hoe ze aan iemand iets kunnen verwoorden, een berichtje via de app te sturen. Die niet voor zichzelf durven op te komen. Die jaren in een relatie blijven zitten terwijl ze diep ongelukkig zijn en ondertussen lopen de kinderen rond. Of met heel veel strijd inmiddels uit elkaar zijn en de kinderen daar de dupe van zijn.

Het zou overbodig moeten zijn, de hulp aan kinderen, want dan pakken hun ouders hun taak serieus op, hebben ze er over nagedacht. En als blijkt dat ze niet bij machte zijn het op de juiste manier te doen, zoek dan zelf hulp. Een kind hoort kind te zijn!

Medium Claire
Paragnost Eddie