Elk mens is evenveel waard

Elk mens is evenveel waard. We associëren het woord intelligent automatisch met wat een mens kan, dat is belangrijk, daar wordt waarde aan gehecht. Daar scoor je mee en kun je geld mee verdienen. We noemen het ook wel intellect. Of intelligent zijn.

Elk mens heeft intelligentie in zich, hoeveel, dat zal in de loop van de tijd blijken. Als je intelligentie positief wordt gestimuleerd, kun je er een heel eind mee komen. We kunnen het als mens ontwikkelen, en doen we dan ook elke dag. Tot onze volwassen leeftijd is het onze hoofdtaak. Daarna stoppen we al onze intelligentie, die we hebben ontwikkeld in het werk dat je gaat uitvoeren.

Voor de functie vuilnisman, of een kassier bij een supermarkt, heb je minder intelligentie voor nodig, althans dat is de beeldvorming. Om die reden worden deze functies een stuk minder betaald dan bijvoorbeeld een huisarts of een advocaat. Daar heb je meer jaren studie voor nodig en een hogere intelligentie.

We meten dus intelligentie af aan een bepaalde waarde. Die waarde bepaalt hoeveel of jij waard bent dan eigenlijk. Een vuilnisman is dus in de maatschappij minder waard dan een huisarts. Maar is dit werkelijk zo?

Diegenen die in een functie werkzaam zijn die minder waard is, kunnen tegen diegenen die een hogere functie bekleden opkijken. Zo van, jij zal het wel beter weten. Jij bent meer waard dan ik. Het is allemaal beeldvorming, want elk mens is evenveel waard. Andersom kan ook, dat een CEO van een bedrijf neerbuigend kijkt naar zijn medewerkers onder zich.

Elk mensenleven is evenveel waard, het is de mens zelf die ergens waarde aanhangt. Het is de mens zelf die zijn eigen waarde bepaalt. Maar als elk mensenleven hetzelfde waard is, waarom geven we dan mensen verschillende waarden?

Waarom geven we onszelf soms veel te weinig waarde en soms veel te veel. Waarom maakt de een zich klein, die acteert als een pleaser en gaat voorbij aan zijn waarde. En de ander groot, die leeft vanuit het ego en blaast zichzelf op, en gaat ook voorbij aan zijn waarde?

Waarom zien we als mens onze eigen waarde niet? Omdat we waarde meekrijgen vanuit huis, vanuit onze kindertijd. De waarde die je ouders of opvoeders jou meegeven, dat is de waarde die jij aan jezelf geeft. Die waarde wordt niet weergegeven in woorden, die waarde krijg je ongemerkt mee in je kindertijd, door hoe ze met jou omgaan als kind.

Maar elk mens is het waard, maar wat is die waard en waar hangt die waarde vanaf?

Van een studie die is gevolgd? Of een beroep dat je uitoefent? Nee hoor, want een huisarts kan net zo goed een laag zelfbeeld hebben. Een vuilnisman kan een groot ego hebben. Waarde van de mens hangt af van de waarde die die aan zichzelf geeft.

Als jij jezelf van onschatbare waarde vindt, ongeacht het werk dat je uitvoert, leef jij naar die onschatbare waarde. Dan weet je van jezelf heel goed dat je heel veel waard bent. Dan maak je je niet klein, je maakt je niet groot. Je leeft vanuit een waarde die ieder mens verdient.

Maar als jij jezelf niets waard vindt, leef je vanuit een waarde die veel te laag is. Leef je vanuit je ego, dan leef je weliswaar op een hoge voet, maar je overschat je waarde.

Als jij jezelf kunt zien van onschatbare waarde, dan leef je jouw leven bewust, dan ben je er voor iedereen op de juiste manier, inclusief jezelf. Dan laat je een ander ook in zijn juiste waarde. De gevolgen hiervan zijn dat jouw leven gekenmerkt wordt door jouzelf. Anderen kunnen dan zeggen en doen wat ze willen, jij kent je waarde. Jij zal je uiten als het nodig is. Jij zal je terugtrekken uit iets wat onnodig is.

Vraag eens aan een medium of paragnost hoe die jouw waarde ziet als je die zelf niet kent. En als je eigen waarde te laag of te hoog is, vraag dan eens wat je zou kunnen veranderen om de waarde te krijgen die ieder mens verdient.

Medium Claire