Bijltje er bij neer gegooid
Bijltje er bij neer gegooid vanuit frustratie. Wel overwogen kiezen om een relatie te verbreken, er zijn er maar weinig die het op deze manier doen. Weloverwogen wil zeggen, zonder angst en frustraties en opgekropte woede er mee aan de slag gaan. Alles goed tegen elkaar afwegen en dan tot een bepaalde conclusie komen. Ik heb het gevoel niet meer, ik zie dat door te blijven ik mijzelf te kort doe en daardoor de ander ook. Ik heb een zeker weten dat het beter is om de relatie te beëindigen.
Zo zou het eigenlijk moeten zijn, helaas gebeurt het niet zo vaak zo. Het vraagt namelijk iets van jouzelf. Mentaal sterk zijn, durven te kiezen voor je eigen geluk. Weten dat dit van niemand anders kan afhangen. Begrijpen dat als jij jezelf niet voor de volle 100% meer kunt geven, je de ander niet aan een lijntje mag houden. Eerlijk en oprecht moet zijn in wat je gevoelens zijn en durven dit op tafel te leggen.
Ga er maar aanstaan om het zo te doen. Heb je een hoop zelfkennis voor nodig, en je vragen stellen als: Wat heb ik nodig, ben ik zelf degene die het niet juist doet. Kan ik die ander bieden wat die nodig heeft. Geeft de ander mij wat ik nodig heb. Eigenwaarde moet je dan ook bezitten, want daardoor kies je bewust. De waarde die je aan jezelf toebedeelt, zegt, ik krijg van de ander niet terug dat die mij laat zien dat ik het waard ben.
De meesten gooien het bijltje er bij neer vanuit hun eigen frustraties. Vanuit een machteloosheid dat ze niet krijgen zoals ze het willen hebben. Ze hebben iets in hun hoofd, dat is op de relatie geplakt. Of diegene waar ze mee samen zijn dat hun kan geven, hebben ze geen notie van. Een relatie is toch een relatie. We houden van elkaar, ben stapelgek op de ander. Had ik ergens op moeten letten dan toen ik viel voor de ander? Ik was in de zevende hemel, dan gaat het toch door zo tot in de eeuwigheid.
Is dit niet een naïeve manier van in een relatie staan? Ja vroeger werkte het zo, maar toen bleef je bij elkaar, je had dat naar elkaar uitgesproken. Dat je op een gegeven moment de ander zat was, misschien wel niets eens meer met elkaar door dezelfde deur ging, dat hield je binnenskamers. Dan vocht je het samen elke dag opnieuw uit, met stilzwijgen, lange tijd elkaar negeren en als de gemoederen gezakt waren, net doen of er niets aan de hand was, weer vrolijk door.
Tegenwoordig zijn relaties er niet meer voor de eeuwigheid. Ze zijn er wel, maar daar moet je iets voor doen. Het vraagt nu van ons iets. We hebben zelf de mogelijkheid gecreëerd om van elkaar te scheiden. Als die mogelijkheid er is, die keuzevrijheid er mag zijn, dan vraagt het van ons om een andere benadering om het huwelijk, een relatie anders in te steken.
En op de een of andere manier willen we die vrijheid hebben om het bijltje er bij neer te kunnen gooien, dat is het ene been. Maar het andere been hangt nog heel erg vast aan het oude. Dat zegt, dat doe je niet, dat hoort niet, mag niet, kan niet. Eenmaal gekozen, blijf je bij elkaar, ondertussen er geen moeite voor doen om het samen op te bouwen. Zijn we bezig met afbreken.
Om aan een relatie te bouwen, zul je eerst moeten begrijpen dat het nodig is. Als je dat begrijpt, heb je ook bewust voor je huidige partner gekozen. Je begrijpt dat dat tegenwoordig een must is. Dan heb je heel goed gekeken of de ander vanuit een vrije wil ook bereid is zijn steentje bij te dragen aan het bouwen en de relatie tot een succes te maken.
Als het dan toch niet lukt, dan gooi je ook niet zomaar het bijltje er bij neer vanuit je eigen frustraties. Dan heb je nooit hand in eigen boezem gestoken. Dan heb je verwachtingen gehad die niet realistisch waren. Je was niet bij machte je emoties op een juiste manier te reguleren. Want dat is de reden waarom we vanuit een frustratie een relatie beëindigen. We zijn op, moegestreden, kunnen het niet meer aan, jagen met ons eigen humeur de ander de deur uit. Of roepen in onze eigen kwaadheid, het is voorbij. En dan volgt de spijt, dan willen we het direct anders doen. Dan is het te laat. Dan hopelijk kom je erachter door een goed gesprek te voeren met een medium of paragnost, dat je eigen aandeel in het mislukken van deze relatie heel groot is geweest.
Medium Claire