Alleen zijn met jezelf

Alleen zijn met jezelf. Soms kom je terecht in een onverwachte situatie. Je komt in je uppie te staan. Dat is de beleving en gewaarwording van jouw werkelijkheid.

Alleen zijn met jezelf

Relaties die eindigen, het overlijden van je partner. Of je bent al langer in je eentje, terwijl je verlangt naar iemand om je heen. Misschien heb een relatie en toch voel je je alleen in je relatie. Heb je afscheid moeten nemen van een werksituatie waarmee je je heel vertrouwd voelde. Zelfs het afscheid nemen van een vertrouwde woonplek kan je je innerlijk verscheurd voelen.

Rouw is diepe pijn

Het ervaren van een diepe pijn is moeilijk uit te drukken in woorden. De pijn mag er zijn. Pijn wil je ook iets vertellen en door jouw pijn een eigen stem te geven. Door je te verbinden met je pijn, kan pijn ook geheeld worden. We ervaren het leven vaak als evident. De vertrouwdheid van het samenzijn met iemand, het ervaren van de intimiteit. We nemen alle ervaringen in onze herinneringen mee als we alleen zijn met onszelf. Dan pas ervaren we dat niets evident is. Ineens is niets meer zo vanzelfsprekend. Je ervaart aanvankelijk de leegte op vele, diepe lagen.

We ervaren wat er is als vanzelfsprekend

Stel je voor, je hebt een lange werkdag achter de rug. En de dag is niet zo prettig verlopen. Want er waren enkele conflicten met collega’s. Hoe fijn is het dan om thuis te komen en je een klankbord hebt met wie je je dag kan delen. Het wordt als heel vanzelfsprekend ervaren. Er is iemand voor jou die met volledige aandacht en betrokkenheid naar jouw verhaal luistert.

Alleen thuis komen

Nu kom je thuis, het huis is leeg.  En je kan je verhaal niet meer delen met diegene, je voelt je alleen met je verhaal. En daar komen weer die herinneringen van weleer.
Misschien kleur je de herinneringen anders in dan hoe het werkelijk is geweest. Het is een sprankeltje hoop dat je koestert dat het allemaal niet zo slecht is geweest.
Je werkelijkheid daarentegen is nu.

Pijn is de weg naar zelfliefde

Ik heb pas alleen leren zijn met mezelf. Toen ik de gedachte kon loslaten niet alleen te kunnen zijn met mezelf. Aanvankelijk had ik even ruimte nodig om alleen te zijn. En het alleen zijn bleef zo even 6 jaar duren. Ik werd een bedreiging voor gehuwde koppels, want stel dat. Veel vriendschappen waren uiteindelijk gebaseerd op angst. Om maar even aan te geven hoe iemand die alleen is met zichzelf door de buitenwereld gezien wordt.

De mens is in realiteit alleen

Iedereen mag zich comfortabel voelen in mijn alleen zijn. Ik had geen behoefte meer mezelf uit te leggen of bijna te verontschuldigen. Ik was alleen en nam alle delen van mezelf die ik in relaties had geïnvesteerd één voor één terug. Op weg naar al-één worden.

Wat een illusie waarin we geconditioneerd worden. Ben je alleen, lees single, ben je in de ogen van anderen vaak eigenlijk een zielig persoon. Ben je te lang alleen, dan zal er wel iets grondig mis met je zijn. Zoveel oordelen rond alleen zijn. Maar in realiteit is de mens alleen. Hij kan zich verbinden, als die daar behoefte aan heeft. Maar sterker nog, elk volwassen persoon zal het leven toch eerst zelf in zijn eentje moeten kunnen rooien. Voordat die zich op een juiste en fijne manier kan verbinden.

Waarom verbinden mensen zich met een ander?

De mens verbindt zich met een ander, omdat dat is zoals we het in feite meekrijgen. Je leeft samen met een partner. Zo hoort het. Echter om welke reden ga je samenleven met een partner? Omdat dat zo hoort? Of omdat je niet alleen wilt zijn? En hoeveel liefde heb je inmiddels voor jezelf? Hier wordt op geen enkele manier enige aandacht aan geschonken in onze jeugd.

Leer alleen te zijn

Misschien verlang je terug naar geborgenheid, warmte, liefde, samenzijn. Die nu door alleen te zijn met jezelf ook eerst aan jezelf mag geven. Dit is onze liefdeskracht terugvinden in onszelf. En wat wij ervaren in het alleen zijn, is de sleutel tot werkelijke verandering. De hoop en het verlangen naar zekerheid en geluk bij een partner vinden, leidt vaak tot teleurstelling. Juist omdat vaak onrealistische verlangens en verwachtingen geprojecteerd worden op een partner. Vanuit het niet al-één zijn met zichzelf. Het is heel mooi in theorie, want in theorie wéten we het schijnbaar heel goed. Doch het al-één zijn belichamen in de ervaring raakt onze diepste emoties. En die mogen er absoluut zijn.