Waarom stoppen we met van onszelf te houden?

Waarom stoppen we met van onszelf te houden?. Als je geboren wordt, ben je een en al liefde en houd je op dat moment onvoorwaardelijk van jezelf. Je weet precies wat je nodig hebt en ondanks dat je nog geen woord kunt uitspreken, kun je jezelf al heel goed verstaanbaar maken.

Je brult, je huilt, je tovert een glimlach op je gezichtje en dat zijn allemaal tekenen voor diegenen die jou op de wereld hebben gezet, dat je iets nodig hebt of blij en gelukkig bent. Maar wat als ze deze tekenen negeren. Wat als ze voor jou gaan beslissen wat jij nodig hebt. Wat als zij jou geen onvoorwaardelijke liefde teruggeven, terwijl jij die wel aan hun geeft.

Het antwoord is simpel, je stopt met het geven van onvoorwaardelijke liefde aan jezelf en daar is een reden voor. Ze geven je namelijk een boodschap af, dat je niet belangrijk bent, dat je niet meetelt en om die reden stop je van jezelf te houden. De manier waarop jouw opvoeders met jou omgaan, daarmee laten ze zien hoeveel jij waard bent als mens. Jij trekt daar, hoe klein je ook bent, jouw conclusies uit. Niet bewust, onbewust.

Waar je niet mee stopt, is met het geven van onvoorwaardelijke liefde aan je opvoeders. Dat lijkt gek, maar is het niet.

Vanaf moment van geboorte ben je eigenlijk een race aan het lopen met jezelf. Die race heeft alles te maken met de liefde. Die race heeft niets te maken met jouw ontwikkeling en groei om te leren lopen, praten, studeren, kennis vergaren en succesvol zijn.

De race vanaf geboorte heeft te maken met zoveel mogelijk liefde te vergaren, zodat jij jezelf leert lief te hebben. Maar er hoeft maar een enkel moment in je leven te zijn, dat je genegeerd wordt door je opvoeders, dat je in de hoek wordt gezet, letterlijk, dat je opvoeders tegen je snauwen en hop daar gaat weer een beetje eigenliefde de prullenbak in.

Op een gegeven moment zijn niet alleen je opvoeders in beeld, je komt in aanraking met een oppas, die er af en toe is en je negeert in jouw ogen. Je komt in aanraking met een opa en oma, die het wel gezellig vinden dat je er bent, maar je bent ook wel een handenbindertje. Je komt in aanraking met een juf of meester van school die je af en toe wel heel duidelijk laat voelen dat je de kantjes er van af loopt. Allemaal afwijzing ervaringen die tezamen jou een bepaald gevoel geven. Ik tel niet mee, zie je wel, ik ben niks waard.

En al de momenten samen zorgen er voor dat je elke keer iets van eigenliefde inlevert. Niet je liefde voor je ouders, opa en oma, de juf of de meester. Nee, die laat je stromen, want je wilt namelijk dat ze blij met je zijn. Dus ga je nog beter je best doen voor ze, als ze onaardig tegen jou zijn.

En zo verdwijnt heel langzaam eigenliefde in de prullenbak en heb je hier geen idee van. Je hebt daarnaast in je eigen ogen wel ongelooflijk je best gedaan voor iedereen, eigenlijk veel te veel. Je hebt goede cijfers gehaald want je weet inmiddels dat je dan wel lieve en aardige woorden te horen krijgt en dat maakt je blij. Maar wat je veel harder nodig hebt, is liefde om wie jij bent als mens en laat dan nou achterwege blijven.

Die paar momenten dat ze aardig tegen jou zijn, maken de rest helaas niet goed. Dus heb je eigenliefde weggegeven en ben je inmiddels volwassen en snak je naar een relatie en ja hoor, iemand dient zich aan. Daar ga je, angstig, hopend, twijfelend, want dat is een gevolg van het niet hebben van eigenliefde, stort je je voor de partner in het diepe. Je hoopt dat het blijft, ook nu doe je weer heel goed je best. Maar het blijft niet, want die partner die mist iets. Die is wel blij met je, die ziet jouw ziel in het begin, maar je ziet je eigen prachtige ziel niet. Je mist jouw eigenliefde van waaruit je een juiste plek binnen de relatie inneemt en zo verdwijnt deze liefde uit je leven.

Nog steeds begrijp je er niets van waar het aan schort. Niemand die je vertelt wat er aan de hand is, totdat je in een gekke bui besluit een medium te bellen. En dat medium laat je ogen opengaan, die vertelt je wat er is gebeurd en wat er mist. Maar zegt er direct bij, je bent niet de enige hoor, eigenlijk worstelen we hier allemaal mee. Maar ga het vanaf nu anders doen.

Wordt de liefde van je eigen leven, want als je dat gaat toepassen, volgt de liefde van een ander vanzelf. Ik help je als medium er graag bij.

Medium Claire
Paragnost Eddie