Welkom verwarring

Welkom verwarring. Een last of een zegen? Ik wil graag verwarring op twee manieren toelichten
Wij Westerlingen willen graag weten waar we staan en waar we naartoe gaan. We willen structuur en duidelijkheid. Zolang we controle hebben over een situatie of over iemand dan voelen we ons gerust.
Het moment dat er een kleine verandering optreedt, of niets meer zo duidelijk is, ontstaat verwarring.
‘Oh help, ik voel me zo verward. En dat vind ik niet leuk. Ik wil zo snel mogelijk van die verwarring af. Het voelt alsof ik me aan niets meer kan vastgrijpen. Oh help. Vertel jij me alsjeblieft wanneer die verwarring over is ‘.
Ik geef toe, met momenten ervaar ik mijn verwarring als heel verwarrend. Haha. Ik ben dan mijn ‘kluts’ kwijt. Ik ben van mijn apropos. En dat ervaar ik als heel vervelend en ik voel paniek en angst.
Mijn kluts verwijst naar mijn ‘mind ‘. We zeggen het ook zo helder op de koop toe. De kluts kwijt zijn is echter geen drama. Het is het gevolg van hetgeen we ingedramd hebben gekregen. Je moet je kluts erbij houden. Je moet je zaakjes goed onder controle hebben (en houden). Je moet de kluts van de ander ook nog bewaken als een cipier. En als dat niet meer werkt, dan ervaren we verwarring.
Ik ervaar mijn verwarring vaker als een zegening. Ik ervaar in die momenten dat mijn mind me geen zekerheid kan geven. Ik heb dat zo geleerd. Net zoals iedereen. Ik moet me niet langer meer vastklampen aan mijn mind. Vroeg of laat moeten we onze mind laten vallen en zelfs als we onze mind krampachtig willen vasthouden, houdt hij op een bepaald moment op.
De verwarring wordt dan zo groot en wordt zo zwaar, dat hij door de zwaarte ophoudt.
Op het moment dat de mind ophoudt, verdwijnt de verwarring.
Verwarring is een fantastische kans, omdat het een weg opent naar vernieuwing en verandering.
De behoefte om ons vast te klampen aan ideologieën ontstaat vanuit de behoefte aan zekerheid.
Zekerheid wordt schijnbaar door elke ideologie beloofd. Er wordt je verteld je geen zorgen te maken, je mag op je twee oren slapen als je elke week de kerk bezoekt, als je dagelijks 10 keer een weesgegroetje opzegt, als je je tot een ander (lees: beter) geloof bekeert. En het kan dat je dan voor even een ‘goed gevoel’ hebt. Je verwarring wordt tijdelijk verdoofd met de zoveelste schijnbare zekerheid.
Het probleem voor velen die niet verward willen zijn, is groter dan we ons kunnen voorstellen.
Denken alles te moeten weten, alles onder controle te moeten hebben, alles duidelijk moet zijn en onveranderlijk, is wat we geleerd hebben.
We kennen mensen die er altijd heel zelfzeker uitzien, die op alles een antwoord weten, die alles onder controle lijken te hebben en op hen kunnen we misschien wel eens jaloers zijn.
Die mensen lijken het echt allemaal voor mekaar te hebben. Ze worden gezien als intelligent, want ja. Het gaat hen voor de wind. En er bovenop lijken die mensen nog eens heel gelukkig te zijn.
Lezen we dan een berichtgeving dat het dan toch niet was wat het leek, dan wordt gezegd: ‘Oh? Maar hij of zij leek zo gelukkig te zijn, had alles op een rijtje, hoog opgeleid academicus, waarom…? ‘
En dat waarom moeten we zelf niet invullen voor anderen. Keer even terug naar het onderwerp: verwarring.
Mensen kunnen de overtuiging hebben dat het zich verward voelen een teken is van instabiel, zwak, dom, niet gegrond enzovoort, gebaseerd op mindcontrol en daaraangekoppelde oordelen.
Er is helemaal niets mis mee.
Jij mag je verward voelen, omdat iemand uit je leven verdwijnt en je angst en paniek ervaart.
Jij mag je verward voelen, omdat je niet weet of je een job nog bij je past.
Jij mag je verward voelen, omdat er plots iemand in je leven is gekomen en niet weet wat je ermee aanmoet.
Jij mag je eigen verwarring aannemen met compassie en liefde.
Verwarring is een mooie kans om alles wat in je mind vasthoudt als een bron van zekerheid, los te laten.
Je bent welkom met je verwarring.