Paragnost Eddie en Consulenten

Wanneer stoppen we met anderen te willen veranderen?

Wanneer stoppen we met anderen te willen veranderen?Wanneer stoppen we met anderen te willen veranderen? Weet je waarom jij zoveel onrust in je hebt? Waarom je altijd denkt dat anderen jou niet moeten? Ongemerkt, niet zelf in de gaten hebbend, ben je bezig anderen te willen veranderen. Dat is niet alleen wat je doet, ook denkt en spreekt.

Dat alles, bezig zijn met naar anderen kijken, af te wijzen, te willen corrigeren, niet goed vinden zoals ze het doen. Ze er op aanspreken, aankijken, negeren, irriteren, opmerkingen maken. Ze tips geven, mee bemoeien, bemoederen. Wat denk je wel niet dat jou dat aan gemoedsrust kost!

Heel veel, je bent namelijk helemaal niet bezig met jezelf. Je hebt de focus volledig liggen op alles buiten jezelf om. Je hebt overal wel iets bij op of aan te merken. Diegenen die er tegenin gaan, zijn lastig, dwarsliggers. Hoe durven ze jou tegen te spreken/

Wat je hiermee doet, is jezelf te kort, maar weet jij veel, geeft een paragnost van Paragnost Eddie aan. Je doet niet alleen jezelf te kort, de ander ook waar je zoveel kritiek op hebt. Je bent een betweter.

Iemand die denkt dat die in alles gelijk heeft. Die geen tegenspraak duldt, aan anderen vertelt dat ze iets fout doen, wordt niet zo gewaardeerd door zijn omgeving. Je mist bepaalde skills, als begrip, weten dat ieder mens anders is.

Dat iedereen zo zijn eigen kwaliteiten heeft en niemand hetzelfde zal doen en zijn, zoals jij. Als jij dat niet weet en je gaat iedereen in je omgeving willen corrigeren, gaat jouw gemoedsrust daar onder lijden.

Vaak hebben mensen dit niet eens door, zegt een medium van paragnost Eddie. Ze gaan maar door, stoïcijns, geen enkel idee hebbend dat alle frustraties en irritaties die ze hebben, op anderen projecteren. Omdat ze die willen vertellen hoe ze het moeten doen.

Ze denken voor anderen, zijn ze goed in. Ze zijn de hele dag bezig andere, mensen tegen zich in het harnas jagen, geen idee. Moeders zijn hier heel erg goed in, bij hun eigen kinderen. Als die volwassen zijn, blijven ze constant in beeld.

Ze blijven aangeven hoe ze het moeten doen, hoe ze het het beste kunnen doen. Dulden geen tegenspraak. Ze behandelen hun volwassen kinderen nog alsof ze zelf niet kunnen nadenken, beslissingen kunnen nemen. Als het volwassen kind dan een keer uitvalt, zijn ze ondankbaar, want ik heb als moeder alles voor je over. Ik regel alles.

Nee, je bemoeit je overal mee en als je dan gaat zeggen dat de ander ondankbaar is en jij je irriteert, waardoor jouw gemoedsrust er niet is. Ben je toch echt zelf hier de veroorzaker van. Jij wilt zoals jij het wilt.

Kun je nu, na het lezen van dit blog inzien dat wat je doet, je eigen gemoedsrust niet ten goede komt. Dat je juist je eigen kinderen hiermee van je afduwt. Maar ook je partner, familie en vrienden?

Dat jij het zelf bent die relaties hiermee naar de knoppen helpt, terwijl je juist denkt, ik doe alleen maar goed. Ik ben er altijd voor iedereen, waarom zien ze dit niet. Waarom worden ze boos op mij?

Laten ze mij constant vallen?  Kijk eens naar je eigen gemoedsrust en vraag je dan eens af waardoor je de rust in jezelf niet hebt!