Waarom kan een mens slecht tegen veranderingen?

Waarom kan een mens slecht tegen veranderingen? Elke klant die naar een medium of paragnost belt op Paragnost Eddie, is een kans. Een kans voor een mooi gesprek, met antwoorden en inzichten, die je, als medium of paragnost, mee mag geven. Zo ook een gesprek met iemand die op het punt staat een nieuw leven te willen beginnen, maar oh, de zenuwen die gieren door het lijf.

Ik moet mij gaan bewijzen, ik krijg een week de kans, denk je dat het mij gaat lukken? Ik ben er nu ineens zo onzeker en onrustig over. Een logische vraag, want het is niets niks, om het huidige leven vaarwel te zeggen, je te gaan vestigen in een wildvreemd land, je moet daar maar de lef en de durf voor hebben.

Dat je dan, als het bijna zover is, de zenuwen je parten spelen, begrijpt ieder mens. Natuurlijk gaat het deze persoon lukken. Het universum heeft hem niet voor niets deze kans geboden. Hij is er klaar mee, met het leven hier. De drukte, het moeten presteren, de onderdrukking van anderen. En hoopt het geluk elders te gaan vinden.

De stap is groot, en velen zullen het hem niet nadoen. De mens kan moeilijk omgaan met veranderingen. We bedenken er zoveel bij aan onheil. Wie weet lukt het me niet, wie weet vind ik geen onderkomen. Wie weet sta ik na een maand weer op straat. Wie weet krijg ik heimwee, ik durf niet, zegt het ego.

Van huis uit was de mens niet bang voor veranderingen en zich verplaatsen naar een andere locatie. De oermens wist niet beter, die was zijn hele leven op avontuur en op reis. Dat zit nog steeds in onze genen. Daarom vinden we op vakantie gaan, zo geweldig. Dan voelen we ons weer even vrij, dan zijn we weer oer, puur, vrij.

Maar de huidige mens heeft veel ingeleverd, die klampt zich liever vast aan wat die heeft en kent, de uitspraak, wat de boer niet lust, dat vreet ie niet, is hier mooi op van toepassing. Door de angst overmand, ontnemen we onszelf onze eigen vrijheid. Ontnemen we ons stappen te zetten waardoor we kunnen groeien.

We blijven liever ons vastklampen aan een uitkering, dan heb je tenminste zekerheid. De huidige mens kiest voor zekerheid in plaats van voor het avontuur. Laat nou het avontuur in ons bloed zitten en niet de zekerheid. Het gevolg hiervan is, dat de mens in zichzelf tegenstrijdig is. En door die tegenstrijdigheid met zichzelf in de knoop komt.

In de knoop zitten met jezelf, is knap onaangenaam. Om die reden zijn er veel mensen de weg kwijt, zichzelf kwijt, krijgen een verslaving, zien het leven niet meer zitten. En dat alles omdat we tegen onze natuur in aan het leven zijn. We missen het avontuur, dat we onszelf ontnemen.

Kijk naar de dieren, die blijven nooit lang op een plek, die trekken rond, elke dag weer, op avontuur, niet wetende waar ze uitkomen. Ze zien het wel, ze merken wel wat de dag hun gaat brengen. Alle mooie mogelijkheden ten spijt, die we als mens hebben bedacht, het ontneemt ons onze vrijheid.

We leven een bekrompen leven, zonder jeu. De jus is er vanaf van het huidige leven bij velen. Als de jus verdwijnt, wordt het eten droog en niet te pruimen. Dit gaat ook op voor ons leven.

Waar vroeger veranderingen normaal waren, zijn we er nu vaak als de dood voor. Dit komt door onze levensstijl. Het verwerven van bezit, wat we niet los willen laten. We hechten ons aan materiële zaken, die in feite niets waard zijn. Bang om het kwijt te raken en dan komen we precies bij de kern waarom de huidige mens moeite heeft met veranderingen.

De huidige mens is bang, heeft de angstemotie bestaansrecht gegeven. Groot gemaakt, zodanig groot, dat het de mens zijn vrijheid ontneemt. En bang is voor een verandering. Neem een een voorbeeld aan de oermens, die wisten tenminste de angstemotie op de juiste manier te gebruiken. Ze hadden niets, geen bezit, trokken van de ene plek naar de andere plek en waren alleen bang als ze op de jacht zelf achtervolgd werden.

Angst heeft ons in de macht en om die reden is de mens bang geworden voor veranderingen!

Medium Claire