Vertrouwen

Vaak hoor ik in gesprekken ….ondanks ik de draad wil oppakken, ondanks ik heel graag een relatie wil…kan ik niet ( meer ) vertrouwen.

Vertrouwen is voor veel mensen vaker beschadigd, ongeacht of het nu op werkvlak op privé-vlak is…Ik begrijp het, heel goed zelfs.

Ik krijg soms wel eens de vraag : ‘ Wat heb ik dan zo verkeerd, zo fout gedaan’? ‘ Is het mijn ‘ straf ‘? ‘ Is het mijn ‘ karma ‘? ‘ Is het mijn lot ‘?

Ooit stelde ik ook die vragen, tot ik me realiseerde dat dit soort vragen me niet verder hielpen…en ik ook ervaarde dat ik uit omgevingen moest blijven die me nog sterker het gevoel gaven dat ik verkeerde keuzes maakte, dat ik het niet goed genoeg deed, met andere woorden….alles wat verkeerd liep in mijn leven, lag enkel aan mezelf. Ik heb in het verleden ook werk gedaan in de hulpverlening dat betaald werd volgens het barema van onderhoudspersoneel, in het volste vertrouwen dat ik betaald werd volgens mijn opleidingen op hoger niveau. Niet dus. Ook dat kwam na een tijdje aan het licht…zoals alles aan het licht komt. Lag dit bij mezelf? Misschien wel gedeeltelijk…alleen had ik op het eerste gezicht geen wantrouwen omdat mijn functie me aangeboden werd door een hoger geplaatst persoon.

Mijn allerlaatste ervaring was een herhaling van de eerste….omwille van het onderling ‘ gefoefel ‘ om mensen in dienst te kunnen houden, werd ik in een school betaald als kinderverzorgster en niet op mijn pedagogische kwalificatie. Na één maand was het dus direct duidelijk dat ik nogmaals, maar dit keer heel snel, het vertrouwen had gegeven aan de directie die een verborgen agenda had. Je kan dan wel stellen: goedgelovig? Vertrouwen is gebaseerd op rechtschapen en transparant handelen met anderen…en misschien ja was dit een punt waar ik iets te leren had. Niettemin…vertrouwen ligt door de ervaringen bijzonder gevoelig, hoewel ik handje vol mensen het vertrouwen geef, ben ik hierin ook op mijn hoede. Niets is wat het lijkt en toch ben ik wel blij dat ik mensen het voordeel van de twijfel geef en als het dan blijkt dat iemand toch niet mijn vertrouwen verdient, dan is het ook klaar. Spiritualiteit in mijn leven betekent zeker niet dat ik enkel het goede zie maar ook datgene wat voor een tijdje verborgen kan blijven. Ik vertrouw er wel op dat ik door het volgen van mijn in- en aanvoelen alles helder en duidelijk wordt en tot zolang geef ik wie dan ook het voordeel van de twijfel.

Ik zal ongeveer rond de 30 zijn geweest, dat ik me echt wou losmaken van mensen die me er elke keer bij wijze van ‘inpeperden ‘: eigen schuld, dikke bult. Veralgemenen is altijd gemakkelijk en handig, alleen jijzelf schiet er niets mee op.

Het wordt heel gemakkelijk gezegd, niet? ‘ Heb vertrouwen en klaar is kees ‘, maar zo werkt het niet. Vertrouwen kan je echter wel opnieuw leren, stapje per stapje. Als je de intentie hebt om aan vertrouwen te werken, dan is dat een stap in de goeie richting, anders blijf je je afgescheiden en eenzaam voelen.

Mensen die geen risico meer nemen om iemand te vertrouwen zijn bang om opnieuw teleurgesteld te worden; het vertrouwen in de liefde, de oprechtheid van de ander, wordt niet meer vertrouwd want vrij snel komt de twijfel tevoorschijn: ‘ Heeft die persoon het goed met me voor, houdt die persoon wel écht van me, heeft die persoon enkel maar medelijden met me, wat wil iemand van me , is het wel gemeend of heeft die persoon een verborgen agenda enz…..’ Herkenbaar?

Het helpt niet om iemand zomaar te vertellen gewoon eenvoudig weg vertrouwen te hebben…in feite willen mensen wel vertrouwen maar ze kunnen het niet…nog niet. En meestal ligt de oorzaak hiervan in het persoonlijk biografisch verleden. Sommigen hebben heel vroeg opgemerkt dat hun ouders/ opvoeders te vertrouwen waren en anderen ervaarden dat hun ouders/opvoeders niet te vertrouwen waren. We spreken dus over het basisvertrouwen. En dat is het begin van een levensverhaal…vaak. Niet altijd, maar wel vaak als dit het levensthema is. Interessant om de basisthema’s erop na te voelen is de benadering van Erik Eriksson…en hoe we het willen draaien of keren, we kunnen de basis , wat we hebben meegekregen in onze opvoeding, niet van de kaart vegen, niet wegpoetsen noch wegdenken.

Je kan wel proberen vanuit je rationeel denken vertrouwen te hebben, alleen vertrouwen moet groeien en hierbij zijn inderdaad ook positieve ervaringen nodig met andere mensen, die betrouwbaar zijn en je vertrouwen waard zijn. Alleen moet je zelf ook bereid zijn te vertrouwen op het vertrouwen dat anderen jou geven.

Stel nu dat je met wantrouwen naar je partner, je vrienden, je collega ’s kijkt, dan krijgen ze niet de mogelijkheid of een eerlijke kans jou hun vertrouwen te bewijzen. Je zal alles wat ze zeggen en doen, in twijfel trekken, in vraag stellen tot negatief interpreteren. Het is de uitdaging het vertrouwen geven uit te proberen…de kans te geven…volledig te vertrouwen. Ook al twijfel je.

Experimenteer eens minstens twee weken om je partner te vertrouwen; je zal ervaren hoe goed het je doet en hoe meer en meer goed blijkt te zijn hem/ haar te vertrouwen.

Ik hoor hierop van ook vaak: ‘ Door iemand te vertrouwen, zelfs mijn partner, neem ik wel een risico ‘. Je hebt geen garantie dat het vertrouwen terecht is. Je kan het wél een kans geven!

Soms vragen mensen me naar die zekerheid en ik hoor die vraag heel duidelijk, alleen…ik ben niet God de Vader en kan nooit garanties geven, bovendien is het niet aan mij, zelfs als Engelenmedium, om op die vraag in te gaan…net omdat het een vraag is vanuit angst, vanuit twijfel, vanuit een diep verlangen naar ZEKERHEID. Je kan nooit 100% garantie krijgen of iemand al dan niet te vertrouwen is…je kan wél je eigen intuïtie aanspreken om vanuit een dieper gevoel ( en niet gebaseerd op oude angsten) te voelen dat hetgeen iemand zegt en wat iemand doet niet afgestemd is. Dit is de uitdaging om te leren vertrouwen…vertrouwen in hetgeen jij aanvoelt en niet vanuit je ervaringen vanuit het verleden.

Zelfs als jij iemand op jouw beurt teleurstelt, hoef jij je zelfvertrouwen niet te verliezen. Je wordt elke keer opnieuw aangestuurd om risico’s te nemen en trouw te blijven aan jezelf: vertrouwen én zelfvertrouwen zijn in deze zin verbonden met elkaar.
Vanuit vertrouwen kan je in vrijheid op andere mensen afstappen en neem je een risico en kan je voor jezelf in herinnering brengen dat ‘ wie niet waagt, niet wint ‘. Wie alles van tevoren wil controleren, laat zijn leven als zand tussen zijn vingers wegglippen ‘. Vertrouwen in het leven en het vertrouwen in mensen waarop je je leven verder kan opbouwen.

Weet dat er een heel schare van Engelen om je heen is, die jou helpen opnieuw te vertrouwen en niet op een naïeve manier.

Je kan opnieuw ervaren dat je niet langer vastgepind bent op het misschien gebrekkig vertrouwen dat je als kind hebt ervaren.

Wil je hierover sparren/ chatten, voel je vrij.
Warme groet
Mieke Moon Box 45
www.miekecoigne.com