Paragnost Eddie en Consulenten

Vergeving

Vergeving Ik heb regelmatig gesprekken rond het thema vergeven. Een moeilijk thema, een delicaat thema, een gevoelig thema. Soms zeggen mensen me dat ze wel kunnen vergeven, maar niet zullen vergeten, anderen zeggen me zonder aarzelen: nooit van mijn leven zal ik die persoon vergeven en zeker nooit vergeten. Vergeven, wat valt er te vergeven, moet je überhaupt vergeven en wat zou er kunnen gebeuren als je toch de stap zet naar vergeving-zelfvergeving. Het klinkt allemaal een beetje soft voor diegenen die ervan overtuigd zijn dat er redenen genoeg zijn om niet te vergeven.
Vergeven wordt over het algemeen als heel moeilijk en zwaar ervaren.
In staat zijn om te vergeven betekent dat je begrijpt wat echt belangrijk is in het leven en waar het bij ervaringen om gaat.
Als ik hier dieper op invoel en inkijk hebben we een hele waslijst van programmeringen zitten, die we, naargelang de situatie, activeren. Eigenlijk worden desbetreffende programmeringen ogenblikkelijk geactiveerd. We staan er echt niet bij stil dat er heel wat programma’s ingevoegd zijn. We zijn ervan overtuigd dat boosheid, rancune, wrok en wraak gerechtvaardigd zijn. Alleen wordt niet verteld dat deze emoties die worden opgeslagen, toxisch zijn voor ons lichaam en geest.
Door hetgeen we bij wijze van ingevoegde conditionering hebben verinnerlijkt, wordt vergeving als heel lastig, moeilijk tot zelfs onmogelijk ervaren.
We dragen dit patroon allemaal in ons, alleen gaat het over bewustworden van het vasthouden van toxische gedachten, gevoelens en emoties.
We kennen maar al te goed de uitdrukkingen als oog om oog, tand om tand, karma is een bitch enz.
Als we ons bewust worden van het spel van de eeuwige vergelding, kunnen we dit ook veranderen, maar dat moeten we dit ook zelf willen. En onderzoeken bij onszelf waarom we die gedachten, emoties en gevoelens zo hard nodig blijken te hebben, terwijl we weten en voelen dat dit heel schadelijk is voor ons welzijn.
Ze is tegelijk de oorzaak van ruzies, moorden, gevangenissen, rechtbanken.
Als we die diep verankerde overtuigingen kunnen veranderen, verandert de kwaliteit van ons leven.
De vaardigheid om te willen vergeven is het hoogste wat een mens voor zichzelf en de ander(en) kan doen.
Soms zijn mensen zich hier wel degelijk van bewust, maar door de hardnekkige gedachten en overtuigingen, wordt toch liever vastgehouden aan de dualiteit: goed/ fout, gelijk/ongelijk, dader/slachtoffer.
Met elke transformatie verander je je trilling, je energie, en wordt je leven aangenamer, rustiger, liefdevoller en gelukkiger. Je gedrag verandert omdat je je niet meer laat leiden door de impulsen van negatief geladen programma’s. En dat we door heel wat programma’s geleid worden, is zeker niet te onderschatten. Het is de moeite waard om de programma’s te ontmantelen en te zoeken wat werkelijk bij ons leeft, wat we werkelijk echt denken en voelen.

Warme groet
Mieke Box 45
www.miekecoigne.com